 |
| Ο Ιωάννης Κορνιλάκης, συγγραφέας και δ/νων σύμβουλος της Ελαίας ΑΜΚΕ |
(ΤΟ Β' ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΟΡΝΙΛΑΚΗ, ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΟΥ ΠΟΝΗΜΑΤΟΣ "ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ Ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΠΙΚΑΙΡΑ)
...Ποιες ήταν οι θεμελιώδεις ενέργειες του Ιωάννη
Καποδίστρια όταν ήρθε στην Ελλάδα ως κυβερνήτης;
-Στις 6
Ιανουαρίου, την ημέρα των Θεοφανίων, ο Ιωάννης Καποδίστριας φτάνει στην Ελλάδα.
Είδε την απόλυτη συντριβή, την απόλυτη οδύνη, τίποτα δεν λειτουργούσε, το
ταμείο ήταν άδειο και ακόμη και την ημέρα που έφτασε στο Ναύπλιο έπεφταν
πυροβολισμοί. Ακόμη και την ημέρα που έφτασε, οι Έλληνες πολεμούσαν μεταξύ
τους. Εκείνη την νύχτα χρειάστηκε να μιλήσει κρυφά και ατομικά στους αρχηγούς
των δύο πλευρών για να δουν τελικά ότι ο κοινός εχθρός είναι οι Τούρκοι.
Ο Καποδίστριας
έκανε τα πάντα στην Ελλάδα, από την οργάνωση του Στρατού, τη δημιουργία της
Σχολής Ευελπίδων, την οργάνωση της Παιδείας, τη δημιουργία της πρώτης
Εκκλησιαστικής Σχολής, την οργάνωση της οικονομίας, την ίδρυση της πρώτης
ελληνικής τράπεζας, την ανάπτυξη της γεωργίας, την δημιουργία του πρώτου δρόμου
μεταξύ Ναυπλίου και Άργους, τη δημιουργία του πρώτου χωριού, τα ο οποίο ονόμασε
«Πρόνοια»για να θυμούνται την Πρόνοια του Θεού για την απελευθέρωση της Ελλάδας
κλπ. Ο ίδιος έγραφε ότι πρέπει να γίνουν τα πάντα, γιατί λείπουν τα πάντα. Είχε
ένα σχέδιο, να κάνει νοικοκυραίους τους μπαρουτοκαπνισμένους Έλληνες, και γι’
αυτό ήθελε να δώσει εθνική γη στους Έλληνες και δάνεια τα οποία θα άρχιζαν να αποπληρώνουν
μετά από μερικά χρόνια με μηδενικό τόκο, ώστε να αναπτυχθεί η γεωργία στην
Ελλάδα και να έχουν δική τους γη. Με αυτό τον τρόπο πετύχαινε να έχουν το
δικαίωμα ψήφου, διότι μόνοι όσοι ήταν ιδιοκτήτες γης είχαν δικαίωμα ψήφου.
Αυτοί που τον κατηγόρησα ότι δεν έδωσε Σύνταγμα ήταν όσοι ήθελαν ένα Σύνταγμα
κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους, στα μέτρα των προκρίτων και των
κοτζαμπάσηδων, αφού αυτοί θα το ψήφιζαν, αυτοί είχαν το δικαίωμα να ψηφίζουν
και ο λαός ήταν καταπιεσμένος.
Αυτό όμως δεν
του το συγχώρησαν οι κοτζαμπάσηδες και οι πρόκριτοι, που είχαν όλη τη γη και
την εκμεταλλεύονταν. Από τότε εξυφάνθηκε η δολοφονία του σε συνδυασμό με τα
συμφέροντα των Άγγλων και των Γάλλων από πίσω. Με το έργο μας αποκαλύπτουμε –αν
και τα αρχεία του Φόρειν Όφις εξακολουθούν να είναι άκρως απόρρητα για εκατόν
ογδόντα χρόνια –τα στοιχεία με την πένα του ίδιου του Καποδίστρια, διότι με τις
επιστολές του δεν χρειαζόμαστε τα αρχεία. Ευθαρσώς μιλά για τους προκρίτους,
τους εφοπλιστές, τους κοτζαμπάσηδες, οι οποίοι τότε άνοιξαν μία νέα κερκόπορτα
για να μπουν οι ξένοι.
Η δολοφονία
του Καποδίστρια εξυφάνθηκε από τους ξένους (Αγγλογάλλους και κάποιους Έλληνες
προδότες), διότι δεν μπορούσαν να διανοηθούν ότι η γη θα δινόταν στους Έλληνες,
τη στιγμή που αυτοί θεωρούσαν ότι τους ανήκει ως υποθηκευμένη με το πρώτο
δάνειο, το οποίο κάποιοι έφαγαν και μόλις πρόσφατα το αποπληρώσαμε. Ο
Καποδίστριας γνώριζε πολύ καλά ότι θα δολοφονηθεί. Θα μπορούσε να παραιτηθεί,
να φύγει, να πει «ό,τι έδωσα έδωσα, δεν μπορώ άλλο. Ήξερε όμως, ότι έρχεται
εθνικός διχασμός, έρχεται πάλι η τραγωδία της Ελλάδας, έρχονται τα συμφέροντα
για να καταπιέσουν το λαό, και έμεινε. Δολοφονήθηκε στο πλατύσκαλο τους Αγίου
Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο, που είναι ο αγαπημένος Άγιος της ιδιαίτερης πατρίδας
του, της Κέρκυρας. Εκεί δολοφονήθηκε εκουσίως η Ελλάδα. Ο Καποδίστριας ήξερε
ότι, αν οι Έλληνες έβλεπαν το αίμα του αγαπημένου τους κυβερνήτη, τότε αυτό το
αίμα θα μπορούσε να τους ενώσει, αφού δεν τους ένωσαν τα λόγια του και οι
πράξεις του. Ο φίλος του ο Ελβετός τραπεζίτης Ιωάννης Γαβριήλ Εϋνάρδος θα
γράψει «Σήμερα δολοφονήθηκε η Ελλάς»και ο Γκαίτε έγραψε «Από σήμερα παύω να
είμαι φιλέλλην.
Ποια είναι τα βασικά στοιχεία που εξάγονται από
τις εννιακόσιες τριάντα επιστολές του Καποδίστρια;
Για πρώτη φορά
μπορεί ο κάθε άνθρωπος να παρακολουθήσει κάτι. Είναι η πρώτη φορά παγκοσμίως,
δεν έχει ξαναγίνει ο Καποδίστριας έμεινε κάτω από τον ελληνικό ήλιο για σαράντα
τέσσερις μήνες, περίπου δηλαδή χίλιες τριακόσιες ημέρες, που σημαίνει ότι
έγραφε σχεδόν κάθε ημέρα. Στήθηκε, ανδρώθηκε και οργανώθηκε σε όλους τους
τομείς ένα ολόκληρο ελληνικό κράτος. Βλέπουμε την πορεία δημιουργίας του πρώτου
ελληνικού κράτους μέρα με τη μέρα. Τι περισσότερο να ζητήσει κάποιος;
Για την έκδοση των επιστολών αυτών λογικά θα
υπήρχε υποστήριξη του υπουργείο Εξωτερικών. Είχατε επαφή με το υπουργείο
Εξωτερικών, και αν ναι, ποια είναι η ανταπόκρισή;
Οι πάντες
γνωρίζουν για το έργο μας. Κανονικά αυτό το έργο θα έπρεπε να γίνει με την
ευθύνη της ελληνικής κυβερνήσεως διότι αποτελεί κειμήλιο του ελληνικού έθνους.
Δυστυχώς όμως, αν και εμείς χτυπήσαμε πόρτες, αρνήθηκαν να συνεισφέρουν στο
έργο αυτό.
Μήπως διότι στις επιστολές που δημοσιεύετε
αποκαλύπτονται πράγματα μη κολακευτικά για συμμαχικές χώρες και δεν θα ήθελαν
να διακινδυνεύσουν;
Δεν μπορώ να
απαντήσω, διότι εγώ δεν μπορώ να μπω στο δικό τους μυαλό. Το μόνο που πρέπει να
πω είναι ότι αυτός που κατέχει την ελληνική ιστορία είναι και πιο δυνατός,
διότι κατέχει τη γνώση. Δεν μπορεί να νοείται Έλλην πολιτικός, ο οποίος να μην
υποστηρίζει την ελληνική Ιστορία. Άλλωστε έτσι είπε ο Ελευθέριος Βενιζέλος: «Το
σχολείο της Πολιτικής είναι η Ελληνική Ιστορία». Γνωρίζετε πολλούς Έλληνες
πολιτικούς που έχουν τελειώσει αυτό το σχολείο;
Ποιες ενέργειες έκανε ο Καποδίστριας όταν πήγε
στην Ελβετία για την ανόρθωσή της και πώς αντιμετωπίστηκε από τους κατοίκους
της; Ποιοι ήταν διαχρονικά οι αντίπαλοί του;
Αρκεί να σας
πω ότι από το Νοέμβριο του 2013 και όλο το 2014 σε όλη την Ελβετία θα υπάρχουν
τιμητικές εκδηλώσεις διότι συμπληρώνονται διακόσια χρόνια από την ανεξαρτησία
της χώρας. Πολλά τηλεοπτικά κανάλια της Ελβετίας ετοιμάζουν ντοκιμαντέρ για να
τιμήσουν τον Καποδίστρια, τον πρώτο επίτιμο πολίτη της χώρας τους. Διότι σε
αυτόν οφείλουν την ανεξαρτησία τους. Οι Ελβετοί τιμούν περισσότερο τον Ιωάννη
Καποδίστρια απ’ότι τον τιμούν οι Έλληνες. Ο Καποδίστριας πέτυχε το ακατόρθωτα:
να γλιτώσει την Ελβετία από τα νύχια του Ναπολέοντα. Ο Καποδίστριας δεν είχε
μόνο τις αντιζηλίες των Αυστριακών και του Μέτερνιχ, οι οποίοι επιθυμούσαν να
βάλουν την Ελβετία υπό την αυστριακή επιρροή. Είχε απέναντί του και τη Γαλλία
του Ναπολέοντα, που ήδη κατείχε την Ελβετία. Είχε ακόμη να αντιμετωπίσει τις
επιφυλάξεις των πλούσιων Ελβετών του Βορρά σε σχέση με το φτωχό λαό του Νότου.
Για να καταφέρει να τους κάνει «ένα» όλους αυτούς τους ανθρώπους στην Ελβετία,
έπρεπε να καταλάβουν ότι ο Καποδίστριας τους μιλούσε με την καρδιά του. Όταν
μιλάς με την καρδιά σου, τότε εισέρχεσαι στις καρδιές όλων των ανθρώπων.
Ποια ήταν τα στοιχεία του χαρακτήρα που έπαιξαν
ρόλο για να επιτύχει αυτά;
Όπως βλέπετε,
εγώ τον χαρακτηρίζω Άγιο χωρίς εισαγωγικά. Διότι αν δεν είναι ο Καποδίστριας
Άγιος, τότε ποιος είναι; Ο Καποδίστριας είναι ο άνθρωπος που έκανε πράξη όλες
τις ρήσεις του Ευαγγελίου. Αυτό δείχνει ότι ο Ιωάννης Καποδίστριας είχε Χάρη
Θεού και πίστευε πάρα πολύ στον Θεό. Όταν ένας άνθρωπος έχει Χάρη Θεού, ακόμη
και αν δεν λέει τίποτα, όλοι οι άλλοι τον αντιλαμβάνονται ως ευλογημένη
προσωπικότητα. Αυτή η ευλογημένη προσωπικότητα, με την ευγένεια της ψυχής, την
αγάπη, την αλήθεια, δεν τους είπε το παραμικρό ψέμα, τους έδειχνε τις ευκολίες
και τις δυσκολίες του εγχειρήματος. Αυτό τους έκανε να τον εμπιστευτούν, παρότι
είχε δίπλα του έναν απεσταλμένο του Μέτερνιχ, που προσπαθούσε να υπονομεύσει το
έργο του Καποδίστρια για να επιτύχει αυτό που ήθελε ο Μέτερνιχ, την προσάρτηση
της Ελβετίας στην Αυστρία. Δηλαδή ο «βοηθός»του Καποδίστρια του έσκαβε το
λάκκο, αλλά και πάλι πέτυχε. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι όλα τα καντόνια της
Ελβετίας τον ανακήρυξαν επίτιμο πολίτη τους.
Με βάση το μοντέλο του Καποδίστρια, ποια θα ήταν η
ενδεδειγμένη πολιτική για τους Έλληνες πολιτικούς ώστε να αντιμετωπίσουμε τη
σημερινή κατάσταση, δεδομένου ότι οι τότε συνθήκες για την Ελβετία είναι
παρόμοιες γιε τις σημερινές για την Ελλάδα;
Οι βασικές
αρχές των Συνταγμάτων των καντονιών και της Ελβετίας είναι ίδιες όπως τότε που
τις κατέγραψε η πένα του Καποδίστρια. Σήμερα στην Ελβετία υπάρχει ένα
πολιτειακό σύστημα που είναι γνωστό στην Ελλάδα και προσιδιάζει σε αυτό που
περιγράφει ο Πλάτωνας στην Πολιτεία. Είναι μία μορφή που τείνει στην ιδανική
Πολιτεία του Πλάτωνα, μιλούμε για την άμεση Δημοκρατία. Το Κοινοβούλιο της Ελβετίας
έχει διακόσιους βουλευτές. Δεν αμείβονται παρά μόνο με ένα υποτυπώδες ποσό,
διότι ο βουλευτής θεωρεί τιμή του να υπηρετεί την Ομοσπονδία της Ελβετίας και
γι’ αυτό συνεχίζει να ζει από την εργασία του. Κανένας βουλευτής δεν μπορεί να
διαγραφεί εν μέσω της θητείας του από τον αρχηγό του κόμματος που ανήκει οι
Βουλευτές που ασκούν τη νομοθετική εξουσία ψηφίζουν νόμους, οι οποίοι όμως δεν
ισχύουν αν δεν περάσουν από δημοψήφισμα. Η κυριαρχία είναι πραγματικά στα χέρια
του λαού, και η Ελβετία δεν είναι μικρή, ξεπερνά τα οκτώ εκατομμύρια. Επιπλέον,
αν μαζευτούν εκατό χιλιάδες υπογραφές προτείνουν νόμο για ψήφιση, δημοψηφίσματα
κλπ.
Στην Ελβετία
υπάρχουν εφτά υπουργοί, Ένας από αυτούς αναλαμβάνει Πρόεδρος της Ομοσπονδίας
και ουσιαστικά εκπροσωπεί την Ελβετία στις εξωτερικές σχέσεις και αλλάζει κάθε
έτος. Κάθε υπουργός κρίνεται κάθε χρόνο και παραμένει μόνο αν κριθεί επαρκής.
Και τα θεμέλια για όλα αυτά τα έχει δημιουργήσει ένας Έλληνας. Και για τη δική
μας περίπτωση χρειάζεται ένας φιλόθεος άνθρωπος στην Ελλάδα να γίνει Άρχοντας.
Ένας νέος Καποδίστριας.
