"Τα αδύνατα παρά τοις άνθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστίν "

      Πραγματικά μια παρατήρηση αν κάνουμε σήμερα στην κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μια λέξη τα περιλαμβάνει  όλα. Αδιέξοδο. Έλλειμα δημοκρατίας θα πει κάποιος,  έλλειμα πολιτικής θα πει κάποιος άλλος. Μήπως όμως το θέμα είναι καθαρά πνευματικό; Μήπως πάσχουμε από έλλειμα πίστεως; Ο ελληνισμός επιβίωσε σε πολύ πιο αντίξοες συνθήκες στο παρελθόν. Από την Τουρκοκρατία μέχρι και σήμερα εναλλάχθηκαν πολλές καταστάσεις πολιτικές και μη, υπήρχε όμως μια ουσιαστική διαπαιδαγώγηση από την τριετία 1828-1831 δηλαδή την περίοδο των μεγάλων αλλαγών που έφερε ο Ιωάννης Καποδίστριας. Υπήρχε η ακράδαντη πεποίθηση του Κυβερνήτη ότι η πίστη στο Θεό είναι αυτή που ευθύνεται για την  επιβίωση του Έθνους και συντελέστηκε αυτό το μέγα θαύμα να γίνει η Ελλάδα ανεξάρτητο κράτος με τις πρώτες τις υποδομές μέσα σε μόνο 3 χρόνια.

Τι βλέπουμε σήμερα; Υπάρχει πίστη σε αυτούς που Κυβερνούν αυτό τον τόπο τα τελευταία χρόνια; 

"Το της πόλεως όλης ήθος, ομοιούται τοις άρχουσιν" έλεγε ο Ισοκράτης. Μήπως δηλαδή η δική μας απομάκρυνση από το Θεό φέρνει αυτούς που Κυβερνούν σήμερα;

Ερωτήματα προς αυτοκριτική που όμως έχουν απάντηση. Τα αποτελέσματα είναι ορατά στον τόπο. Χωρίς ευλογία δεν γίνεται τίποτα. Η ιστορία βρίθει από τέτοια παραδείγματα.

Έτσι είναι και το δικό μας παράδειγμα:

 Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αν η Κυβέρνηση πάρει ψήφο εμπιστοσύνης σήμερα στη Βουλή, ούτε τι στάση θα τηρήσει η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση. Το πολιτικό σύστημα στη συνείδηση του κόσμου έχει καταρεύσει κάτω από το βάρος Διεθνών πιέσεων προς της ηγεσίες να παρθούν πρωτοφανή μέτρα στην ιστορία της χώρας τα οποία είναι κυρίως η εκποίηση δημοσίου πλούτου δηλαδή περιουσίας του ελληνικού λαού. Με ηγέτες υποχείρια των τραπεζικών κολοσσών η Ελλάδα οδηγείται σε επικίνδυνα αδιέξοδα τόσο στην εσωτερική της σταθερότητα αφού πλήττεται οι κοινωνική σταθερότητα, όσο και στην εξωτερική πολιτική που ασκείται(;) την περίοδο που συμβαίνουν τρομερές γεωπολιτικές ανακατατάξεις στη λεκάνη της Μεσογείου και έπονται χειρότερες στο εγγύς μέλλον.

        Η χώρα όταν με δηλώσεις του ίδιου του Πρωθυπουργού τελεί υπο μειωμένη Εθνική Κυριαρχία δεν μπορεί να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στις εξελίξεις ειδικά σε μια περίοδο που η Τουρκία θα θελήσει την "εύρεση" λύσης στα ζητήματα του Αιγαίου κλπ. Το διπλωματικό ναδίρ που έχουμε περιέλθει είτε στις οικονομικές διαπραγματεύσεις, είτε σε μείζονα εθνικά θέματα οδηγεί σε αδιέξοδα ζημιογόνα.

        Η κοινωνία στενάζει υπό το βάρος επερχόμενων σκληρότερων μέτρων που πλέον είναι πασιφανές ότι δεν οδηγούν σε καμία μείωση ελλειμάτων ( υπάρχει η εμπειρία από το Μνημόνιο 1) αλλά στοχεύουν σε πλήρη αποσάρθρωση της κοινωνίας  και στην αποσταθεροποίηση της χώρας. Δεν χρειάζονται ιδιαίτερα πτυχία για να καταλάβει κανείς ότι μέτρα που μείωνουν την ικανότητα πλεόν του λαού για επιβίωση, θα οδηγήσουν σε ακραίες καταστάσεις.

     Οι Έλληνες πολιτικοί έστω την ύστατη ώρα ευθύνης θα πρέπει να πολιτευθούν πατριωτικά με γνώμωνα την βιωσιμότητα του Ελληνικού Έθνους, την υπεράσπιση κυριαρχικών δικαιωμάτων και να στραφούν προς λύσεις χειροπιαστές που θα οδηγήσουν τη χώρα σε απεμπλοκή από την οικονομική υποδούλωση και υποτέλεια. Μέχρι στιγμής γινόμαστε μάρτυρες ενός πολιτικού συστήματος που έχει ως γνώμονα την δική του επιβίωση και παράλληλα των δανειστών. Όταν όλη η εθνική πολιτική κινείται με οδηγό τα συμφέροντα των δανειστών της Ε.Ε του Δ.Ν.Τ και της Ε.Κ.Τ είναι αναπόφευκτο η χώρα να βρίσκεται υπο κατάρευση,  με ευθύνη των πολιτικών που στον κατήφορό τους παίρνουν ένα ολόκληρο Έθνος στο λαιμό τους.

      

Ας δώσει ο Θεός το σκοτεινό τούνελ στο οποίο ίσως ακόμα είμαστε στην αρχή του, να περάσει γρήγορα μα κυρίως διαπαιδαγωγικά για τους Έλληνες. Κανένας μας δεν είναι άμοιρος ευθυνών, μα όλοι έχουμε την ελεύθερη βούληση να αλλάξουμε τα πράγματα προς το καλύτερο. Αρκεί να διδαχθούμε από την Ιστορία μας και να αντιληφθούμε ότι οι δυσκολίες μας ίσως είναι επίσκεψη Θεού για την λοξοδρόμησή μας. Εκεί πρέπει να στοχεύουμε και η Ανάσταση του Ελληνικού Έθνους δεν θα αργήσει. 

"Τα αδύνατα παρά τοις άνθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστίν "

Ένα συγκινητικό παράδειγμα και διδακτικό μαζί.

Το 1/40 Τάγμα Ευζώνων Ενταύθα

«Περί εμφανίσεως της Παναγίας και των δοθεισών μοι υπ’ Αυτής εντολών».

«Λαμβάνω την τιμήν να αναφέρω υμίν, ότι χθες Κυριακήν, 2 Μαρτίου έ.έ. και περί ώραν 8ην μ.μ. μετέβην εις τι παρακείμενον του καταυλισμού 2ου Λόχου Τάγματος Υμών μικρόν ύψωμα απέχον περί τα 300μέτρα, χάριν περιπά του, αισθανθείς την ανάγκην κινήσεως. Μία μυστηριώδης δύναμις ωσάν να με ωθεί προς τα εκεί. Ο αήρ έχει ήδη παύ σει να φυσά και ο ουρανός ήτο αστερόης. Κατά την επι στροφήν μου εις την σκηνήν, δεν έχω αριθμήση 10 βήμα τα, ότε αιφνιδίως ενεφανίσθη εμπρός μου και μου ανέκοψε τον δρόμον μία γυνή μαυροφόρα έχουσα σεμνήν, την εμφάνισίν της. Το πρόσωπόν της διεκρίνετο χαρακτηριστικώς εις το βραδυνό ημίφως. Εις το θέαμα τούτο καταληφθείς εξ απροόπτου, κατ’ αρχάς εξεπλάγην, κατόπιν όμως αυτοστιγ μεί συνήλθον εκ του τρόμου, επειδή εγνώριζον, ότι πολλάκις η Παναγία ενεφανίσθη είτε ως όραμα, είτε καθ’ ύπνον κατά τας πολεμικάς επιχειρήσεις του Στράτου μας.
Εγώ όλως μηχανικώς έλαβον θέσιν ημιγονυπετή, ίνα ασπασθώ την δεξιάν Της. Εκ της συγκινήσεως οι οφθαλ μοί μου εδάκρυζον, οι πόδες και τα χείλη μου έτρεμον επί πολλήν ώραν. Ήκουσα να ομιλή: «Είμαι η Παναγία. Μη φοβείσαι παιδί μου, είπε! Εγώ ενεφανίσθην να σου είπω τρεις λόγους, τους οποίους να μη λησμονήσης:

1) Ο παρών πόλεμος εκηρύχθη απροκαλύπτως και αναιτίως υπό της Ιταλίας εναντίον της Ελλάδος. Θελήματί μου η Ελλάς θα εξέλθη τούτου νικηφόρως.

2) Ο πόλεμος ούτος εκηρύχθη εναντίον της Ελλάδος, ί να γνωρίση ο κόσμος, ότι αφορμή τούτου είναι η απομάκρυνσίς του εκ της Χριστιανικής θρησκείας, καθ’ ην ύβρι ζεν, εβλασφήμει τα θεία της και έρρεπε προς τον εκφυλισμόν και την ακολασίαν και ούτως συμμορφωθή, ίνα μάθη ότι υπάρχει και προΐσταται ο Θεός. Τρανώτατα δε τεκμήρια της υπάρξεως ταύτης είναι τα συχνά θαύματα των Αγίων της Εκκλησίας του Χριστού.

3) Έπρεπε να μάθη ο κόσμος, ότι ο δίκαιος πάντοτε υπε ρισχύει της βίας.

Ανάφερε, λοιπόν, ταύτα και εγγράφως εις τον Διοικη τήν σου, ίνα μη πτοηθή προ ουδενός κωλύματος, καθότι υπό την προστασίαν Μου ο Ελληνικός Στρατός θα νικήση!».

Μεθ’ ο εν τη εξαφανίσει Της οι οφθαλμοί μου εθαμβώθησαν.

Εν τέλει συνήλθον εν μέρει και κατηυθύνθην αμέσως εις την σκηνήν υμών, όπου έξωθι ταύτης ανέφερον υμίν το συμβάν προφορικώς.

Νικόλαος Γκάτζαρος

επιμέλεια άρθρου: Κ.Β