20 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1827 Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΟΥ ΝΑΒΑΡΙΝΟΥ. Η ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

 Του Ιωάννη Κορνιλάκη

Όποιος αγνοεί την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει... Στη βάση αυτή καταθέτω μερικές ιστορικές γνώσεις που ποτέ δεν διδαχτήκαμε στα σχολειά μας και προέρχονται από αρχεία που ποτέ δεν έπεσαν στην αντίληψη μας. Σαν σήμερα πριν 187 χρόνια έγινε στον κόλπο του Ναβαρίνου μια ναυμαχία που κράτησε όλες κι' όλες 6 ώρες. Στο διάστημα αυτό καταστράφηκε ένας Τουρκοαιγυπτιακός στόλος 80 πλοίων του Ιμβραήμ Πασά. Ο στόλος του καταστράφηκε από τους στόλους των τριών προστάτιδων Δυνάμεων της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας. Η καταστροφή αυτή έβαλε τη σφραγίδα για την ανεξαρτησία της Ελλάδος. 

Αξίζει στο σημείο αυτό να πληροφορηθούμε μερικά πράγματα που προηγούνται αυτής της ημερομηνίας και έχουν σχέση με τον Ιωάννη Καποδίστρια αλλά και την συγκεκριμένη ναυμαχία. Από τις 2 Απριλίου 1827 η Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας του έχει αναθέσει την διακυβέρνηση της Ελλάδος για επτά χρόνια. Στις 28 Ιουνίου 1827 ο Καποδίστριας βρίσκεται ακόμη στην Αγία Πετρούπολη. Προσπαθεί να βρεί χρηματικούς πόρους αφού ο ίδιος έχει δώσει μέχρι εκείνη τη στιγμή τα πάντα. Την ημερομηνία αυτή θα γράψει μια πολυσέλιδη επιστολή σε κάποιον πλούσιο Έλληνα της Οδησσού, προκειμένου να βάλει και αυτός το χέρι στην τσέπη. Αξίζει να δούμε ένα μικρό σημείο αυτής της επιστολής, γιατί και είναι εντελώς άγνωστο, αλλά και γιατί έχει σχέση με το θέμα μας. 

Έντουαρντ Κόντριγκτον (Edward Codrigton)

" Και εάν επράξατε πολλά υπέρ της Πατρίδος, όλα τούτα θέλουσι χαθεί, αν το έσχατον τούτο βοήθημα της αρνηθείτε. Και δια να έχει αληθώς η βοήθεια το δραστήριον, πρέπει αύτη να φθάσει εντός εβδομάδων δέκα. Το νομίζω δε έσχατον, διότι εάν φθάσομεν να εφοδιάσομεν τα φρούρια ώστε να κρατηθούν μέχρι του ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ, το ουσιώδες θέλει κατορθωθεί, και ΙΣΩΣ ΤΟΤΕ, λάβομεν την υποστήριξιν των Ευρωπαϊκών Δυνάμεων, ή άλλην τινά ενδεχομένην ευμοιρίαν...". Μέσα σε πέντε γραμμές τα είπε όλα. Η βοήθεια πρέπει να φτάσει σε δέκα εβδομάδες δηλ. παρατηρώντας τις ημερομηνίες φτάνουμε στα μέσα Σεπτεμβρίου 1827. Παρακάτω γίνεται ακόμη πιο ακριβής, αφού δηλώνει ότι ίσως τον Οκτώβριο να έχουμε την υποστήριξη των Ευρωπαϊκών Δυνάμεων. Το ζητούμενο είναι πώς τα γνώριζε αυτά, και μάλιστα με τόση ακρίβεια. Έχω γράψει και έχω πεί πολλές φορές ότι ήταν γνωστό στην Ρωσική Αυλή ότι ο δικός μας Ιωάννης διέθετε ένα είδος προφητικού χαρίσματος. 

Έχω πεί πολλές φορές ότι ήταν ο Εκλεκτός των Ουρανών για να αναλάβει τις τύχες του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους. 

Έχω γράψει ότι οι Ουρανοί πληροφορούν τους Εκλεκτούς. Έτσι φθάνουμε στις 20 Οκτωβρίου 1827 και η πληροφορία-προφητεία αποδεικνύεται αληθινή. 

Όσοι ασχολήθηκαν με την Ναυμαχία στο Ναβαρίνο συμφωνούν σε δύο πράγματα. Οι Άγγλοι ούτε κατά διάνοια θα τολμούσαν να καταστρέψουν έναν συμμαχικό στόλο, όπως αυτόν της φίλης τους Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Και δεύτερον το μοιραίο "τυχαίο" γεγονός που άναψε το μπουρλότο. 

Άς δούμε για λίγο τα γεγονότα που διαδραματίζονται στις 1.30 τα μεσάνυχτα στον κόλπο του Ναβαρίνου που είναι ελλιμενισμένος ο Τουρκοαιγυπτιακός στόλος. Εκείνη την ώρα ο Άγγλος Ναύαρχος Εδουάρδος Κόδριγκτον που έχει το γενικό πρόσταγμα, διατάζει τους άλλος δυο ναυάρχους τον Γάλλο Δεριγνύ και τον Ρώσο Χέϋδεν να εισέλθουν στον κόλπο. Τα πράγματα βαίνουν με απόλυτη ησυχία.

Η είσοδος πραγματοποιείται και ένα πυρπολικό του Ιμβραήμ πλησιάζει μια Αγγλική φρεγάτα. Ο Κυβερνήτης της Φέλλοϋς στέλνει μια λέμβο με επικεφαλή έναν αξιωματικό τον υποπλοίαρχο τον Φίτερου, προκειμένου να πείσει το πυρπολικό να απομακρυνθεί. Τότε οι Τούρκοι αρχίζουν να πυροβολούν σκοτώνοντας τον υποπλοίαρχο και μερικούς ακόμη άνδρες. Η Αγγλική φρεγάτα ανταποδίδει τα πυρά. Η Γαλλική φραγάτα Σειρήν κτυπιέται απ΄την Τουρκική Εσμίνα. Γίνεται ψιλοχαμός και όμως ο Κόδριγκτον προσπαθεί να τον σταματήσει. Στέλνει μια λέμβο με λίγους άνδρες και με επικεφαλή έναν Έλληνα τον Πέτρο Μικέλη στον Αιγύπτιο διοικητή Μωχαρέμ Μπέη, προκειμένου να τον ενημερώσουν ότι ο στόχος των συμμάχων δεν ήταν εχθρικός, αλλά επιθυμούσαν να οδηγήσουν τον Τουρκοαιγυπτιακό στόλο στα Δαρδανέλια. Οι Τούρκοι σκοτώνουν τον Έλληνα πλοηγό. Αυτό ήταν...

 Ο Κόδριγκτον παρ' ότι έχει αντίθετες διαταγές διατάζει γενική επίθεση. Σε έξι ώρες 80 Τουρκοαιγυπτιακά πλοία στον βυθό του κόλπου του Ναβαρίνου. Νεκροί Τουρκοαιγύπτιοι 6.000 και 4.000 τραυματίες. Απ' τους συμμάχους νεκροί 174 και τραυματίες 475. Η Ελλάδα ευγνωμονούσα την Θεία Δύναμη των Ουρανών. Η Αυστρία με τον Αυτοκράτορα της Ιωσήφ θα χαρακτηρίσει την πράξη των τριών ναυάρχων δολοφονία. Ο Βασιλιάς της Αγγλίας θα διακηρύξει την θλίψη του γι' αυτήν την σύγκρουση με έναν προαιώνιο σύμμαχο. Και ο Κόδριγτον ο Άγγλος αυτός ναύαρχος θα ανακληθεί στην Αγγλία και θα περάσει από δικαστήρια που κράτησαν 12 χρόνια. 

Όταν θα αναχωρεί απ΄την Ελλάδα θα αποχαιρετήσει τον Ιωάννη Καποδίστρια, και εκείνος θα του προσφέρει μια επιστολή κειμήλιο, στην οποία θα τον χαρακτηρίζει ως τον Άγγλο ναύαρχο με την καλλίστην ψυχήν... Ένα ακόμη δείγμα του πως οι Έλληνες ξέρουν να αναγνωρίζουν και τους αληθινούς ανθρώπους, αλλά και τις αληθινές τους πράξεις...