Όταν η ιστορία δίνει απαντήσεις

 ΙΔΟΥ ΤΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΣΟΥΛΤΑΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ Ε΄ ΑΦΟΥ ΣΤΟ ΣΚΑΪ ΑΡΕΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ:

      «Ἐ­πει­δὴ χρέ­ος τῶν ἀ­νω­τέ­ρων καὶ τῶν ἀρ­χη­γῶν, οἱ­ου­δή­πο­τε ἔ­θνους, εἶ­ναι τὸ ἐ­πα­γρυ­πνεῖν νυ­χθη­με­ρὸν ἐ­πὶ τῶν εἰς τὴν ἐ­πι­τή­ρη­σιν αὐ­τῶν ἐμ­πε­πι­στευ­μέ­νων προ­σώ­πων, τὸ πλη­ρο­φο­ρεῖ­σθαι πε­ρὶ πα­σῶν τῶν πρά­ξε­ων αὐ­τῶν καὶ ἀ­να­φέ­ρειν εἰς τὴν κυ­βέρ­νη­σιν πάν­τα τὰ με­τα­ξὺ αὐ­τῶν ἀ­να­κα­λυ­πτό­με­να ἐγ­κλή­μα­τα καὶ οἱ Πα­τριά­ρχαι, ὄν­τες ἐ­πί­σης, ὡς ἐκ τῆς θέ­σε­ως αὐ­τῶν, ἀ­νώ­τε­ροι καὶ ἀρ­χη­γοὶ τῶν ὑ­πη­κό­ων, οἵ­τι­νες ζῶ­σιν ἐν ἀ­σφα­λεί­ᾳ ὑ­πὸ τὴν σκιὰν τῆς αὐ­το­κρα­το­ρι­κῆς ἐ­ξου­σί­ας, ὀ­φεί­λου­σιν, ἵνα πρὸ πάν­των ὧσιν ἄ­μω­μοι, ἔν­τι­μοι, χρη­στοὶ καὶ εἰ­λι­κρι­νεῖς κε­κτη­μέ­νοι δὲ τὰς ἰ­δι­ό­τη­τας ταύ­τας, ἀ­φ᾿ οὗ ἐν­νο­ή­σω­σι τὰς ἀ­γα­θάς καὶ κα­κὰς κλί­σεις λα­οῦ τινος, ὀ­φεί­λου­σιν, ἵνα προ­λαμ­βά­νω­σιν ἐγ­καί­ρως τὰς κα­κάς δι᾿ ἀ­πει­λῶν τε καὶ συμ­βου­λῶν, ἐν ἀ­νάγ­κῃ διὰ τι­μω­ρι­ῶν κα­τὰ τὰ πα­ραγ­γέλ­μα­τα τῆς θρη­σκεί­ας αὐ­τῶν, καὶ πλη­ροῦ­σιν οὕ­τω μέ­ρος τῆς εὐ­γνω­μο­σύ­νης ἥν ὀ­φεί­λου­σι τῇ ὑ­ψη­λῇ Πύ­λῃ διὰ τὰς εὐ­ε­γερ­σί­ας καὶ τὰς ἐ­λευ­θε­ρί­ας, ἥν ἀ­πο­λαύ­ου­σιν ὑ­πὸ τὴν ἀ­γο­θο­ερ­γὸν αὐ­τῆς σκιάν.

     Ἀλ­λ᾿ ὁ ἄ­πι­στος Ἕλ­λην Πα­τριά­ρχης, ὅ­στις ὅ­μως ἔ­δω­κε προ­η­γου­μέ­νως το­σαῦ­τα ἀ­φο­σι­ώ­σε­ως δείγ­μα­τα, δὲν ἠ­δυ­νή­θη νὰ μὴ συμ­με­θέ­ξη νῦν εἰς τὰς στά­σεις καὶ τὴν ἐ­πα­νά­στα­σιν τοῦ ἔ­θνους αὐ­τοῦ, ἐ­πι­χει­ρι­σθεῖ­σαν ὑ­πὸ δι­α­φό­ρων δι­ε­φθαρ­μέ­νων ἀν­θρώ­πων, ἐ­πι­λα­θο­μέ­νων ἑ­αυ­τῶν καὶ πα­ρα­συ­ρο­μέ­νων ὑ­πὸ δι­α­βο­λι­κῶν καὶ χι­μαι­ρι­κῶν ἰ­δε­ῶν χρέ­ος δὲ αὐ­τοῦ ἦν, ὅ­πως δι­δά­ξῃ τοὺς ἀ­μα­θεῖς, ὅ­τι προ­έ­κει­το ἐν­ταῦ­θα πε­ρὶ ἐ­πι­χει­ρή­σε­ως μα­ταί­ας, οὐ­δέ­πο­τε δυ­να­μέ­νης ἵνα πραγ­μα­το­ποι­η­θῇ, ἐ­πει­δὴ τὰ κα­κὰ σχέ­δια οὐ­δέ­πο­τε θρι­αμ­βεύ­ου­σι κα­τὰ τῆς μω­α­με­θα­νι­κῆς ἰ­σχύ­ος καὶ θρη­σκεί­ας, λα­βου­σῶν τὴν ὕ­παρ­ξιν αὐ­τῶν πα­ρὰ τοῦ Θε­οῦ ἀ­πὸ χι­λί­ων καὶ πλέ­ον ἐ­τῶν, καὶ δι­α­τη­ρη­θη­σο­μέ­νων μέ­χρι τῆς τε­λευ­ταί­ας κρί­σε­ως, ὡς βε­βαι­οῖ ἡμᾶς ὁ οὐ­ρα­νὸς διὰ ἀ­πο­κα­λύ­ψε­ων καὶ θαυ­μά­των. Ἐν τού­τοις ἕ­νε­κα τῆς δι­α­φθο­ρᾶς τῆς καρ­δί­ας αὐ­τοῦ οὐ μό­νον δὲν ἐ­γνω­στο­ποί­η­σεν, οὐ­δ᾿ ἐ­τι­μώ­ρη­σε τοὺς ἁ­πλοὺς ἀν­θρώ­πους, οἵ­τι­νες ἐ­πλα­νή­θη­σαν, ἀλ­λά, κα­τὰ πᾶ­σαν πι­θα­νό­τη­τα, αὐ­τὸς ὁ ἴ­διος με­τέ­σχε κρυ­φί­ως ὡς ἀρ­χη­γὸς τῆς ἐ­πα­να­στά­σε­ως, ὥ­στε ἀ­να­πο­φεύ­κτως σχε­δὸν ἅ­παν τὸ ἑλ­λη­νι­κὸν ἔ­θνος, ἐν ᾧ ὑ­πάρ­χου­σι πολ­λοὶ ἀ­θῶ­οι καὶ δυ­στυ­χεῖς ὑ­πή­κο­οι, οὐ­δὲ τὴν ἐ­λα­χί­στην ταύ­της γνῶ­σιν ἔ­χον­τες, θέ­λει κα­τα­στρα­φῇ ἴ­σως ἐκ θε­με­λί­ων καὶ κα­τα­στῇ τὸ ἀν­τι­κεί­με­νον τῆς ὀρ­γῆς τοῦ Θε­οῦ.

     Ὅ­ταν ἡ ἀ­στυ­νο­μί­α ἐ­πλη­ρο­φο­ρή­θη πε­ρὶ τῆς ἐ­πα­να­στά­σε­ως, καὶ ἀ­φ᾿ οὗ αὐ­τὴ ἐ­γνώ­σθη ὑ­πὸ τοῦ κοι­νοῦ, ἡ ὑ­ψη­λὴ Πύ­λη, ὑ­πὸ μό­νης τῆς συμ­πα­θεί­ας πρὸς τοὺς δυ­στυ­χεῖς αὐ­τῆς ὑ­πη­κό­ους ὁρ­μου­μέ­νη, ἐ­ζή­τη­σεν ἵνα ἐ­πα­να­γά­γῃ αὐ­τοὺς διὰ τῆς γλυ­κύ­τη­τος εἰς τὴν ὁ­δὸν τῆς σω­τη­ρί­ας, καὶ δι­εύ­θυ­νεν ἐ­πὶ τού­τῳ πρὸς τὸν Πα­τριά­ρχην προ­στα­γήν, δι­α­λαμ­βά­νου­σαν δι­α­τα­γὰς καὶ συμ­βου­λάς ἀ­να­λό­γους πρὸς τὸν σκο­πὸν τοῦ­τον, με­τὰ δι­α­τα­γῆς πρὸς τὸν Πα­τριά­ρχην, ὅ­πως ἀ­να­θε­μα­τί­σῃ πάν­τα τὰ μέ­ρη τοῦ τό­που, ἔν­θα ὁ τρό­πος οὗ­τος κα­τέ­στη ἀ­ναγ­καῖ­ος κα­τὰ τῶν συμ­με­τα­σχόν­των τῆς ἐ­πα­να­στά­σε­ως ὑ­πη­κό­ων.

     Ἀλ­λ᾿ ἀν­τὶ νὰ δα­μά­σῃ αὐ­τούς, καὶ πρῶ­τος αὐ­τὸς νὰ ἐ­πα­νέλ­θῃ εἰς τὸ χρέ­ος αὐ­τοῦ, αὐ­τὸς ὁ ἄ­πι­στος ὑ­πῆρ­ξεν ὑ­πὲρ πάν­τα ἄλ­λον ὁ ἄ­ξων πα­σῶν τῶν ἀ­τα­ξι­ῶν, τῶν μέ­χρι τοῦ δε­δι­α­τα­ρα­ξα­σῶν τὴν κοι­νὴν ἡ­συ­χί­αν, ἐ­πεί­σθη­μεν, ὅ­τι καὶ αὐ­τὸς ἐ­γεν­νή­θη εἰς Πε­λο­πόν­νη­σον, καὶ ὅ­τι συμ­με­τέ­σχε πα­σῶν τῶν βια­ίων πρά­ξε­ων, ἅς τι­νες ὑ­πή­κο­οι πε­πλα­νη­μέ­νοι ἔ­πρα­ξαν ἐ­κεῖ καὶ εἰς τὴν ἐ­παρ­χί­αν τῶν Κα­λα­βρύ­των. Οὕ­τω λοι­πὸν αὐ­τὸς ὁ ἴ­διος ὑ­πῆρ­ξεν αἴ­τιος τῆς ἐ­ξον­τώ­σε­ως καὶ τῆς ἀ­πω­λεί­ας, ἣν βε­βαί­ως θέ­λου­σιν ὑ­πο­στεῖ τῇ βο­ηθείᾳ τοῦ Θε­οῦ.

     Ἐ­πει­δὴ δὲ ἐ­πεί­σθη­μεν ἀ­παν­τα­χό­θεν πε­ρὶ τῆς προ­δο­σί­ας αὐ­τοῦ οὐ μό­νον κα­τὰ τῆς ὑ­ψη­λῆς Πύ­λης, ἀλ­λὰ καὶ κα­τὰ τοῦ ἰ­δί­ου αὐ­τοῦ ἔ­θνους, ἀ­ναγ­καῖ­ον κα­τέ­στη, ὅ­πως ἀ­φαι­ρε­θῇ τὸ σῶ­μα του ἀ­πὸ τῆς γῆς καὶ διὰ τοῦ­το ἀ­πηγ­χο­νί­σθῃ, ἵνα χρη­σι­μεύ­σῃ εἰς πα­ρά­δειγ­μα διὰ τοὺς λοι­πούς».

Ἐ­ξε­δό­θη τὴν 19 τοῦ μη­νὸς Ρε­τζὲπ ἔ­τος 1230
(10 Ἀπριλίου 1821)

    

     Ἡ κεν­τρι­κὴ πύ­λη τοῦ Πα­τρι­αρ­χεί­ου, ὅ­που ἀ­παγ­χο­νί­στη­κε ὁ Γρη­γό­ριος Ε΄, πα­ρα­μέ­νει κλει­στὴ καὶ σφρα­γι­σμέ­νη μέ­χρι καὶ σή­με­ρα, σὲ ἔν­δει­ξη τιμῆς. Στὸ Πατριαρχεῖο εἰσέρχεται κανεὶς ἀπὸ τότε μόνον ἀπὸ τὶς πλάγιες πύλες.

 Ο Πατριάρχης ανάβει κερί στην κλειστή Πύλη

 Πηγή: www.antibaro.gr