Του Αρχιμ. Γεωργίου Καυσοκαλυβίτη
Γέροντος του Ιερού Κελλιού Ζωοδόχου Πηγής
"Και είπεν ο Θεός γεννηθήτω φως και εγένετο φως". (Γεν. 1,3)
"Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον, κατ' εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν".
"Και έλαβεν Κύριος ο Θεός τον άνθρωπον, όν έπλασε, και έθετο αυτόν εν τω Παραδείσω, της τρυφής, εργάζεσθαι αυτόν και φυλάσσειν ". (Γεν. 2, 15)
Εργάζεσθαι αυτόν και φυλάσσειν.
Αυτή ήταν η εντολή του Θεού. Αυτή και η υποχρέωση του ανθρώπου.
Εργασία στον Ιερό τόπο του Παραδείσου και διαφύλαξη και προστασία του. Ένας επίγειος παράδεισος είναι και το Άγιον Όρος.
Ένας επίγειος παράδεισος είναι και η Ιερά Σκήτη Αγίας Τριάδος στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους. Το Ιερό Βήμα του Άθωνα όπως αποκαλείται.
Σ' αυτή τη Σκήτη ασκήτεψαν μεγάλοι ασκητές. Εκατοντάδες μοναχοί αφιέρωσαν τη ζωή τους προσευχόμενοι για τη δική τους σωτηρία, αλλά και για υποβοήθηση του κόσμου.
Σ' αυτή τη Σκήτη αναδείχθηκαν Άγιοι, με τελευταίο τον Άγιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη.
Αυτόν τον επίγειο παράδεισο επιθυμούσε ο Άγιος να τον καμαρώσει μια μέρα κέντρο παγκόσμιας θρησκευτικής κληρονομιάς, μέσα απ' την αδιάλειπτη εργασία των μοναχών.
"Εργάζεσθαι αυτόν".
Αυτόν τον επίγειο παράδεισο λαχταρούσε ο Άγιος Πορφύριος να διαφυλαχθεί και γιατί όχι να αναγεννηθεί. "Και φυλάσσειν αυτόν".
"Πρέπει να φτιάξουμε το σπίτι μας όμορφο και να αρέσει σε όσους έρχονται εδώ. Και τα άλλα Κελλιά τα εγκαταλειμμένα και μισογκρεμισμένα να φτιάξουμε, γιατί αργότερα θα έρθουν εδώ και άλλοι μοναχοί και δεν πρέπει να έχουν άλλη μέριμνα, παρά την απρόσκοπτη και αδιάλειπτη προσευχή για τους ίδιους και για τον κόσμο " - αυτά ήταν τα λόγια του Αγίου Ασκητή και Γέροντά μας Πορφυρίου.
Από τούτη τη Σκήτη αναχώρησε για τους Ουρανούς. Η ημέρα αναχώρησής του τον βρήκε να διακονεί τον τόπο του ως Άγιος Δικαίος της Σκήτης.
Μια γενιά πέρασε, περίπου 27 χρόνια, μέχρι κάποιος μοναχός της συνοδείας του ν' αναλάβει, μετά απ' αυτόν, το Ιερό Διακόνημα του Δικαίου της Σκήτης.
Κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν του Θεού πλαστήκαμε. Δημιουργός ο Θεός. Δημιουργός και ο Άγιος Πορφύριος. Να δημιουργήσουμε είχαμε καθήκον και υποχρέωση και εμείς.
Και τα έργα άρχισαν. Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι έργα τεχνικά στα Καυσοκαλύβια είναι ανθρωπίνως πολύ δύσκολο να γίνουν.
Η πρόσβαση ανθρώπων και υλικών είναι μόνο με το καραβάκι, (αν ο καιρός επιτρέψει την προσέγγισή του), αφού δρόμος δεν υπάρχει.
Αγωγιάτες και τα μουλαράκια τους αναλαμβάνουν τις μεταφορές μέσα από κακοτράχαλα ανηφορικά μονοπάτια.
Πρώτο μας μέλημα η φροντίδα για την ανθρώπινη και αξιοπρεπή διαμονή των εργατών και των αγωγιατών της Σκήτης, ανθρώπων που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι ζωής στα Καυσοκαλύβια.
Άθλιες οι συνθήκες που ζούσαν. Στο οίκημα που τους φιλοξενούσε, ούτε οι στέγες δεν τους προστάτευαν απ' τα καιρικά φαινόμενα και τις βροχές.
Το εργατόσπιτο λοιπόν. Αυτό έπρεπε να έχει την προτεραιότητα, και την είχε.
Σε λιγότερο από ένα χρόνο, οι συνάνθρωποι μας έχουν πλέον έναν χώρο ανθρώπινο, έναν χώρο αξιοπρεπέστατο.
Η φροντίδα μας έφερε την ευγνωμοσύνη τους. Η έμπρακτη απόδειξη της αγάπης μας αναπτέρωσε το ηθικό και την ψυχολογία τους.
Οι κοινόχρηστοι χώροι της Σκήτης και τα κτίσματα όπισθεν του κεντρικού Ναού της Αγίας Τριάδος (Κυριακού) ανακαινίστηκαν.
Εκεί που η εγκατάλειψη και η ακαταστασία κυριαρχούσαν, η φροντίδα και η τάξη επανήλθαν.
Εκεί που ο σκανδαλισμός εμφυλοχωρούσε, η ομορφιά και η γαλήνη πήραν τη θέση του.
Πεζούλια και μονοπάτια πετρόκτιστα επισκευάστηκαν, περιορίζοντας και τους κινδύνους ατυχημάτων.
Έλεγε ο Άγιος Πορφύριος. "Το Κυριακό (Ο Ναός της Αγίας Τριάδος) και ο περιβάλλων χώρος του είναι η καρδιά της Σκήτης. Και όταν αυτό είναι ζωντανό, τότε όλη η Σκήτη είναι ζωντανή".
Από κει ξεκινήσαμε και ολοκληρώσαμε όσα ήταν δυνατά. Ακόμη κι έργο αντιπλημμυρικό ήταν επιτακτική η ανάγκη να γίνει, γιατί όλη η Σκήτη πλημμύριζε σε κάθε μεγάλη νεροποντή.
Σήμερα και αυτό το μικρό αντιπλημμυρικό έργο είναι πια μια πραγματικότητα.
Πολλοί αμφέβαλαν για το εγχείρημα. Άλλοι μας θεώρησαν αιθεροβάμονες. Άλλοι ανησυχούσαν μήπως και τα έργα παραμείνουν ημιτελή.
Κι όμως, σε εποχή οικονομικής κρίσης, όταν υπάρχει αγάπη και όραμα, ο Πρωτομάστορας Θεός στέκεται αρωγός.
Όταν εργάζεσαι για το κοινό συμφέρον ο Δημιουργός Θεός συμπαραστέκεται.
Αυτός που μισεί τη δημιουργία είναι δειλός. Αυτός που την αγαπά είναι αντρειωμένος.
Τον ενδυναμώνει ο ίδιος ο Θεός που δημιούργησε την Κτίση για να την κατοικεί ο άνθρωπος, να την χαίρεται και να Τον δοξάζει.
Έγιναν πολλά, κάποια άλλα συνεχίζονται, μόλις σε ένα χρόνο. Αυτός άλλωστε ήταν και ο χρόνος του Διακονήματος του Δικαίου της Σκήτης.
Όμως χρειάζονται ακόμη πολλά να γίνουν. Άλγος κυριαρχεί σε κάθε δημιουργική καρδιά όταν το βλέμμα του συναντά Κελλιά ερημικά, να υποφέρουν τη φθορά του χρόνου.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Κελλί των Αγίων Τριών Ιεραρχών. Ένα Κελλί σπάνιο, μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς, που κρέμεται θαυμαστά πάνω απ' τους θαλασσοδαρμένους βράχους, σαν ένα λουλούδι σπάνιας ομορφιάς απ' τους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνος.
Ευλογημένοι άνθρωποι, τόλμησαν χωρίς δειλία να το κτίσουν. Μακάρι να βρεθούν και σήμερα ανάλογοι, να το συντηρήσουν και να το διασώσουν.
Ότι εγκαταλείπουμε μας εγκαταλείπει. Ότι φροντίζουμε μας συνοδεύει. Τα Κελλιά με τους μικρούς ναΐσκους τους είναι τόποι προσευχής.
Έλεγε ο Άγιος Πορφύριος: "Δεν το δέχομαι εγώ, ότι ένας μοναχός που καταφεύγει στην έρημο θα προσεύχεται για τη σωτηρία του μόνο. Πρέπει πρωτίστως να προσεύχεται για τη σωτηρία όλου του κόσμου ".
Είναι ευλογία για τον κόσμο οι προσευχές των ασκητών. Είναι ευλογία για τον κόσμο, τουλάχιστον ένα μέρος του, να διαφυλάττει και συντηρεί τους τόπους προσευχής των ερημιτών-ασκητών.
Η έρημος θα αποτελεί πάντα τον τόπο επικοινωνίας του ανθρώπου με τον Θεό.
Τρανά παραδείγματα ο Προφήτης Ηλίας, ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής, αλλά και ο ίδιος ο Χριστός που κατέφυγαν στην έρημο.
Οι λίγες αυτές πληροφορίες είναι αφιερωμένες στους Αγίους Αθωνίτες Πατέρες που εορτάζουν, τον Άγιο Πέτρο τον Αθωνίτη και Πρώτο Οικιστή του Θεοβάδιστου Αγίου Όρους, τον Άγιο Αθανάσιο, τον Άγιο Μάξιμο τον Καυσοκαλυβίτη, τον Άγιο Ακάκιο τον Καυσυκαλυβίτη, όλους τους γνωστούς και αγνώστους Αγίους των Καυσοκαλυβίων μέχρι τον Άγιο Πορφύριο.
Πηγή: romfea.gr
