Blogger Widgets

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Στη χώρα του... "κανένα"

Το παρακάτω κείμενο  είναι του π. Ηλία Φρατσέα και δημοσιεύθηκε στην περιοδική έκδοση του Ι.Ν. Αγ. Νικολάου Πευκακίων Αθηνών «Ενοριακή Ευλογία», τεύχος 113, Νοέμβριος 2011.

Ἀπέφυγα μέχρι σήμερα νά σᾶς γράψω γιά πολιτικά ζητήματα. Ὄχι διότι δέν ἐνδιαφέρομαι γιά τά πολιτικά. Ὁ Ἀριστοτέλης ἔλεγε σωστά ἐξ ἄλλου ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι καθ’ ἐξοχήν «πολι­τικόν ζῶον» καί ἄρα ἔχει ἀπό τήν γέννησή του τήν ροπή πρός τά διαδραματιζόμενα στήν πολιτεία.Ἀπό τήν ἄλλη μεριά σκεπτόμουν ἁπλῶς, ὅτι καί ὁ Σωτήρας μας, μολονότι γράφτηκε μέ τούς γονεῖς του ὡς «πολίτης» τῆς Βηθλεέμ, προτίμησε ὅμως νά μή ἀσχοληθεῖ ἄμεσα μέ τά πολιτικά τῆς ἐποχῆς του. Ἀκόμη καί τότε πού προκλήθηκε πρός τήν συζήτηση αὐτή, ξεχώριζε καθα­ρά τό θέμα τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τό πολιτικό βίο. Καί τοῦτο νομίζω, γιά νά μᾶς δείξει, ὅτι ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι δυνατή σέ ὁποιοδήποτε πολιτικό σύστημα καί ὑπό ὁποιεσδήποτε πολιτικές συνθῆ­κες. Τά πολιτικά συστήματα ἔρχονται καί παρέρχονται, ὁ δέ Σωτήρας Χριστός «μένει πάντοτε ὁ αὐτός εἰς τούς αἰώνας».


Τότε, γιατί ἄλλαξα ξαφνικά γνώμη σήμερα; Διότι ὁποιοδήποτε ρα­διόφωνο, ὁποιοδήποτε κανάλι τηλεόρασης ἀνοίγεις ἀκοῦς μονάχα πολιτικές συζητήσεις. Λάθος, ὄχι συζητήσεις ἀνθρώπινες, πολιτισμένες, ἀλλά κραυγές –μία πάνω στήν ἄλλη– ἔτσι ὥστε «μᾶλλον θόρυβος γίνε­ται» παρά πληροφόρηση. Καί ἐπειδή ἀπό ὅλον τόν σάλαγο, ὅλο τό ἀλληλοκατηγορητήριο αὐτό δέν μποροῦσα νά καταλάβω ποιός φταίει γιά τήν σημερινή κατάσταση τῆς χώρας, ἀποφάσισα νά...σᾶς διαφωτίσω ἐγώ.

Ὅσοι ἀπό ἐσᾶς ἀγαπᾶτε ἤ λατρεύετε τό διάβασμα, θυμᾶστε τά βιβλία τοῦ Ἰουλίου Βέρν γιά «20000 λεῦγες κάτω ἀπό τήν θάλασσα» ἤ τό «Ἡ Μυστηριώδης Νῆσος», στά ὁποῖα ἕνα ἀπό τά κεντρικά πρόσωπα ἦταν ὁ καπετάνιος “Nemo”, πού στά λατινικά σημαίνει «Κανένας». Χρησιμοποιεῖ δέ τό παρατσούκλι αὐτό γιά νά κρύψει τήν πραγματική του ταυτότητα.

Ἀλλά καί στά δημώδη μυθιστορήματα τῶν λαῶν τῶν Βαλκανίων καί τῆς Ρωσίας συναντᾶμε κάποιο πρόσωπο –ὁ «Περιπαίχτης» ἤ ὁ «Πλακατζής»– ὁ ρόλος τοῦ ὁποίου εἶναι νά τιμωρεῖ τούς ἀνθρώπους γιά τά λάθη τους. Αὐτός δέ προσλαμβανόμενος κάποτε ὡς ἐργάτης ἀπό κάποιο κακό πλούσιο, τοῦ εἶπε ὅτι ὀνομάζεται «Κανένας»! Καί τιμωρεῖ συχνά τόν ἀφέντη του γιά τήν κακία του. Καί ὅταν ὁ ἀφέντης ἐρωτᾶται ἀπό τούς περαστικούς: «Ποιός σέ βασανίζει; Ποιός φταίει;», ἐκεῖνος ἀπαντᾶ «Κανένας»! Καί ἀσφαλῶς οἱ περαστικοί δέν τοῦ δίνουν σημασία, διότι οὐδείς τόν παίρνει στά σοβαρά.

Κανείς κύκλωπας δέν ἔδωσε ἐξ ἄλλου σημασία στόν Πολύφημο, ὅταν αὐτός, τυφλωμένος ἀπό τόν Ὀδυσσέα, «τόν Οὖτιν», δηλαδή τόν «Κανένα»(Βλ. Ὀδύσσεια Ι, 366 ε.) καί τούς συντρόφους του, ξεσήκωσε ὁλόκληρο τό νησί μέ τίς κραυγές του. Καί τοῦτο διότι, ὅταν τά ἀδέλφια του ρωτοῦσαν τόν Πολύφημο, τόν κύκλωπα πού «δέν φοβόταν οὔτε τούς μακαρίους θεούς», «τί ἔπαθε» αὐτός, τούς ἀπαντοῦσε ὅτι μέ ἀπάτη τόν τύφλωσε ὁ «Κανένας». Καί ἡ ἀπάντησή του ἀντί γιά λύπηση μόνο γέλια προκαλοῦσε στούς ἄλλους κύκλωπες.

Ὅλα αὐτά τά τελευταῖα τριάντα χρόνια κι ἐμεῖς βάλαμε στήν ἐξουσία τόν «Κανένα», τόσο στήν πολιτική ὅσο καί στήν πνευματική ζωή. Καί ὅταν οἱ ξένοι μᾶς ρωτᾶνε: «Ποιός σᾶς ἔβαλε στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση χωρίς νά εἶστε προετοιμασμένοι, χωρίς νά ἔχετε τήν κατάλληλη ἐνδυμασία;»,ἐμεῖς ἀπαντᾶμε μέ ἀμεριμνησία: «Κανένας»!

«Ποιός δέν φρόντισε –ἀφοῦ μπήκαμε ἔστω καί ὡς ρακοσυλλέκτες στήν Εὐρώπη– νά μᾶς προσκομίσει τήν τόσο ὑποσχεθεῖσα εὐρωπαϊκή ἐνδυμασία;». «Κανένας»!

«Ποιός σκόρπιζε χωρίς προγραμματισμό ὁλόκληρη τήν βοήθεια τῆς Εὐρώπης πρός τήν χώρα σας;» «Κανένας»!

«Ποιός παρέβλεψε τόσο καιρό τόν ἐκσυγχρονισμό τῆς χώρας;» «Κανένας»!

«Ποιός ἔφαγε τήν περιουσία τῶν ἀσφαλιστικῶν Ταμείων, παίζοντάς την σέ χρηματιστήρια, ἤ διορίζοντας χειροκροτητές ἤ βγάζοντας τριαντάχρονα στήν σύνταξη μόνο καί μόνο ἐπειδή εἶχαν μπάρμπα στήν κορόνα;» «Κανένας»!

«Ποιός ἔφαγε –καί μάλιστα δύο φορές– τά λεφτά γιά τό Κτηματολόγιο καί ἄφησε τά αὐθαίρετα νά πνίγουν τό λεκανοπέδιο;» «Κανένας»!

«Ποιός ἤθελε ὁπωσδήποτε τούς Ὀλυμπιακούς ἀγῶνες, νά ξοδευθοῦν δισεκατομμύρια, γνωρίζοντας μάλιστα ἐκ τῶν προτέρων ὅτι τό ταμεῖο τοῦ κράτους εἶναι μεῖον;» «Κανένας»!

«Ποιός τιμωρήθηκε ποτέ γιά τίς μίζες καί τίς ἀπάτες πού ἔγιναν ὅλο αὐτό τόν καιρό στήν χώρα αὐτή;» «Κανένας»!

«Ποιός ἑκατομμυριοῦχος πιάστηκε ἐπειδή φοροδιέφευγε ἤ διότι δέν πλήρωσε τίς ὀφειλόμενες εἰσφορές τῶν ἐργατῶν του στά Ταμεῖα, ἀλλά ἀντιθέτως κυνηγοῦσαν τόν φουκαρά Γιάννη Ἀγιάννη;» «Κανένας»!

«Ποιός ἀγνοεῖ τόν «φτωχό» ἑκατομμυριοῦχο καί στύβει καί τήν τελευταῖα δεκάρα τοῦ πραγματικοῦ ἐνδεή;» «Κανένας»!

«Ποιός ξεζουμίζει σήμερα τόν κόσμο γιά νά σταθεῖ δῆθεν ἡ χώρα ξανά στά πόδια της;» «Κανένας»!

Καί ὅπως στό παραμύθι, οἱ περαστικοί, τά «ἀδέλφιά μας εὐρωπαῖοι κύκλωπες» ἀκοῦνε τά βογκητά μας, βλέπουν τά δάκρυά μας, κατανοοῦν τά χάλια μας, ἀλλά μᾶς προσπερνᾶνε ἐφ ὅσον «κανένας» δέν φταίει!

Ἡ μόνη μας λύση εἶναι ἀπό ἐδῶ κι ἐμπρός νά ἐξετάζουμε ἐπακριβῶς τήν ταυτότητα ἐκείνων στά χέρια τῶν ὁποίων ἐμπιστευόμαστε τήν τύχη μας καί τήν μοίρα τῶν παιδιῶν μας καί νά μήν ἀφήσουμε ποτέ ἄλλον «Κανένα» νά μᾶς περιπαίζει!...

π. Ἠλίας Φρατσέας

πηγή: http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2011/11/blog-post_13.html