ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ 26-2-2014 |
Στις 26 Φεβρουαρίου 2014, ημέρα μνήμης του Οσίου Πορφυρίου, κυριαρχεί μία είδηση στις εφημερίδες και στο διαδίκτυο που αφορά την πολιτική κατάσταση στη χώρα μας. Ενώ το πολιτικό σύστημα, πλήρως απαξιωμένο και αποκομμένο από τον Ελληνικό λαό, βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και λίγο πριν την οριστική του πρόσκρουση στο έδαφος, γίνεται μια απέλπιδα προσπάθεια για την «αναγέννηση» του ίδιου συστήματος που φέρει ακέραιη την ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση στον τόπο μας. Το ίδιο μολυσμένο από «δάκο» σύστημα, προσπαθεί με το ζόρι να γεννήσει μία «Ελιά», για να δείξει ότι «άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα αλλιώς».
Κι επιλέγει το ίδιο το πολιτικό σύστημα το ιερό δένδρο της Ελιάς, το δένδρο της ειρήνης, του Ελληνισμού, του πολιτισμού, της ανθρωπότητας, της ενότητας, το απαραίτητο συστατικό για την ανασύνθεση της Ελλάδας κατά τον Ελύτη. Για να δείξουν τι; Αυτοί που κομμάτιασαν το λαό και τον έβαλαν στα χαρακώματα, άλλαξαν προσωπείο και με την ελιά σημαία, θεωρούν ότι μπορούν να ενώσουν τον κατ’ εξακολούθηση εξαπατημένο λαό; Δεν υπάρχει ντροπή καμιά; Τύψη συνειδήσεως; Δυστυχώς το θέλημα για εξουσία τυφλώνει. Μόνο τυφλός μπορεί να είσαι για να μην βλέπεις την απάντηση ή μάλλον την κατάληξη της «Ελιάς» του πολιτικού συστήματος.
Η ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΡΗΣΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΪΣΙΟΥ |
Αλλά η απάντηση-κατάληξη γράφτηκε πριν από πολλά χρόνια και σήμερα γίνεται πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες. Γιατί και οι προφητείες λένε ότι με την πραγματοποίησή τους επαληθεύονται. Ίσως είναι από τις ελάχιστες φορές που ο Άγιος Γέρων Παΐσιος αναφέρει τόσο προφητικά και ξεκάθαρα τη σημερινή κατάσταση.
Είχε πει χαρακτηριστικά: «Από το κακό που επικρατεί σήμερα θα βγει μεγάλο καλό. Βλέπω μια ελιά. Το ένα της κλωνάρι έχει ξεραθεί, το άλλο το τρώγει η κάμπια και θα ξεραθή και αυτό. Αλλά πετιέται ένα άλλο βλαστάρι από κάτω που έχει πολύ θυμό (δύναμη) και αναπτύσσεται γρήγορα».
Είχε πει χαρακτηριστικά: «Από το κακό που επικρατεί σήμερα θα βγει μεγάλο καλό. Βλέπω μια ελιά. Το ένα της κλωνάρι έχει ξεραθεί, το άλλο το τρώγει η κάμπια και θα ξεραθή και αυτό. Αλλά πετιέται ένα άλλο βλαστάρι από κάτω που έχει πολύ θυμό (δύναμη) και αναπτύσσεται γρήγορα».
Μόνο φωτογραφίες δεν έδωσε ο Άγιος Γέροντας.
Μέσα σε τρεις σειρές, αποκάλυψε την κατάληξη όχι μόνο ενός σημερινού σάπιου συστήματος εξουσίας, που παρεπιπτόντως χωρίζεται σε δύο κλωνάρια και αυτό πρέπει να προβληματίσει αρκετούς, αλλά αποκάλυψε την κατάληξη εκείνου που προφητικά είχε αναφέρει δυο αιώνες πριν ο Άγιος Πατροκοσμάς ο Αιτωλός, ως ψευτορωμέηκου. Είναι τόσο μεγάλη η ευστοχία της ρήσης του Γέροντος Παϊσίου, που πραγματικά, το να αυτοκαταστρέφεται ένα αλαζονικό σύστημα εξουσίας που βρίσκεται μακρυά από τον Θεό και τον λαό, είναι λογικό αν λάβουμε υπόψη ότι τα πάντα διέπονται από τους πνευματικούς νόμους, αλλά το να επιλέγει το ίδιο αλαζονικό σύστημα ακόμα και το όνομα της Ελιάς, νομίζω πρόκειται περί πρωτοφανούς «συμπτώσεως» που χαρακτηρίζεται από την ίδια τυφλή δίψα κάποιων συγκυριακών τυχοδιωκτών για εξουσία. Αυτή η δίψα όμως δεν αφήνει στους σημερινούς πολιτικούς να δουν το προφανές.
Το προφανές είναι ότι πρέπει να δουν την σκληρή σημερινή πραγματικότητα που το δοχείο της υπομονής των Ελλήνων στερεύει. Λίγες σταγόνες έμειναν.
Το προφανές είναι ότι πρέπει να δουν την σκληρή σημερινή πραγματικότητα που το δοχείο της υπομονής των Ελλήνων στερεύει. Λίγες σταγόνες έμειναν.
Διαχειρίστηκαν το μέλλον ολόκληρων γενεών και το μόνο που κατόρθωσαν είναι το να υποθηκεύσουν εξυπηρετώντας πάντα τα ιδιοτελή τους συμφέροντα. Με ποιά πειθώ να κοιτάξουν σήμερα στα μάτια τους Έλληνες, με ποιά ειλικρίνεια και τί να πουν; Αυτοί που Κυβέρνησαν επάνω στο αίμα του Ιωάννη Καποδίστρια και δεν τόλμησαν ποτέ, ούτε καν από υποχρέωση να του αποδώσουν την ελάχιστη τιμή. Θεώρησαν ότι έβγαλαν αυτή την ιερή υποχρέωση με την κοπή ενός εικοσάλεπτου του ευρώ. Αυτό είναι η «ευχαριστία» ή μάλλον η αχαριστία τους. Μάλλον το δεύτερο. Αλλά αν είσαι αχάριστος τότε το μόνο που κατορθώνεις είναι να είσαι εχθρός εκείνου που σε ευεργέτησε, όπως λέει και το αρχαιοελληνικό ρητό.Και εκείνοι κατήντησαν εχθροί των Ελλήνων, γιατί απλά δεν διακόνησαν τους Έλληνες αλλά ζήτησαν από τους Έλληνες να τους υπηρετήσουν και πάντα για το ρουσφέτι του βολέματος.
Ο Καποδίστριας όμως αγαπήθηκε τόσο πολύ από τους Έλληνες γιατί τους διακόνησε, στερήθηκε τα πάντα για να θεμελιώσει όχι μόνο εδαφικά αλλά κυρίως ηθικά τους Έλληνες. Αυτή την ιερή υποχρέωση λοιπόν δεν μπορούν οι σημερινοί πολιτικοί να την ξεχρεώσουν γιατί πολύ απλά δεν την αναγνωρίζουν.
Ας είναι όμως. Αν ήταν με αγαθή πρόθεση θα το είχαν πράξει ήδη και όπως αληθινά αρμόζει. Αλλά είπαμε. Η ελιά ξεράθηκε. Αυτή την ιερή υποχρέωση την εκπλήρωσε ήδη ένα άλλο, νέο βλαστάρι.
Τραγούδι * εμπνευσμένο από τον μαρτυρικό Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια και την εκούσια θυσία του για να εξασφαλιστεί το μέλλον της ανεξάρτητης Ελλάδος. Το πρότυπο του, τη δεδομένη στιγμή που η Ελλάδα ταλανίζεται από την κρίση μοιάζει αναγκαίο όσο ποτέ...
"Η ρωμιοσύνη ορφάνεψε, σαν χάθηκες εσύ
μα πρέπει το ρωμέικο, ξανά ν' αναστηθεί"
Μουσική & Ενορχήστρωση: Γιώργος Βούκανος
Στίχοι: Ιωάννης Κορνιλάκης
Τραγούδι: Νίκος Γεωργιάδης
*Από το CD "Οραματισμοί - Ιωάννης Καποδίστριας"
που συνοδεύει το βιβλίο του Ιωάννη Κορνιλάκη
"Ο Άγιος της Πολιτικής" 'Α Έκδοση.