Κύριε Τσίπρα, ιδού το “δημοψήφισμα”, πριν το δημοψήφισμα - Ανοιχτή επιστολή στον Πρωθυπουργό κ.Αλέξη Τσίπρα

Ιωάννης Κορνιλάκης – Συγγραφέας του έργου “Ιωάννης Καποδίστριας ο Άγιος της πολιτικής”

Κύριε Πρωθυπουργέ,

πριν μόλις τέσσερις μήνες δημιουργήσαμε ένα βίντεοκλιπ με τίτλο, “ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΓΩ ΞΥΠΝΑΩ ΚΑΙ ΚΟΙΜΑΜΑΙ”. Κεντρικό του σύνθημα το “Δε σε φοβάμαι”. Σήμερα το έχουν δει περισσότεροι από 620.000 άνθρωποι. Ο χρόνος (4 μήνες) επαρκής. Το δείγμα (620.000) επαρκέστατο. Τα αποτελέσματα αποκαλυπτικά. 3428 likes και 117 dislikes. Ποσοστό Ελλήνων που δεν φοβούνται 97%.

Πριν δυόμιση χρόνια και συγκεκριμένα στις 23-1-2013 ο κ.Δημήτρης Αβραμόπουλος, σημερινός Ευρωπαίος Επίτροπος είχε πεί: “Ίσως χρειάζεται η επιφοίτιση του Καποδίστρια μήπως και καταφέρουμε και φτιάξουμε ένα αποτελεσματικό κράτος”.

Ενδεχομένως η κατάθεση στεφανιού εκ μέρους σας στις 19-6-2015 στο άγαλμα του Ιωάννη Καποδίστρια στην Αγία Πετρούπολη, να έφερε τη ζητούμενη επιφοίτιση, προκειμένου το κράτος μας να καταστεί πράγματι αποτελεσματικό. Κανένα κράτος όμως δεν μπορεί να γίνει αποτελεσματικό με μνημόνια. Κανένα κράτος δεν μπορεί να γίνει αποτελεσματικό με μόνιμη φτώχεια. Κανένα κράτος δεν μπορεί να γίνει αποτελεσματικό με δανεικά. Κανένα κράτος δεν μπορεί να γίνει αποτελεσματικό με μόνιμη ύφεση. Κανένα κράτος δεν μπορεί να γίνει αποτελεσματικό όταν κυριαρχεί το συναίσθημα του φόβου. Κανένα κράτος δεν μπορεί να γίνει αποτελεσματικό με αυτοκτονίες. Κανένα κράτος δεν μπορεί να γίνει αποτελεσματικό όταν έχει εκχωρηθεί η Εθνική του κυριαρχία.

Αξίζει όμως κ. Πρωθυπουργέ να σας πληροφορήσω για μία ανάλογη περίπτωση εκβιασμού που βίωσε ο Ι.Καποδίστριας στις αρχές του 1829. Οι λίγες γραμμές από επιστολή του απολύτως αποκαλυπτικές.

“Οι Μεγάλες Δυνάμεις μας έκοψαν τας τροφάς. Το ατμόπλοιον που επήγε εις Νεόκαστρον για το χορήγημα του Σεπτεμβρίου, ήτοι 500.000 φράγκα κενόν επέστρεψε, δια τον λόγον ότι περιμένουν εκ Παρισίων (Βρυξελλών;) διαταγάς. Όμως εάν έτσι πράττοντες, ελπίζουν να μας κάνουν να αλλάξομε δρόμον, κάνουν λάθος, διότι μέχρι την 15η Φεβρουαρίου έχομεν να ζήσομεν και μπορούμε να αναμένομεν. Έαν δε, έως τότε ουδεμία βοήθεια λάβομεν, βλέπομεν τί έχομεν να γίνομε. Τώρα όμως κάθομαι άσειστος”. (12-1-1829)

Μόλις για ένα μήνα έφταναν οι τροφές. Παρ' όλα αυτά ο πρώτος Κυβερνήτης του Έθνους έγραψε ότι παραμένει αμετακίνητος και δεν εκβιάζεται. Το δίλημμα του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου τυπικά μπορεί να είναι ναι ή όχι στην πρόταση των δανειστών. Ουσιαστικά όμως είναι δίλημμα αξιοπρέπειας ή όχι. Είναι δίλημμα ευθύνης για κάθε Ελληνίδα και Έλληνα, για κάθε Ευρωπαίο και Ευρωπαία. Είναι δίλημμα φόβου που υποδηλώνει προσδοκία λύπης και θάρρους που υποδηλώνει προσδοκία χαράς. Είναι δίλημμα ελευθερίας και οικονομικής σκλαβιάς. Είναι δίλημμα συντηρητισμού και προόδου. Είναι τραγικό αυτά τα διλήμματα να μεταλλάσονται απ' αυτούς που οδήγησαν την πατρίδα στα βράχια του Δ.Ν.Τ, σε ευρώ ή δραχμή. Δηλαδή σε χρήμα ή σε χρήμα. Ή μάλλον σε Ευρωπαϊκό χρήμα ή σε Ελληνικό χρήμα. Ή ακόμα καλύτερα σε καλύτερο χρήμα ή σε χειρότερο χρήμα. Δυστυχώς όμως μεταξύ χρήματος και χρήματος, δεν υπάρχει η παραμικρή αρετή με βάση την οποία το Έθνος αυτό υπάρχει 2500 χρόνια.

Κύριε Πρωθυπουργέ, Ο Ιωάννης Καποδίστριας πραγματοποίησε πολλές “εξόδους” στη ζωή του. Παραιτήθηκε από Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, όταν ο Τσάρος δεν βοήθησε τους επαναστατημένους Έλληνες. Άφησε την ειρηνική ζωή της Ελβετίας, όταν το Έθνος τον κάλεσε να αναλάβει τις τύχες του. Παρέμεινε στις επάλξεις μέχρι την τελευταία στιγμή, που θα έκανε την τελευταία του “έξοδο” προς τους ουρανούς, λαβωμένος απ' τις σφαίρες των “μνημονιακών” συμφερόντων της εποχής του. Ο Ιωάννης Καποδίστριας προτίμησε το φως, γιατί η οποιαδήποτε έξοδος απ' το σκοτάδι, είναι έξοδος προς το φως. Η Ευρώπη σήμερα χρειάζεται το φως. Μπορεί η πατρίδα μας να το προσφέρει. Η περίοδος είναι “επαναστατική”. Σε ανάλογες περιόδους αξίζει να στοχασθούμε μια φωνή (που ίσως ξέρει πολλά) και που προέρχεται απ' τον πρώην Υπουργό Εξωτερικών των Η.Π.Α Χένρυ Κίσσινγκερ. “Ο συντηρητισμός σε περίοδο επαναστατική συνιστά ανωμαλία”.

Κάποιους πολιτικούς τους χαρακτηρίζει ο συντηρητισμός. Τους Έλληνες ΟΧΙ.