Μεγάλος θόρυβος είχε γίνει στα ΜΜΕ και στον τύπο σχετικά με το αν είναι άθεος ή όχι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ,κ. Τσίπρας.Έγιναν κάποιες παρατηρήσεις και επισημάνσεις από τους Μητροπολίτες Μεσσηνίας, Αλεξανδρούπολης και Πειραιώς.
Αυτή που κατά την ταπεινή μου γνώμη χρήζει ιδιαίτερου σχολιασμού είναι η επισήμανση του αρθρογράφου κ. Ξυδάκη στο φύλλο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ της 21 Ιανουαρίου 2014 ότι <<...Στην κάλπη δεν εκλέγεται γέροντας, αλλά βουλευτής, ο πολιτικός ηγέτης δεν εκλέγεται βάσει της θρησκευτικής του πίστης αλλά βάσει των πολιτικών ιδεών και ικανοτήτων του,και βεβαίως βάσει των προσδοκιών εκάστου εκλογέως.Ο κοσμικός ηγέτης εγκαλείται για τα έργα του και όχι για την πίστη του,για την αρετή του και όχι για τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, για το πώς μπορεί να βοηθήσει τους συνανθρώπους του και όχι πώς να τους προσηλυτίσει...>>.
Αν και αυτά είναι σωστά δεν αφορούν την συγκεκριμένη περίπτωση γιατί ομιλούν για κάποιον ο οποίος κάπου πιστεύει και όχι για κάποιον ο οποίος δεν πιστεύει πουθενά.
Εύλογα δημιουργείται το ερώτημα.
Εάν ο κ. Τσίπρας κάποτε εκλεγεί πρωθυπουργός της χώρας πού θα δώσει τον νόμιμο και επιβαλλόμενο όρκο;
Στο Θεό;
Όχι γιατί δεν πιστεύει σε αυτόν.
Θα δώσει όρκο στο Σύνταγμα μας του οποίου η ορθοδοξία είναι η επίσημη θρησκεία του κράτους, προβλέποντας και την ελεύθερη κίνηση άλλων θρησκειών;
Αν γίνει αυτό δεν θα πρέπει να πεί ότι ορκίζεται να υπηρετεί και να προστατεύει το Σύνταγμα ,όλα τα άρθρα του εκτός από αυτό που αφορά τη θρησκεία γιατί δεν πιστεύει σε καμία θρησκεία και ούτε κάποια από αυτές τον εκφράζει;
Εάν δεν γίνει αυτή η διαφοροποίηση σημαίνει ότι ο κ. Τσίπρας ψεύδεται. Άν πάλι γίνει τότε το όλον θέμα χρήζει ψυχανάλυσης , γιατί ο εν δυνάμει πρωθυπουργός της χώρας δηλώνει άθεος (πολύ της μόδας και κυρίως στο χώρο της αριστεράς), αλλά υπόσχεται ότι θα βοηθήσει τους συνανθρώπους του, κυρίως τους πτωχούς και αδυνάτους, θα σκορπίσει χαρά και ελπίδα στους νέους ,θα παλαίψει για τις ηθικές αρχές και την επικράτηση κράτους δικαίου,κλπ.
Μα για όλα αυτά και πολλά άλλα σταυρώθηκε ο Χριστός του οποίου οι εντολες συνοψίζονται σε δύο λέξεις. Αγάπα τον πλησίον σου. Δεν πρέπει λοιπόν και δεν θεωρείται λογικό να υπάρχει άρνηση αποδοχής της χριστιανικής πίστης. Οποιαδήποτε άρνηση θρησκευτικής πίστεως και ειδικά της χριστιανικής με παράλληλη ένθερμη υποστήριξη ιδεολογίας που αποτελεί τη βάση αυτής δεν συμβαδίζει με την αναγκαία σοβαρότητα και σωφροσύνη που πρέπει διακρίνει ένα πολιτικό ηγέτη και ειδικά όταν αυτός και το κόμμα του θέλουν να κυβερνήσουν την Ελλάδα που κυοφόρησε την ορθόδοξο πίστη.
Δεν ξέρω αν το κόμμα του οποίου ηγείται ο κ Τσίπρας έχει καταλάβει την μεγάλη αλλαγή που έχει γίνει σε όλα τα πρώην Σοβιετικά κράτη του υπαρκτού σοσιαλισμού και κομμουνισμού ,και ιδίως στη νέα Ρωσία ,που από τον ηγέτη της ,πρόεδρο Πούτιν μέχρι και τον τελευταίο Ρώσο πολίτη έχουν επιστρέψει, μπορώ να πώ με πάθος ,στις αξίες του χριστιανισμού και της ορθοδοξίας, αποδεικνύοντας το γεγονός ότι το θρησκευτικό συναίσθημα είναι εμποτισμένο στο DNA της ανθρώπινης ύπαρξης.
Επομένως οι περίεργες δοξασίες περί μη υπάρξεως Θεού θα πρέπει να παραμερισθούν γιατί δεν συμβαδίζουν , όπως προείπα με σοβαρό πολιτικό άνδρα. Ο Μακρυγιάννης είχε πεί. Χωρίς αρετή και πόνο εις την πατρίδα και πίστη εις την θρησκεία τους Έθνη δεν υπάρχουν....
