Ο ομιλητής και συγγραφέας κ. Ιωάννης Κορνιλάκης ανέπτυξε το θέμα: «Ο φιλόσοφος Βασιλεύς του Πλάτωνα και ο Ιωάννης Καποδίστριας» ταυτίζοντας σε μία παράλληλη περιγραφή, τον φιλόσοφο Βασιλέα και τα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να τον διέπουν κατά τον φιλόσοφο Σωκράτη, με τον πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδος Ιωάννη Καποδίστρια. Στην ουσία ο κ.Κορνιλάκης στον πρόλογό του, ανέφερε ότι ο Πλάτων στην Πολιτεία του, που περιλαμβάνει τους διαλόγους του Σωκράτη με τους μαθητές του, φωτογραφίζει τον Ιωάννη Καποδίστρια αλλά και περιγράφει πώς μία κοινωνία ανθρώπων μπορεί να συνυπάρξει ιδανικά επικεντρωμένη στο ευ ζην και όχι μόνο στο ζην. Για αυτό το σπάνιο έργο του που άγγιζε το Θείο, ο Πλάτων περιγράφεται από πολλούς Πατέρες της Ορθοδοξίας ως «Θείος Πλάτων».
Ο κ.Κορνιλάκης ανέφερε ότι σύμφωνα με τον Σωκράτη η βασική εκπαίδευση ξεκινά στα 10 περίπου έτη, έτσι ώστε με την κατάλληλη μόρφωση της ψυχής το παιδί να είναι σε θέση να Κυβερνήσει στην κατάλληλη ηλικία, αλλά αυτό προϋποθέτει το κράτος να προσφέρει παιδεία με μόρφωση της ψυχής και όχι πακτωλό γνώσεων, που είναι και το χαρακτηριστικό παρακμής ενός έθνους.
Ο συγγραφέας χαρακτηριστικά τόνισε ότι από αρχαιότητος μέχρι σήμερα, οι διχασμένοι Έλληνες με τη διχόνοια προκάλεσαν μόνοι τους την καταστροφή από τον Πελοποννησιακό πόλεμο μέχρι τους σύγχρονους εμφυλίους, γιατί όταν ασθενεί η ψυχή πράττει εγκλήματα, όπως ανέφερε.
Στα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να φέρει ο φιλόσοφος Κυβερνήτης κατά τον Σωκράτη, ο κ.Κορνιλάκης ανέφερε τη σύνεση, τη σωφροσύνη και την ανδρεία και να είναι ένθεος, δηλαδή ενάρετος, να αγαπά το Θείο και φίλος της Σοφίας του Θεού, δηλαδή φιλόσοφος άρα και φιλόθεος. Χαρακτηριστικά που πρακτικά και όχι θεωρητικά τα έφερε ο Ιωάννη Καποδίστριας. Ο κ.Κορνιλάκης ανέλυσε τα 5 πολιτεύματα που περιγράφει ο Σωκράτης λέγοντας χαρακτηριστικά: «Το κάθε πολίτευμα το φτιάχνει ο λαός. Εάν υπάρχει κακός κυβερνήτης, φταίει ο λαός που τον επέλεξε. Αλλά εάν ο καθένας μας αλλάξει, μεταμορφωθεί, τότε αυτόματα και οι ηγέτες μας θα αλλάξουν».
Ο συγγραφέας επίσης κατακεραύνωσε τη δυτική θεωρία του Δαρβίνου που περιγράφει την ανθρωπότητα ως κόσμο της ζούγκλας, όντας απομακρυσμένη από τις ιδέες του Πλάτωνα, θεωρία που επίσης κατακεραύνωσε και ο ίδιος ο Ι.Καποδίστριας.
Ο κ.Κορνιλάκης επίσης στηλίτευσε το σύγχρονο σύστημα που
παρακμάζει και από την ημέρα δολοφονίας του Ι.Καποδίστρια διαρκώς νομοθετεί και σημείωσε τη διαφορά του δίκαιου από τους νόμους, τονίζοντας ότι ακόμα και ο Σταυρικός θάνατος του Χριστού μπορεί μεν να ήταν νόμος, αλλά όμως ήταν άδικος. Ο ίδιος ο πρώτος Κυβερνήτης δεν είχε ανάγκη τους νόμους αλλά η άτακτη και διαλυμένη κοινωνία των Ελλήνων επέβαλε την σκέπη των νόμων. Ο ίδιος ο Κυβερνήτης βέβαια , όπως ανέφερε ο κ.Κορνιλάκης, φρόντισε να απελευθερώσει Τούρκους αιχμαλώτους και σε άλλους να φροντίσει για τον ρουχισμό τους, πράγμα που το επέβαλε το δίκαιο της ψυχής του και όχι κάποιος έγγραφος νόμος.
παρακμάζει και από την ημέρα δολοφονίας του Ι.Καποδίστρια διαρκώς νομοθετεί και σημείωσε τη διαφορά του δίκαιου από τους νόμους, τονίζοντας ότι ακόμα και ο Σταυρικός θάνατος του Χριστού μπορεί μεν να ήταν νόμος, αλλά όμως ήταν άδικος. Ο ίδιος ο πρώτος Κυβερνήτης δεν είχε ανάγκη τους νόμους αλλά η άτακτη και διαλυμένη κοινωνία των Ελλήνων επέβαλε την σκέπη των νόμων. Ο ίδιος ο Κυβερνήτης βέβαια , όπως ανέφερε ο κ.Κορνιλάκης, φρόντισε να απελευθερώσει Τούρκους αιχμαλώτους και σε άλλους να φροντίσει για τον ρουχισμό τους, πράγμα που το επέβαλε το δίκαιο της ψυχής του και όχι κάποιος έγγραφος νόμος.
Σε πλήρη ταύτιση με τον φιλόσοφο Βασιλέα του Πλάτωνα, ο Καποδίστριας συγκρούστηκε με τα συμφέροντα θέλοντας να δώσει γη και να νοικοκυρέψει τους Έλληνες για να αποκτήσουν και το ισότιμο δικαίωμα της ψήφου, και ο ίδιος όντας χωρίς χρήματα γιατί θυσιάσε τα πάντα, δίδοντας όλη την περιουσία για να ταΐσει τους Έλληνες. Σε αντίθεση βέβαια με τα κόμματα του σήμερα που είναι διαλυτικά από τη φύση τους, όπως ανέφερε ο κ.Κορνιλάκης.
Στους εύστοχους παραλληλισμούς του κ.Κορνιλάκη ξεχώρισαν οι αυτονόητες και συγκρουόμενες συγκρίσεις των σημερινών πολιτικών με τη διακυβέρνηση του Καποδίστρια και τονίστηκε η θέση του Σωκράτη ότι οι άρχοντες δεν θα πρέπει να απολαμβάνουν την εξουσία αλλά να την υποφέρουν, γι΄αυτό και ο Ι.Καποδίστριας αντελήφθη ως σταυρό μαρτυρίου την αποστολή του.
Επίσης ο συγγραφέας ανέφερε ότι ο λαός δυσπιστεί και δεν μπορεί να διακρίνει τους αληθινούς φιλοσόφους, όντας ασθενής στην ψυχή που δεν επιζητά όμως τον ιατρό του, αν και αυτό θα ήταν και το αυτονόητο. Έτσι αυτό το έθνος καθίσταται αδύναμο και χωρίς ενότητα, μη μπορώντας να αντισταθεί στις μεγάλες αλλά διασπασμένες δυνάμεις, όπως έπραξε κατά τους μεγάλους αγώνες του έθνους από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα. Αν υπάρξει ενότητα θα μπορέσει να προσελκύσει ακόμα και φιλέλληνες να αγωνιστούν για τον δίκαιο αγώνα μας, όπως οι φιλέλληνες που με το κάλεσμα του Καποδίστρια ήρθαν ακόμη και από την Αμερική και πολέμησαν στον δίκαιο απελευθερωτικό αγώνα μας, δίδοντας ακόμη και το αίμα τους.
Κλείνοντας ο κ.Κορνιλάκης υπέβαλε τα ερωτήματα που υπέβαλαν και οι μαθητές του Σωκράτη. Πώς θα βρεθεί ο ιδανικός ηγέτης και πώς θα τον αναγνωρίσουμε;
Ο συγγραφέας τόνισε ότι ο λαός θα τον βρεί όταν αντιληφθεί την πλάνη στην οποία έχει οδηγηθεί από τους υπολοίπους και δεν θα έρθει με μία υποψηφιότητα, γιατί είτε μικρό κόμμα, είτε μεγάλο, από τη στιγμή που βάζει υποψηφιότητα και δεν καλείται από ολόκληρο το έθνος, τότε σίγουρα δεν θα είναι αυτό που αναμένουμε. Όπως και οι Έλληνες, εμπρός στον κίνδυνο να χαθεί οριστικά ο αγώνας της επανάστασης και να μην ελευθερωθούν ποτέ, κάλεσαν τον Ι.Καποδίστρια, δίδοντάς του το ελεύθερο να πράξει ότι νομίζει εκείνος και όχι με κάποια υποψηφιότητα.
Σε αντίθεση με το σημερινό πολιτικό σύστημα που με την ακόρεστη ελευθερία που δίδει η δημοκρατία ως τελευταίο σκαλοπάτι πριν την τυρρανία, με ένα σύστημα που φρουρείται με θωρακισμένα αυτοκίνητα, ανελεύθερο και φοβούμενο τον ίδιο του τον εαυτό και που προτιμά να επικοινωνεί μέσω συνθημάτων-σκουπιδιών, με ένα λαό που τον αντιλαμβάνεται ως σκουπιδοτενεκέ.
Έτσι κλείνοντας την μοναδική σε παραλληλισμούς διάλεξή του ο κ.Κορνιλάκης, τόνισε ότι τα ήθη που πρέπει να φέρει ο ηγέτης, θα πρέπει να είναι θεοφιλή ταυτισμένα δηλαδή με την αλήθεια, αλλά αυτό θα πραγματοποιηθεί αν γίνει αυτό που είπε ο Πλάτων. Ότι η ιδανική πολιτεία θα καταστεί εφικτή μόνο όταν οι Βασιλείς γίνουν φιλόσοφοι ή οι φιλόσοφοι γίνουν Βασιλείς.
