Blogger Widgets

Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ ΚΑΙ Ο ΨΕΥΤΗΣ ΒΟΣΚΟΣ

Δεκαοκτώ ολόκληρους μήνες χρειάστηκε ο ελληνικός λαός για να διαπιστώσει πόσο εθνικά επικίνδυνος είναι ο Γιώργος Παπανδρέου. Κάποιοι το ήξεραν ήδη από καιρό!

Χθες γράφτηκε μια ακόμη σελίδα γελοιοποίησης εκ μέρους του.Γελοιοποίησης της πολιτικής, γελοιοποίησης του θεσμού που εκπροσωπεί, κυρίως όμως της Ελλάδας στη διεθνή πολιτική σκηνή.

Διαπιστώνοντας την πλήρη αδυναμία του να κυβερνήσει μετά μόλις δεκαοκτώ μήνες ισχυρότατης λαϊκής εντολής, βλέποντας την κοινοβουλευτική του πλειοψηφία να φυλλοροεί και τον κόσμο στις πλατειές να πιέζει ασφυκτικά ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, άρχισε πάλι τους θεατρινισμούς.

Αφού μίλησε με τους πολιτικούς αρχηγούς ξεχωριστά, λέγοντας στο καθένα διαφορετικά πράγματα, όπως προκύπτει από τις μαρτυρίες τους, προσπάθησε να εγκλωβίσει τον Α. Σαμαρά ζητώντας του συνεργασία σε κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας.

Η ειλικρινής κίνηση αποδοχής της συνεργασίας υπό όρους επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος, ήταν μη αναμενόμενη για τον Γ. Παπανδρέου που βρέθηκε απροετοίμαστος, αυτοπροτείνοντας η αποδεχόμενος, εδω που φράσαμε μικρή σημασία έχει, την προσωπική του παραίτηση “για το καλό του τόπου”. Και εκεί που Ο ΙΔΙΟΣ διέρρεε την μεγάλη προσωπική του υπέρβαση να παραιτηθεί από πρόεδρος της κυβέρνησης, παπαγαλιζε στα μέσα ονόματα πρόσωπων κοινής αποδοχής και άδειαζε στα δελτία ειδήσεων τους συνεργάτες του αφήνοντας τους άφωνους και φέρνοντας τους στη γελοία θέση να δικαιολογούν υπερβάλλοντας για την “φιλοπατρία” του αρχηγού τους, με μια μεγάλη καθυστέρηση επτά ωρών, τα ΠΗΡΕ ΟΛΑ ΠΙΣΩ, τα γύρισε!!

Υποκύπτοντας στις πιέσεις στελεχών και όχι μόνο, αυτοκαταργούμενος(!) ανακάλεσε την προσωπική του παραίτηση ως ουδέποτε υποβληθείσα, παίζοντας ένα γελοίο επικοινωνιακό παιγνίδι, που οι πάντες αδυνατούσαν πλέον να παρακολουθήσουν. Η πολιτική στα όρια του γελοίου!

Πολλοί θα θυμήθηκαν την επιστολή παραίτησης του το βραδύ των εκλογών του 2004 όταν ο Ευ. Βενιζέλος τον είχε αμφισβητήσει ανοιχτό στο Ζάππειο. Και τότε κάποιοι(!) στο περιβάλλον παρενέβησαν και έσωσαν την παρτίδα Παπανδρέου. Πολλοί ίσως να το έχουν μετανιώσει οικτρά!


Αυτό που συνέβη χθες υπερβαίνει τα όρια μιας γελοίας πολιτικής ενός ανασφαλούς, αυτοδιαψευμένου και αυτοαναιρούμενου Παπανδρέου. Το ότι διακωμωδεί σε κάθε ευκαιρία τον εαυτό του λίγο ενδιαφέρει.

Επί δεκαοκτώ ολόκληρους μήνες λοιδορεί τους έλληνες, συκοφαντεί την Ελλάδα, απαξιώνει κάθε τι ελληνικό. Κατόρθωσε να καταστήσει την Ελλάδα επίκεντρο χλευασμού και ύβρεων.

Αφού απέσπασε την ψήφο του ελληνικού λαού με ασύστολα ψέματα, τον οδήγησε σε μια περιπέτεια άνευ προηγουμένου και οδήγησε τις σχέσεις μας με την διεθνή κοινότητα σε αδιέξοδα, αποφάσισε να παραμείνει γαντζωμένος στην εξουσία με μπλόφες συναίνεσης και σκληρούς εκβιασμούς χρεοκοπίας. Και όταν το παιχνίδι άρχισε να παρεκτρέπεται επικίνδυνα σε δρόμους και πλατείες και έξω από τα προσωπικά του σχέδια, δεν δίστασε να ευτελίσει τους θεσμούς. Διερευνά οριακές πλειοψηφίες, ακροβατεί συνταγματικά με δημοψηφίσματα και δίνει βορά στην επικοινωνία την ειλικρινή διάθεση για συναίνεση του πολιτικού κόσμου.

Ο Γ. Παπανδρέου είναι κυβερνητικά ανίκανος και γι’ αυτό εθνικά επικίνδυνος. Για επτά ολόκληρες ώρες θεωρείτο παραιτημένος από τους ιδίους του τους συνεργάτες, από τα μέσα επικοινωνίας, από τον ίδιο το λαό που πανηγύριζε “ελευθερωμένος” στην πλατεία, από τους ευρωπαίους εταίρους και τα διεθνή φόρα.

Για επτά ολόκληρες ώρες η Ελλάδα ήταν ακυβέρνητη!

Δεν γνωρίζω αν συνεχίζει να είναι.

Η ανερμάτιστη απόφαση ανασχηματισμού, -ποιος σώφρων πολιτικός η μη θα εμπλακεί σε μια αδιέξοδη πολιτική(!)-, δεν διασώζει την απέλπιδα κατάσταση.

Η ψήφος εμπιστοσύνης σε μία κυβέρνηση που στερείται πλέον της λαϊκής εντολής είναι θεσμικά οριακή.

Η ψήφιση του μεσοπρόθεσμου θα βάλει ταφόπλακα στο αύριο των Ελλήνων.

Όλα τα πολιτικά κόμματα της αντιπολίτευσης ζητούν από χθες την ετυμηγορία του ελληνικού λαού.

Ο κυρίαρχος λαός είναι ο μόνος που μπορεί πλέον να απαλλάξει τον τόπο από τον εθνικά επικίνδυνο Γ. Παπανδρέου


Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα "Πρώτο Θέμα", ο Ευάγγελος Βενιζέλος επισημαίνει πως η κυβέρνηση πρέπει να επιδιώξει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα να επικυρωθεί πολιτικά από 180 βουλευτές, κάτι που όπως τονίζει είχε προτείνει και για το πρώτο Μνημόνιο, ώστε να έρθουν όλοι προ των ευθυνών τους.

Αλήθεια ως υπουργός Οικονομικών υποστηρίζει το ίδιο ;

Πριν μια εβδομάδα έκανε την δήλωση και έχει ενδιαφέρον αν συνεχίζει να στηρίζει τις απόψεις του λίγες ημέρες μετά.

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ: Το παρόν πολιτικό σύστημα οφείλει αλήθεια και μόνο αλήθεια στον ελληνικό λαό, ο οποίος έχει υποστεί μια άνευ προηγουμένου εξαπάτηση από Κυβερνήσεις και πολιτικά πρόσωπα.

Τα μέτρα εξαθλίωσης που προωθούνται με τρόπο εκβιαστικό, ψευδή και αναποτελεσματικό, το ξακουστό μεσοπρόθεσμο, έρχεται ως ταφόπλακα στους ήδη δοκιμαζόμενους Έλληνες.

Ο κόσμος άκουσε πολλά ψέμματα αλλά δεν θα συνεχίσει να τα δέχεται για πολύ.

Για αυτό είναι χρήσιμο οι πολιτικοί να διαβάσουν ένα διδακτικό μύθο του Αισώπου για να αντλήσουν τα ορθά διδάγματα.


Μια φορά ήταν ένας μικρός βοσκός που έβοσκε λίγα πρόβατα. Κάθε πρωί τα έβγαζε από το μαντρί και τα πήγαινε, μακριά από το χωριό, να βοσκήσουν στα λιβάδια όπου το χορτάρι ήταν άφθονο.
Αυτή τη δουλειά την έκανε πολύ καιρό, κάθε μέρα, κι ενώ στην αρχή του άρεσε και ευχαριστιόταν που έφευγε με τα πρόβατα, σιγά σιγά άρχισε να βαριέται, και δεν ήξερε τι να κάνει μέχρι την ώρα που θα γύριζε πίσω, στο χωριό.

Γρήγορα ο μικρός βοσκός, βρήκε ένα παιχνίδι: στάθηκε πάνω σε ένα βράχο κι άρχισε να φωνάζει με όλη του τη δύναμη:
'' Λύκοι! Λύκοι! Τρεχάτε χωριανοί!
Οι χωριανοί που ήρθαν κοντά του, και είδαν ότι δεν υπήρχαν λύκοι, τον μάλωσαν γιατί τους κορόιδεψε.
Την άλλη μέρα ο μικρός βοσκός, συνέχισε το ίδιο παιχνίδι: στάθηκε σε ένα ύψωμα πάνω από το χωριό, κι άρχισε να φωνάζει:
''Λύκοι! Λύκοι!''
Οι καλοί άνθρωποι τον πίστεψαν κι αυτή τη φορά, κι έτρεξαν παρατώντας τα πάντα, να σώσουν τα πρόβατά του από τους λύκους. Όταν όμως έφτασαν κοντά, είδαν ότι τους είχε γελάσει ακόμα μία φορά. Αυτή τη φορά τον κυνήγησαν, κι εκείνος έφυγε τρεχάτος, ξεκαρδισμένος στα γέλια με το αστείο του.
Στάθηκε λίγο μακρύτερα, σε ένα άλλο ύψωμα και τους φώναζε, πειράζοντάς τους:
'' Σας είπα ψέματα κι εσείς με πιστέψατε! Τη πατήσατε...''
Πέρασαν δύο μέρες χωρίς να συμβεί κάτι καινούργιο, και τη τρίτη μέρα, εκεί που ο βοσκός μας, ήταν με τα πρόβατά του, τρεις λύκοι έπεσαν πάνω στο κοπάδι του.
Τρομαγμένος εκείνος, άρχισε να φωνάζει δυνατά:
''Λύκοι! Λύκοι! Τρεχάτε χωριανοί!''
Αλλά κανένας χωριανός δεν έτρεξε να τον βοηθήσει, γιατί όλοι πίστευαν ότι κι αυτή τη φορά ήταν όλα ψέματα.
Οι λύκοι έφαγαν τα πρόβατα, και ο μικρός βοσκός έκλαιγε απελπισμένος.

ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ: Ο ΚΛΕΦΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΨΕΥΤΗΣ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΧΡΟΝΟ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ




'