Του Κωστούλα Χρ. Βασιλείου
Όλοι αναζητούν ένα πατριώτη, κάποιον που θα βγει ως μπροστάρης, κάποιον που θα βγάλει την Ελλάδα από το τέλμα, θα δώσει όραμα και ελπίδα στην καταχνιά των Ελλήνων, κάποιον που θα εγγυηθεί το αύριο αυτού του τόπου. Πατριώτης υπάρχει και είναι γένους θηλυκού. Η Κυρία Θεοτόκος δεν έπαψε ποτέ να στηρίζει τους δίκαιους αγώνες των Ελλήνων, δεν έπαψε ποτέ να βρίσκεται στο πλευρό μας, δεν έπαψε ποτέ να εγγυάται την ύπαρξή μας παρά τα λάθη, τις αμαρτίες και τις ατέλειές μας. Η Πατριώτισσα είναι Εκείνη που εγγυάται τα σύνορα της Ελλάδας, Εκείνη που εμψύχωνε στα τείχη της Κωνσταντινούπολης τους υπερασπιστές της, Εκείνη που εμψύχωνε τους στρατιώτες μας στην Β.Ήπειρο στον αγώνα κατά του ναζισμού. Όπως και στα χρόνια της Πόλης, στηρίζει τους αγώνες του γένους
, έτσι και στα τετρακόσια χρόνια της σκλαβιάς υπό του Οθωμανικού ζυγού, αλλά και της υπεράσπισης των συνόρων μας, ειδικά στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και στον αγώνα της Β.Ηπείρου κατά των δυνάμεων του Άξονα.
, έτσι και στα τετρακόσια χρόνια της σκλαβιάς υπό του Οθωμανικού ζυγού, αλλά και της υπεράσπισης των συνόρων μας, ειδικά στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και στον αγώνα της Β.Ηπείρου κατά των δυνάμεων του Άξονα.
| To λάβαρο της Ελληνικής Επανάστασης που υψώθηκε στην Αγία Λαύρα την 25 Μαρτίου 1821 |
Στην Αγία Λαύρα υψώνεται το λάβαρο της επανάστασης, μια κεντητή εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που υποδήλωνε ότι η Κοίμησή της, προμήνυε την Ανάσταση στην Αλήθεια και την Ζωή, δηλαδή τον Χριστό μας, και μέσα από την Ανάσταση αυτή, θα μπορούσε το υπόδουλο Έθνος να αναστηθεί και να γίνει και πάλι ελεύθερο. Οι ίδιοι οι ήρωες της επανάστασης, επέλεξαν την 25η Μαρτίου 1821, ημέρα Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, ως ημέρα κήρυξης της επανάστασης, υποδηλώνοντας διπλά ότι η Υπεραγία Θεοτόκος θα είναι η υπέρμαχος στρατηγός σε αυτόν τον αγώνα. Γι’ αυτό έψαλλαν ξανά το «Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια». Η Παναγία τα πρώτα χρόνια της επανάστασης (1823) φανέρωσε τη θαυματουργή της εικόνα στην Τήνο και με την ανεύρεσή της ο λαός εμψυχώθηκε σε στιγμές απογοήτευσης και πόνου, σε μια κρίσιμη καμπή της επανάστασης και πήρε θάρρος να συνεχίσει τον αγώνα για την ελευθερία.
 |
| Η Παναγία η Γλυκοφιλούσα |
Λίγα χρόνια μετά, όταν ο Ι.Καποδίστριας άφηνε τα μεγαλεία της Ρωσίας για την φτωχή και βασανισμένη Ελλάδα, θα είχε πάντα στο πλευρό του την εικόνα της Παναγίας της Γλυκοφιλούσας, να τον συνοδεύει στη μαρτυρική του πορεία. Την εικόνα αυτή, ο πλήρης πίστεως στο Θεό και την Παναγία Μητέρα Του Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας, είχε στο δωμάτιο του και όπως φαίνεται από την ιδιόχειρη επιγραφή, που σώζεται όπισθεν της εικόνας, στην Υπεραγία Θεοτόκο απευθυνόταν προσευχόμενος ο μαρτυρικός εθνικός ηγέτης κατά τις ώρες των περιστάσεων και κινδύνων, που συναντούσε στην προσπάθειά του να συστήση και να συγκρότηση, συν Θεώ, εκ θεμελίων το καινούργιο Ελληνικό Κράτος.
Στο πίσω μέρος της εικόνας υπάρχει ιδιόχειρο ικετευτικό επίγραμμα του Ιωάννη Καποδίστρια: «Γλυκοφιλούσα Μαριάμ τον Υιόν σου αίτησαι υπέρ εμού του δούλου σου Ιωάννου, βραβεύσαι, μετά σοφίας κυβερνάν τον ευσεβή λαόν σου και βασιλείας με Αυτού τυχείν δι’ έλεός Του. 1829»
Καλή Παναγιά σε όλους
