Οι ιδιοτελείς πολιτικοί και η ιστορία που επαναλαμβάνεται

Με φόντο τον Μιαούλη που πυρπόλησε την
ελληνική φρεγάτα Ελλάς και την
κορβέτα Ύδρα γιατί επλήγησαν τα
συμφέροντά του, οι σύγχρονοι "πυρπολητές" του Έθνους
Βενιζέλος και Παπακωνσταντίνου με εξοντωτικά μέτρα
τινάζουν στον αέρα την κοινωνική συνοχή.

Στο παρακάτω κείμενο από την διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια καταγράφονται ιστορικά τα γεγονότα της επαναστάσεως της Ύδρας. Η Ελλάδα τότε σε αθλία οικονομική κατάσταση μόλις που έβλεπε φως στο τούνελ και ο Καποδίστριας προσπαθούσε να οργανώσει οικονομικά, διοικητικά και κοινωνικο-ηθικά το νεοσύστατο κράτος. Ωστόσο οι ιδιοτέλεια των ισχυρών της εποχής τύφλωσε τους επαναστατημένους της Ύδρας και τον Ανδρέα Μιαούλη ώστε να ανατινάξει τα ελληνικά πολεμικά πλοία.Λόγοι μπορούν να ειπωθούν πολλοί. Η πραγματική αιτία συνοψίζεται στην ιδιοτέλεια των ισχυρών της εποχής που ποτέ δεν χώνεψαν ότι η νεο-απελευθερωμένη Ελλάς θα ήταν τόπος ευημερίας εξίσου δίκαια για όλους τους Έλληνες.Το παράδειγμα του Μιαούλη το αντικατοπτρίζουν οι σημερινοί πολιτικοί όταν αντιμετωπίζουν με ιδιοτελείς σκοπούς ένα λαό σαν μάζα, σαν δεξαμενή αφαίμαξης. Βέβαια ο Μιαούλης ιστορικά αναφέρεται ότι μετάνιωσε για την αποτρόπαια πράξη του.
Οι σημερινοί πολιτικοί θα μετανιώσουν για τις πράξεις τους; Βλέπουν ότι πυρπολούν ότι όρθιο έμεινε σε αυτή τη χώρα;
Και αν το πρώτο παράδειγμα ιδιοτελούς πολιτικού ανδρός το έχουμε σήμερα για την πλειονότητα των Ελλήνων πολιτικών, το παράδειγμα του Καποδίστρια για την πλήρη ανιδιοτέλεια σε βαθμό αυτοθυσίας για το λαό και το Έθνος, ποιος πολιτικός θα το μιμηθεί;
Από wikipedia.org
Στα μέσα Ιουλίου του 1831 ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης υποκίνησε εξέγερση στη Μάνη αναγκάζοντας τον Καποδίστρια να στείλει στρατιωτικά σώματα για να την καταστείλει. Την 14η Ιουλίου οι Μιαούλης και Κριεζής με 200 Υδραίους στρατιώτες κατέλαβαν τον ναύσταθμο στον Πόρο επειδή έμαθαν ότι ο στόλος ήταν έτοιμος να κινηθεί κατά της Ύδρας. Η φρουρά του νησιού στάθηκε ανίκανη να τους αντιμετωπίσει αφού στήριξη από το ναυτικό δεν υπήρξε.

ο Ανδρέας Μιαούλης

Ο Μιαούλης μαζί με τον Μαυροκορδάτο προσπάθησαν να πείσουν τον Κωνσταντίνο Κανάρη να συνταχθεί μαζί τους χωρίς όμως επιτυχία. Αμέσως έσπευσαν οι αντιπρέσβεις των τριών μεγάλων δυνάμεων προκειμένου να διαπραγματευθούν. Ο Μιαούλης στις συναντήσεις αυτές, ως διοικητής του ναύσταθμου του Πόρου πια, είχε βαρύνουσα γνώμη. Ήταν όμως ανέφικτος πια κάθε συμβιβασμός. Σύμφωνα με τον Γάλλο πλοίαρχο Vaillant που βρισκόταν εκείνη την εποχή στον Πόρο, σε κατ' ιδίαν συνάντηση του με τον Μιαούλη ο δεύτερος αποκάλεσε τον Καποδίστρια, Ρώσο και τύραννο.

Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι αιφνιδιάζοντας τους εξεγερμένους τάχθηκαν υπέρ της νόμιμης κυβέρνησης και απαίτησαν την παράδοση των επαναστατών. Έτσι οι Αγγλικοί, Γαλλικοί και Ρωσικοί στόλοι είχαν αποκλείσει τα λιμάνια του Πόρου και της Ύδρας ώστε να μην επιτραπεί η ένωση των στόλων των επαναστατών. Ο ελλιμενισμένος εθνικός στόλος στον Πόρο ήταν υπό την αρχηγία του Μιαούλη ενώ μια μικρή μοίρα ήταν υπο την αρχηγία του Κανάρη, που δεν δεχόταν να υπακούσει στους επαναστάτες.

Η πρύμη και η πλώρη της λέμβου της Ελλάς, που χρησιμοποίησε ο Μιαούλης για να διαφύγει μετά την πυρπόληση του στόλου. Αθήνα, Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.

Και ενώ ο Άγγλος και ο Γάλλος ναύαρχος έπλευσαν προς το Ναύπλιο για να συσκεφθούν με τους αντιπρέσβεις, ο Ρώσος ναύαρχος Ρίκορντ ανέλαβε να εφαρμόσει, μόνος αυτός, τις οδηγίες του Καποδίστρια. Απέκλεισε τους αντάρτες, ήρθε σε προστριβές μαζί τους, τίναξε στον αέρα την «Νήσο των Σπετσών», αιχμαλώτισε ένα ακόμη πλοίο και τελικά εξώθησε τον Μιαούλη στο «Μεγαλουργόν έγκλημα». Το πρωί της 1ης Αυγούστου 1831 ο Μιαούλης, όπως είχε προειδοποιήσει τον Ρίκορντ, ανατίναξε την φρεγάτα «Ελλάς» και την κορβέτα «Ύδρα».

Ο Κωνσταντίνος Κανάρης ήταν ένα από τα λίγα
πρόσωπα στα οποία είχε εμπιστοσύνη ο Ιωάννης
Καποδίστριας, ο πρώτος κυβερνήτης της ανεξάρτητης
Ελλάδος. Ο Καποδίστριας θα τον διορίσει αρχικά
φρούραρχο της Μονεμβασιάς και κατόπιν διοικητή
μιας ναυτικής μοίρας που θα πολεμήσει τους
αγγλόφιλους και τους αντικυβερνητικούς της Ύδρας.
Στον Κανάρη ανατέθηκε να συλλάβει τον Πετρόμπεη
Μαυρομιχάλη, όταν ο τελευταίος δραπέτευσε από το
Ναύπλιο. Απογοητευμένος λόγω της δολοφονίας
του Καποδίστρια, ο Κανάρης αποσύρθηκε στη Σύρο

Με εγκύκλιο του ο Καποδίστριας πληροφορεί τον ελληνικό λαό για τα γεγονότα στον Πόρο ενώ ο Κωνσταντίνος Κανάρης ανέφερε σε επιστολή του προς τον Καποδίστρια: «Εν Πόρω 1 Αυγούστου 10 1/2 ώρας προς μεσημβρίας. Ο Μιαούλης παρέδωκεν εις τας φλόγας την φρεγάτα Ελλάς και την κορβέτταν  Ύδρα. Είθε παραδοθή το όνομα του αυτουργού τοιαύτης πράξεως βαρβαροτάτης εις αιώνιον ανάθεμα! Τα στρατεύματα κατέλαβον την πόλιν, το φρούριον και τα διασωθέντα ατμοκίνητα. Ευρέθησαν δε εις τ'ατμοκίνητα αυτά εις τον ναύσταθμον και εις τας αποθήκας φιτύλια εις τα υπονόμους, αι οποία έμελλον να αποκαταστήσουν τον Πόρον σωρόν ερειπίων και φαίνεται οτι ολίγον έλειψεν ώστε να τελειώσουν ο Μιαούλης και οι συναίτιοι του τοιαύτην πράξιν καταστροφής και ερημώσεως».

Η πράξη του Μιαούλη ξεσήκωσε την γενική κατακραυγή όλων των σημαινουσών προσωπικοτήτων, εκτός βέβαια απο αυτών της Μάνης και της Ύδρας. Το αν ο Μιαούλης έγινε όργανο του Μαυροκορδάτου δεν εξακριβώθηκε ακόμα , χωρίς εν πάση περιπτώσει να δικαιολογείται η πράξη της πυρπόλησης του στόλου. Ο Κωνσταντίνος Κούμας θα σημειώσει: «Αγαθέ ποτέ Μιαούλη κοσμοπεριβόητε δια τας κατά των εχθρών ανδραγαθίας σου πως έστερξας να γείνης όργανον αδικίας ανηκούστου και να περικαλύψης με όνειδος την μέχρι τούδε με κλέος στεφανωμένην κεφαλήν σου;». Σίγουρη είναι πάντως η μεταμέλεια του Μιαούλη αφού σύμφωνα με τον Νικόλαο Δραγούμη, ο Μιαούλης είχε πει στον Σπυρίδωνα Τρικούπη το 1833: «Αν σε είχα σιμά μου εις τον Πόρον να με συμβουλεύσης οταν αποφάσισα να καύσω την φρεγάτα δεν θα την έκαια».

Στις 13 Αυγούστου παραπέμφθηκαν σε δίκη, αν και δεν είχαν συλληφθεί, ενώ στις 14 Αυγούστου ο Καποδίστριας τους διεμήνυσε ότι σε περίπτωση που σταματήσουν τις εχθρικές τους ενέργειες προς την κυβέρνηση, «η κυβέρνησις είναι έτοιμη να λησμονήση τα παρελθόντα προς χάριν αυτών». Τελικά όλα έληξαν με την δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια στο Ναύπλιο στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831.