Του Αρχιμ. Γεωργίου Αλευρά στην Romfea.gr
Και βέβαια ζει, περίπου 3000 χρόνια τώρα. Ανθρώπινα μάτια τον είδαν 1000 χρόνια προ Χριστού.
Στην τότε συγκεκριμένη γήινη ζωή του, ως πιστός διάκονος του Θεού, με θαυμαστό ζήλο πολέμησε την τότε υπερχειλισμένη, ξεχειλισμένη, περιρρέουσα αμαρτία.
Με ζήλο πολέμησε τα πλεονάζοντα πάθη των ανθρώπων, γι' αυτό και στο τροπάριο των καθημερινών Εσπερινών (Στη Λιτή), αποκαλείται "Ηλίας Ζηλωτής και των παθών Αυτοκράτωρ".
Ως πιστός διάκονος του Θεού, με ζήλο δεν θα συμπορευτεί, δεν θα συμπλεύσει, δεν θα υπακούσει, δεν θα σκύψει το κεφάλι, δεν θα προσποιηθεί άγνοια στα αίσχη της τότε Κρατικής Εξουσίας.
Δεν θα υποκύψει ούτε στις απειλές εναντίον της ζωής του, που ξεστόμισε η τότε Κρατική Εξουσία με τα χείλη του Βασιλιά Αχάαβ.
Γνώριζε ο Ηλίας, 1000 χρόνια προ Χριστού, τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ Κρατικής εξουσίας και Θεϊκής.
Γνώριζε 1000 χρόνια πρίν απ' Εκείνον τα όρια Κράτους και Θεού, απ' Εκείνον που έβαλε τον θεμέλιο λίθο: "Απόδοτε ούν τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τώ Θεώ". (Ματθ. ΓΙ', 21)
Γι’ αυτό και πάλι στα ίδια τροπάρια της Λιτής γράφεται: "Βασιλείς ελέγχει, και λαόν απειθή λοιμώ διαφθείρει".
Ως πιστός διάκονος του Θεού, με ζήλο δεν θα κλείσει τα μάτια του, δεν θα αδιαφορήσει, δεν θα χαριστεί, δεν θα προσπεράσει, δεν θα δικαιολογηθεί "και τι να κάνω εγώ ένας άνθρωπος μόνος", ούτε απέναντι στους "ιερείς" του Θεού, στο δομημένο ιερατείο της εποχής του.
Γνώριζε 1000 χρόνια προ Χριστού αυτό που Εκείνος διαπίστωσε προσεγγίζοντας τον Ναό του Θεού στα Ιεροσόλυμα. Το κατάντημα του Ναού και την κατάντια και του τότε ιερατείου. "Ο οίκος μου οίκος προσευχής κληθήσεται. Υμείς δε αυτόν εποιήσατε σπήλαιον ληστών". (Ματθ. ΚΒ', 13)
Γι’ αυτό και πάλι στα ίδια τροπάρια της Λιτής γράφεται για τον Προφήτη Ηλία: "Τους ιερείς της αισχύνης κατήσχυνε".
Αυτός δηλαδή, με δύναμη και ισχύ εξ' Ύψους, εκμηδενίζει τη γήινη ισχύ των ιερέων της ξεδιαντροπιάς, που καταντρόπιαζαν την ιεροσύνη μπροστά στα μάτια Θεού και ανθρώπων.
Ζει ο Προφήτης Ηλίας ο Θεσβίτης μέχρι και σήμερα περίπου 3000 χρόνια; Και βέβαια ζει!
Πιστός διάκονος Θεού ζωντανών και όχι νεκρών. Θα τον επιβεβαιώσει Εκείνος 1000 χρόνια αργότερα, στον διάλογο που είχε με αυτούς που συναποτελούσαν την αίρεση που αμφισβητούσε την ανάσταση των νεκρών και την αθανασία της ψυχής, τους Σαδουκκαίους.
Η Ίδια η Ανάσταση θα τους επαναλάβει αυτά που αναφέρονται στην Π.Δ. απ' τον ίδιο τον Μωυσή. (Έξοδος, Γ', 6)
"Εγώ είμαι ο Θεός του Αβραάμ, και ο Θεός του Ισαάκ, και ο Θεός του Ιακώβ. Δεν είμαι Θεός νεκρών αλλά Θεός ζωντανών". (Ματθ. ΚΒ ', 32)
Θα τον επιβεβαιώσει όμως από πριν ο Θεός και Ηλιού, αφού με τη βοήθεια Του ανέστησε τον γιο της χήρας που τον φιλοξενούσε:
"Και ενεφύσησε τω παιδαρίω τρις και επεκαλέσατο τον Κύριον και είπε. Κύριε ο Θεός μου, επιστραφήτω δη η ψυχή του παιδαρίου τούτου εις αυτόν. Και εγένετο ούτως, και ανεβόησεν το παιδάριον". (Π.Δ. Γ' Βασιλειών, 17, 21-22)
Ζει ο Προφήτης Ηλίας 1000 χρόνια μετά την φυγή του απ' τη γη, με το πύρινο άρμα του απ' τις όχθες του Ιορδάνη ποταμού; Θα το επιβεβαιώσει και πάλι Εκείνος σε σχετική ερώτηση των μαθητών Του:
"Λέγω δε υμίν ότι Ηλίας ήδη ήλθε, και ουκ επέγνωσαν αυτόν, αλλ' εποίησαν εν αυτώ όσα ηθέλησαν". (Ματθ. ΙΖ, 12)
"Σας πληροφορώ ότι ο Ηλίας ήδη κατέφθασε, αλλά όχι μόνον δεν αντιλήφθηκαν την παρουσία του, αλλά προκάλεσαν σε αυτόν μέχρι και την αποκοπή της κεφαλής του".
"Τότε συνήκαν οι μαθηταί ότι περί του Ιωάννου του Βαπτιστού είπεν αυτοίς". (Ματθ. ΙΖ, 13)
"Αμέσως οι μαθητές Του αντιλήφθηκαν ότι ο Ηλίας, το πνεύμα δηλαδή και η δύναμη του Ηλία, βρήκαν ανάπαυση σ' εκείνον που βάπτιζε, εκεί, στις όχθες του Ιορδάνη, τον Τίμιο Πρόδρομο".
Ζει ο Προφήτης Ηλίας και μετά τον επίγειο θάνατο του Ιωάννη του Βαπτιστή; Ζει και βασιλεύει. Ολοζώντανος στο όρος Θαβώρ μαζί με τον ολοζώντανο Μωυσή, δίπλα στον Ολοζώντανο Ιησού κατά την Μεταμόρφωσή Του:
"Και ιδού ώφθησαν αυτοίς Μωυσής και Ηλίας μετ' αυτού συλαλλούντες". (Ματθ. ΙΖ, 13).
"Και ιδού μπροστά στα τρία ζευγάρια μάτια των τριών μαθητών, Πέτρου, Ιωάννη και Ιακώβου, ολοζώντανοι ο Ηλίας και ο Μωυσής να συνομιλούν με Την Ζωή".
Κι' έκτοτε, μετά τη Μεταμόρφωσή Του, συνεχίζει να ζει ο Ηλίας ο Προφήτης; Μα οι ζωντανοί συνεχίζουν να ζουν ! Ποιος το επιβεβαιώνει; Ποιος Άλλος; Εκείνος!
"Ηλίας μεν έρχεται πρώτον και αποκαταστήσει πάντα". (Ματθ. ΙΖ, 11)
"Και βέβαια ζει. Και θα γίνει ο Ηλίας ο Δεύτερος Πρόδρομος, που θα προετοιμάσει το ανθρώπινο γένος για τη δική Μου Παρουσία, την Δεύτερη. Και θα Την προετοιμάσει αποκαθιστώντας τα πάντα".
Θα αποκαταστήσει τη σύγχρονη Βαβέλ, αυτή την κινούμενη άμμο που έχουν περιπέσει οικειοθελώς οι άνθρωποι, κάνοντας θεό τον Μαμμωνα, το χρήμα δηλαδή, κάνοντας θεό την ματαιοδοξία της δόξας, κάνοντας θεό τη γήινη ισχύ και δύναμη, κάνοντας θεό και υπακούοντας σε νόμους διαβολικούς, εγχώριων και εξωτερικών σύγχρονων και βλεπόμενων "Βασιλιάδων", που με τη σειρά τους υπακούν τυφλά σ' αυτούς που κινούν τα νήματα, υπαρκτών μεν αοράτων δε...
Θα αποκαταστήσει τις ανίερες εξουσίες Κρατών, πολλών μάλιστα με προσωπείο ευσέβειας, τις ασεβείς εξουσίες ιεραρχών σ' ολόκληρη τη γη.
Θα αποκαταστήσει την πλάνη με Την Αλήθεια.
Θα αποκαταστήσει το διαβολικό "εγώ" με το Θεϊκό "Εμείς".
Και θα τον αντιληφθούν οι άνθρωποι; Θα τον δουν με τα φυσικά τους μάτια; Και βέβαια.
Γιατί μετά την αποκατάσταση των πάντων, ο Ηλίας κατά πρώτον, κι' ο Προφήτης Ενώχ παραδίπλα του θα αντικρύσουν στα μάτια τον αντίχριστο, όπως άλλωστε θα τον αντικρίσουν και οι άνθρωποι, και μάλιστα θα τον αντιμετωπίσουν, θα αναμετρηθούν μαζί του, θα αντικρούσουν τις πλάνες που θα έχει προβάλλει για αλήθειες.
Ποιος τα επιβεβαιώνει όλα αυτά; Προφανώς και πάλι Εκείνος. Τη φορά αυτή χρησιμοποιεί την πέννα του αγαπημένου Του μαθητή, του Ιωάννη του Θεολόγου μέσα απ' την Αποκάλυψη. Την Αποκάλυψη Εκείνου!
"Ούτοι εισίν αι δύο ελαίαι και αι δύο λυχνίαι αι ενώπιον του κυρίου της γης εστώσαι". (Αποκαλ. ΙΑ, 4)
"Ιδού λοιπόν ο Ηλίας κι ο Ενώχ, αυτά τα δυό λιόδεντρα και τα δυό λυχνάρια, που θα φωτίζουν με το έλαιον τη γη και τους ανθρώπους, μπροστά σε εκείνον που είναι ο κυρίαρχος της οικουμένης".
Και ο Ιωάννης, συνεχίζει να γράφει όσα Εκείνος του αποκαλύπτει: "Και όταν τελέσωσι την μαρτυρίαν αυτών, το θηρίον το αναβαίνον εκ της αβύσσου ποιήσει μετ' αυτών πόλεμον και νικήσει αυτούς και αποκτενεί αυτούς". (Αποκαλ. ΙΑ, 7)
"Και όταν θα έχουν εκτελέσει την αποστολή τους, την Θεϊκή τους αποστολή, αυτήν που τους έχει δοθεί άνωθεν, απ' τον Θεό της Ειρήνης, απ' Την Ζωή, την Αιώνια Ζωή, θα βρεθούν αντιμέτωποι με το "θηρίο", αυτό που θα αναδυθεί κάτωθεν, απ' την άβυσσο, προκειμένου να τους πολεμήσει, και να επιφέρει σ' αυτούς αυτό που ξέρει καλά, τον θάνατο. Όχι όμως θάνατο αιώνιο. Θάνατο πρόσκαιρο. Επίγειο θάνατο. Θάνατο μικρής διάρκειας.
Γιατί: "Και μετά τρείς ημέρας και ήμισυ, πνεύμα ζωής εκ του Θεού εισήλθεν εις αυτούς...". (Αποκαλ. ΙΑ, 11)
Κι ο Προφήτης Ηλίας θα πεθάνει. Όχι γιατί τον νίκησε το θηρίο, ο αντίχριστος.
Θα πεθάνει γιατί γεννήθηκε. Θα πεθάνει γιατί ακόμη δεν είχε γευτεί επίγειο θάνατο. Και θα' πρεπε...
Θα πεθάνει στη γη για να μην ξαναπεθάνει στους ουρανούς. Θα πεθάνει για να τον αναστήσει εκ νεκρών Εκείνος! Η Αιώνια Ζωή!
