Απελθέτω η στιγμή ενός ακόμη Εθνικού Διχασμού...
Πολλές φορές ο λαός αυτός υπέφερε απ' την Εθνική φαγωμάρα. Δεν υπάρχει λόγος να υποφέρει ξανά. Τουλάχιστον λόγος αληθινός...
Υπάρχει δυστυχώς λόγος ψεύτικος, λόγος που επιβάλλεται από τους μόνιμους εχθρούς του Ελληνισμού...
Κι όμως, σήμερα, κ. Τσίπρα, βρίσκεστε απέναντι τεράστιας μερίδας του Ελληνικού λαού με την κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών.
Ούτε το όνομα, ούτε την περιοχή που την υπογράψετε δεν αλλάξατε απ' το 1944, όταν εκεί στο ίδιο μέρος, στις Πρέσπες, ο πρόγονος Ζαχαριάδης, δεχόταν την ανεξαρτητοποίηση της Μακεδονίας.
Τότε την είπαν "Συμφωνία των Λιμνών", σεις σήμερα των Πρεσπών.
Έλεος, τόση αλαζονεία; Ούτε την περιοχή, ούτε το όνομα δεν αλλάξατε;
Διερωτώμαι γιατί... Τι επιδιώκετε;
Ξεχάσατε, αν διαβάσατε ποτέ, τι συνέβη στην Ελλάδα μετά τις θυσίες του Ελληνικού λαού στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου; Σας διέφυγε ότι αντί να μείνουμε μονιασμένοι και να διεκδικήσουμε στο τραπέζι των Νικητών τα δίκαια μας, φτάσαμε 70 και πλέον χρόνια μετά να διεκδικούμε πολεμικές αποζημιώσεις; Σας διέφυγε ο Εθνικός σπαραγμός 1946-1949;
Όμως ακόμη και στην υπόθεση ότι η Συμφωνία σας, και όχι του Ελληνικού λαού, είναι σωστή και επιβεβλημένη, ενημερώσατε τον Ελληνικό λαό; Εξηγήσατε τα πλεονεκτήματα για την Ελλάδα;
Να πείσετε ακόμη και κάποιους που αρέσκονται σε συνομωσιολογίες;
Δεν το πράξατε όχι γιατί είστε αφελής. Όχι γιατί αγνοείτε τι πρέπει να πράξετε. Όχι γιατί υπέστη κάποια βλάβη η ακοή σας, και δεν ακούτε την κραυγή του Έθνους...
Το πράτεττε και με πράξεις, αλλά κυρίως με ύφος αλαζονικό. Το πράτεττε χωρίς να ρωτήσετε τον Ελληνικό λαό. Τώρα θα μου πείτε και να τον ρωτήσω, υπάρχει περίπτωση να τον ακούσω;
Έχετε δίκιο. Κάνατε το λάθος να τον ρωτήσετε με Δημοψήφισμα το 2015, σιγά μη το ξανακάνετε...
Ο ηγέτης που δεν αντιλαμβάνεται τον παλμό και τον σφυγμό ενός λαού παύει να είναι ηγέτης, αφού περί Μεγάλου ούτε να το συζητάμε....
Ο ηγέτης που επιφέρει Διχασμό, ακόμη και με τον πριν κομματικό συνοδοιπόρο του, κάποιο άλλο επίθετο διεκδικεί...
Ο ηγέτης που οχυρώνεται σε ψήφους "αποστασίας", ψάξτε σε κάνα ιστορικό λεξικό για να διαπιστώσετε τον χαρακτηρισμό που η ιστορία τον "στολίζει".
Εγώ όμως ανησυχώ από τις εκτροπές που ενδεχομένως να προκύψουν και που ενδεχομένως να έχετε υπολογίσει, και πολύ περισσότερο να τις επιδιώκετε κιόλας, και ο νοών νοείτω...
Αν και φυσικά δεν πρόκειται ποτέ να διαβάσετε αυτά που γράφω, σας πληροφορώ ότι έτσι κι' αλλιώς δεν τα γράφω για σας.
Τα γράφω για να βάλω και γω την υπογραφή μου δίπλα σε Ελληνίδες και Έλληνες, που βαθειά στη ψυχή τους βρίσκεται η αγάπη για την Πατρίδα μας, γιατί για κάποιους δεν ήταν ποτέ...
Ας ολοκληρώσω με τα λόγια ενός Αληθινά Μεγάλου Ηγέτη, μετά τον Ιωάννη Καποδίστρια, του Ελευθερίου Βενιζέλου, από το κρεββάτι ενός νοσοκομείου στο Παρίσι, αφού οι γνωστοί-άγνωστοι της εποχής (ξέρετε τώρα εσείς) αποπειράθηκαν να τον δολοφονήσουν με την μεγαλειώδη Συνθήκη των Σεβρών στα χέρια του...
"Δεν θέλω να με εκδικήσουν. Αποποιούμαι εντονώτατα παν αντίποινον.
Ελυπήθην μεγάλως, πληροφορηθεί τας εν Αθήναις εξελιχθείσας παρ-εκτροπάς.
Ένα μόνον όνειρον είχα κατά τον βίον μου.
Ελλάδα μεγαλυτέραν, ισχυράν δια της Ενώσεως όλων των τέκνων της.
Εαν έχω εχθρούς τόσον χειρότερον δι' αυτούς.
Δεν αναγνωρίζω αυτούς ως τοιούτους, ούτε παραδέχομαι την εκδίκησιν.
Θέλω την λήθην, την ειρήνευσιν, την Ομόνοιαν όλων των Ελλήνων"
