Γιατί την ερχόμενη Κυριακή είτε έχουν ληφθεί αποφάσεις, είτε οι Γερμανοί έχουν σαμποτάρει για άλλη μια φορά την λύση εκμεταλλευόμενοι την ενδοτικότητα και το σκύψιμο κεφαλιού της ελληνικής κυβέρνησης (που πλέον εκτελεί χωρίς να ζητάει - «απλό μεταφραστή των απαιτήσεων της τρόικας» χαρακτήρισε τον Ε.Βενιζέλο συνάδελφός του υπουργός) και το «ευρωμπάχαλο», πραγματικά η Δευτέρα θα είναι μία άλλη μέρα.
Χρεοκοπία και χάος είναι δύο λέξεις που θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν τις εξελίξεις από την ερχόμενη εβδομάδα. Και οι δύο λέξεις ξεκινούν από το γράμμα "Χ" που παγκοσμίως σημαίνει το άγνωστο...
Τα ψέματα πλέον έχουν τελειώσει για όλους: Για την κυβέρνηση που υπέγραψε το Μνημόνιο χωρίς να ξέρει τι υπογράφει και έφερε ένα εθνικό νόμο-Φραγκενστάιν στην πλάτη του ελληνικού λαού (είναι συγκλονιστικές οι αφηγήσεις των υπουργών της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στο κυριακάτικο «ΒΗΜΑ» για τις συνθήκες υπογραφής του Μνημονίου).
Για τους άπληστους τραπεζίτες που ήπιαν (θα μας επιτρέψετε την αγοραία έκφραση) «με το μπουρί της σόμπας» το αίμα των Ελλήνων πολιτών για να γίνουν οι ίδιοι πλουσιότεροι και η χώρα φτωχότερη.
Για τους συνδικαλιστές που τρέφονταν όπως ο Μινώταυρος από τις θυσίες των κυβερνήσεων - κυρίως του ΠΑΣΟΚ αυτοί τους εξέθρεψαν και οι άλλοι τους ανέχθηκαν- για να τους έχουν «ήρεμους», ξεχνώντας ότι ο συνδικαλισμός υπάρχει για να προστατεύεται ο εργαζόμενος από την εργοδοτική αυθαιρεσία και όχι για να ζει μία κάστα συνδικαλιστών (δεν λέμε εργαζομένων γιατί απλά δεν εργάζονταν) σε βάρος του κοινωνικού συνόλου.
Τώρα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πολεμά το τέρας που η ίδια εξέθρεψε. Κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ είναι η συντριπτική πλειοψηφία των απεργών. Ούτε σταγόνα λύπησης για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και για τους συνδικαλιστές που ξεδοντιάζονται. Το πρόβλημα είναι καθαρά εσωτερικό τους. Λύπηση για την χώρα; Η κάθε χώρα και ο κάθε λαός έχει τους ηγέτες που της/του αξίζουν. Πρέπει να περάσουμε όλοι από το καθαρτήριο και μετά να δούμε τι θα κάνουμε.
Και τέλος, τελείωσαν τα ψέματα για τον ίδιο τον Έλληνα πολίτη, ο οποίος όμως φέρει την μεγαλύτερη ευθύνη, γιατί επέμενε να εκλέγει κυβερνήσεις είτε «με την καρδιά και όχι με το μυαλό», επιτρέποντας να άγεται και να φέρεται από λαοπλάνους, όπως ο Α. Παπανδρέου (μην ξεχνάμε ότι η χώρα πτώχευσε το 1989 και από τότε όλοι οι υπόλοιποι διαχειρίζονταν μία πτώχευση), είτε γιατί τον συνέφερε αυτή η πελατειακή σχέση κυβερνήσεων-πολιτών.
Ακόμα και για την άρνηση καταβολής φόρων και για την διαφθορά υπάρχει μία δικαιολογία: Τους προέτρεπαν οι κυβερνήσεις είτε με την αποδοχή «δώρων», είτε με την σιωπηρή αποδοχή μη καταβολής των φόρων. Αλλά όχι για τις επιλογές τους στην κάλπη. Όταν το 1981 όλοι οι νοήμονες φώναζαν "πού θα τα βρει για να τα κάνει όλα αυτά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ; Θέλει τρεις Προϋπολογισμούς" κανείς από την πλειοψηφία δεν άκουγε. Ακόμα και το υγιές τμήμα των πολιτών έχει ευθύνες: Δεν αντιστάθηκαν.
Για τις κυβερνήσεις της Ν.Δ. από το 1980 και μετά, τι να πούμε; Ουδέποτε η φεουδαρχία και η «κολλεγιοκρατία» έφεραν ευημερία σε μία χώρα.
Βασικό πρόβλημα της παράταξης αυτής είναι η παντελής αδυναμία παραγωγής πολιτικής και εθνικού οράματος, αποτέλεσμα της έλλειψης πολιτικών διεργασιών στο εσωτερικό του κόμματος, όπου η φυσική κληρονομικότητα καθόριζε τις πολιτικές εξελίξεις. Στο τέλος κατέληξαν σε «μία από τα ίδια» με τον πολιτικό τους αντίπαλο.
Και το τραγικότερο όλων είναι ότι πλην ελάχιστων φωτεινών εξαιρέσεων – και στο ΠΑΣΟΚ υπάρχουν αυτές οι "ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις" – εξακολουθούν να είναι «μία από τα ίδια» και τώρα.
Εν πάση περιπτώσει «τέλειωσε η μουσική, πέρασε η γιορτή» (“finito la musica, passato la fiesta”).
Από την ερχόμενη Δευτέρα έρχονται εξελίξεις. Δραματικές εξελίξεις. Το τραπεζικό σύστημα καταρρέει. Σε λίγο θα περάσει στα χέρια των δανειστών μας (ήδη ακούγεται έντονα ότι αν το «κούρεμα» είναι πάνω από 35%, τίθεται εν αμφιβόλω η συγχώνευση Alpha-Eurobank).
Είτε αποφασιστεί το «κούρεμα» είτε όχι, είτε δοθεί η 6η δόση είτε όχι, το χρήμα που θα είναι διαθέσιμο δεν φτάνει. Αν υπάρξει και επίσημα πιστωτικό γεγονός, ουαί σε αυτούς που «έχουν λαμβάνειν» από δάνεια, επιταγές κλπ.
Το πιστωτικό γεγονός, η πτώχευση της χώρας είναι «ανωτέρα βία» και με την επίκληση «ανωτέρας βίας» ο οποιοσδήποτε χρωστά μπορεί να αρνηθεί να πληρώσει. Αυτό δεν το έχει σκεφτεί κανένας, αλλά είναι 100% πραγματικότητα.
Όταν η χώρα έχει χρεοκοπήσει και κηρύσσει στάση πληρωμών, στο εσωτερικό της χρεοκοπημένης χώρας όλες οι οικονομικές υποχρεώσεις, ακόμα και μεταξύ ιδιωτών, τίθενται νόμιμα υπό αίρεση…
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
