ΣΕ ΠΟΙΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ;

Του Ιωάννη Κορνιλάκη

Έχουν περάσει ακριβώς 100 χρόνια απ' το τέλος της πρώτης μεγάλης αιματοχυσίας των λαών, απ' το 1918, που τελείωσε ο Πρώτος Παγκόσμιος πόλεμος. Κι' όμως οι αιτίες του όχι μόνο δεν απαλείφθηκαν, όχι μόνο οδήγησαν στον Δεύτερο, αλλά δυστυχώς τα φαινόμενα δείχνουν τον Τρίτο. Εύχομαι να διαψευστώ... Δεν θα γράψω δικά μου. Απλά θα αντιγράψω επακριβώς απόσπασμα απ' την ιστορία του αυτόπτη μάρτυρα της εποχης Παύλου Καρολίδη (1849-1930), ιστορικού, πολιτικού και καθηγητού στο Καποδιστριακό πανεπιστήμιο.


"Οι Άγγλο-Γερμανική φιλία και σχέσεις έβαιναν καλώς. Επήλθαν όμως γεγονότα δημιουργήσαντα Αφορμάς Διαστάσεων, μεταξύ Αγγλίας και Γερμανίας, και το ΚΥΡΙΩΤΑΤΟΝ των γεγονότων τούτων ήτο η Μεγάλη εξάπλωσις της Γερμανικής ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ, προς τας ανάγκας του Εμπορίου ολοκλήρου του Κόσμου. Συν τοις άλλοις η δημιουργία ισχυρού πολεμικού στόλου, η ακαταλόγιστος προκλητικότης του Αυτοκράτορος Γουλλιέλμου του Β', ως και η δημιουργία Αποικιακού Γερμανικού Κράτους.
Η επίδοσις της Γερμανικής Βιομηχανίας καθ' όλον τον κόσμον, κατέστησε την Γερμανίαν κράτος Αποικιακόν, ζητούν κτήσεις εις Κίναν, εις Αφρικην, εις Πολυνησίαν.
Και η μεν αποικιακή αύτη επέκτασις της Γερμανίας δεν απετέλει Άμεσον Κίνδυνον, αλλ' η Τεραστία επέκτασις της Γερμανικής Εμπορίας και Βιομηχανίας ήτο ΜΕΓΑΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ, δια κράτος εμπορικόν και βιομηχανικόν ως το Αγγλικόν. Η δε εν ταίς μεγάλαις του κόσμου Αγοραίς επικράτησις της Γερμανικής βιομηχανίας, εφαίνετο εκτοπίζουσα την Αγγλικήν.
Και τούτο ήτο ΘΑΝΑΣΙΜΟΝ κατά της Αγγλίας πλήγμα, αποτελέσαν την ΚΥΡΙΩΤΑΤΗΝ ΑΦΟΡΜΗΝ ίνα η Αγγλία, τον Μέγιστον Εχθρόν της διαβλέπουσα ουχί εν άλλω τινί κράτει, αλλ' εν τη Γερμανία, προσεγγίσει προς τα Αντιγερμανικά της Ευρώπης κράτη".

Όποιος πίστεψε οτι η Αγγλία δεν υιοθέτησε το Ευρώ, απο μεγάλη αγάπη του Αγγλικού λαού στη Στερλίνα ειναι τουλάχιστον αφελής. Όποιος πίστεψε οτι το Brexit ήταν κίνηση χωρίς υπόβαθρο και καλά υπολογισμένη πολιτική και προφανώς οικονομική κίνηση, ειναι και πάλι τουλάχιστον αφελής. 

Όποιος δεν διαβλέπει τη συνέχεια του έργου, στην αντίπερα του Ατλαντικού υπερδύναμη σχετικά με τους δασμούς στον χάλυβα και στο αλουμίνιο, και οσωνούπω και στα Γερμανικά αυτοκίνητα, απλά έχει πάψει προ πολλού να βλέπει...
Η ιστορία δυστυχώς, αφού οι άνθρωποι δεν λαμβάνουν τα μηνύματα της, δεν επαναλαμβάνεται οπως λένε κάποιοι. 

Η ιστορία εκδικείται και κάθε επανάληψη της ειναι ακόμη πιο σκληρή...