Του Μιχάλη Ιγνατίου
Η Ελλάδα βρίσκεται σε σταυροδρόμι”, δήλωσε ο Πολ Τόμσεν, επικεφαλής του ΔΝΤ για το ελληνικό πρόγραμμα και πρόσθεσε λαμβάνοντας το δικό του μερίδιο της ευθύνης για το Μνημόνιο πως “προχωράμε δύο βήματα μπροστά και ένα βήμα πίσω. Αυτό είναι ίσως αναπόφευκτο - είναι η φύση των πραγμάτων. Αλλά αισθάνομαι ότι ο έξω κόσμος επικεντρώνει πάρα πολλά για τα βήματα προς τα πίσω και όχι στο γεγονός ότι η Ελλάδα έχει κάνει σημαντική πρόοδο συνολικά”.
Ο κ. Τόμσεν, ευγενικός από τη φύση του, περιέγραψε την κάκιστη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, και άφησε, όπως πράττει πάντα, να αιωρείται μία αχτίδα ελπίδας, παρά το γεγονός ότι η πραγματικότητα είναι διαφορετική και πολύ οδυνηρή. Ο ίδιος γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα μας πως η Ελλάδα ίσως να βρίσκεται στο σημείο χωρίς επιστροφή.
Δυστυχώς, η χώρα οδηγήθηκε στον σκληρό μηχανισμό του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου χωρίς κανένα προγραμματισμό, και το κυριότερο χωρίς να γνωρίζουν ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου και ο τότε υπουργός Οικονομικών ότι δένοντας την Ελλάδα στο άρμα του ΔΝΤ απαιτούνται αιματηρές θυσίες, που τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι πληρώνει ακριβά ο λαός και μόνο αυτός. Διότι, ενώ για τους πάντες άλλαξε ο τρόπος ζωής, άλλαξε η ίδια η ζωή, για τους κυβερνώντες και γενικά τους Έλληνες πολιτικούς όλα είναι ίδια, όπως τον Σεπτέμβριο του 2009. Ξοδεύουν με τον ίδιο τρόπο, συμπεριφέρονται ως να μην έχει αλλάξει τίποτα...
Το βασικό πρόβλημα της χώρας είναι η έλλειψη ηγεσίας που θα οδηγήσει την οικονομία και την Ελλάδα στη σωτηρία. Είναι μία διαπίστωση που γίνεται και από τους δανειστές, οι οποίοι είναι και οι μόνοι που γνωρίζουν ότι το καράβι είναι γεμάτο τρύπες. Τι άλλο άραγε εννοούν οι αξιωματούχοι του Ταμείου και της Ε.Ε. όταν επαναλαμβάνουν τρεις φορές τη λέξη “εφαρμογή”; Διότι αυτοί ξέρουν και εμείς καταλαβαίνουμε... Αλλά οι Έλληνες ηγέτες συνεχίζουν να ζουν στον... κόσμο τους και αναλώνονται σε βλακώδεις δηλώσεις του τύπου ότι “η Ελλάδα θα καταφέρει να ξεπεράσει τις δυσκολίες και σύντομα θα βρεθεί στην άλλη όχθη”...
Τα ίδια συμβαίνουν και στην Κύπρο. Ο πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας κλείστηκε στο γυάλινο του σπίτι και επιμένει να αρνείται να αντιληφθεί τα πιο απλά πράγματα που συμβαίνουν στο νησί. Περικυκλωμένος από αυλοκόλακες, που ενδιαφέρονται να σώσουν τις θεσούλες τους και τα προνόμιά τους, βρίσκεται αντιμέτωπος με τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού του, ο οποίος δεν νομίζω ότι ζητούσε πολλά μετά την τραγωδία στο Μαρί. Κατανόηση ζητούσε, ευαισθησία ήθελε από τον ηγέτη του, ο οποίος “είδε” ανύπαρκτους πραξικοπηματίες και “βιαστές” της βούλησης του λαού, όπως εκφράστηκε στις προεδρικές εκλογές του 2008. Τα πράγματα άλλαξαν από τότε και οι δημοσκοπήσεις δυστυχώς λένε την αλήθεια και του δείχνουν τον δρόμο: Είναι πλέον υποχρεωμένος να ζητήσει ανανέωση της εμπιστοσύνης και της υποστήριξης των Ελληνοκυπρίων.
Το μέγα πρόβλημα της Ελλάδας και της Κύπρου είναι ότι στην πλέον κρίσιμη στιγμή για τον Ελληνισμό, οι ηγεσίες τους αποδεικνύονται κατώτερες των περιστάσεων. Τόσο ο κ. Παπανδρέου, όσο και ο κ. Χριστόφιας πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να φερθούν, έστω και την υστάτη, ως πραγματικοί ηγέτες. Είναι τόσο απλό: δεν έχουν την υποστήριξη των λαών τους... Οσο πιο γρήγορα το καταλάβουν, τόσο το καλύτερο. Διαφορετικά θα γίνουμε μάρτυρες δυσάρεστων καταστάσεων...
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Διαβάζοντας τομήνυμα φίλου αναγνώστη από τον χώρο του ΑΚΕΛ, ομολογώ ότι προβληματίστηκα. Με εγκαλεί με ευγενικό τρόπο για το γεγονός, ό πως αναφέρει, ότι συμπλέω με τον σκληρό πυρήνα του «Νενεκιστάν», ζητώντας και εγώ την παραίτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Εγώ εισηγήθηκα την ανανέωση της εμπιστοσύνης του λαού και αυτό θα μπορούσε να γίνει με εκλογές ή δημοψήφισμα. Απορρίπτω βέβαια την κατηγορία ότι συμπλέω με τους υποστηρικτές του φιλοτουρκικού σχεδίου Ανάν. Αλλωστε, ο ίδιος ο αγαπητός Πρόεδρος έχει χρίσει υπουργό την πλέον φανατική υποστηρίκτρια του ρατσιστικού σχεδίου, την κ. Πραξούλα, και μάλιστα στον νευραλγικό τομέα της Ενέργειας. Και είναι φανερό και σε ένα νήπιο ότι δεν σκαμπάζει τίποτα από ενέργεια η κυρία. Έχει διορίσει επίσης τους πλέους σκληρούς υποστηρικτές του «ναι» σε σημαντικές κρατικές θέσεις προφανώς για να τους επιβραβεύσει.
ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗστην κ. Πραξούλα: Παραμένει συνεργάτιδα του νορβηγικού ΡRΙΟ; Υποστηρίζει ακόμα τις θέσεις του νορβηγικού ινστιτούτου, που είναι ξεκάθαρα φιλοτουρκικές; Αναμένω απάντηση και θα επανέλθω...
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Είδα το βίντεο με τις δηλώσεις της μητέρας του Μίλτου και του Χρίστου Χριστοφόρου και συγκλονίστηκα. Τιμή σ’ αυτή τη μάνα... Και απόλυτος σεβασμός...
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ 16/10/2011
Η Ελλάδα βρίσκεται σε σταυροδρόμι”, δήλωσε ο Πολ Τόμσεν, επικεφαλής του ΔΝΤ για το ελληνικό πρόγραμμα και πρόσθεσε λαμβάνοντας το δικό του μερίδιο της ευθύνης για το Μνημόνιο πως “προχωράμε δύο βήματα μπροστά και ένα βήμα πίσω. Αυτό είναι ίσως αναπόφευκτο - είναι η φύση των πραγμάτων. Αλλά αισθάνομαι ότι ο έξω κόσμος επικεντρώνει πάρα πολλά για τα βήματα προς τα πίσω και όχι στο γεγονός ότι η Ελλάδα έχει κάνει σημαντική πρόοδο συνολικά”.Ο κ. Τόμσεν, ευγενικός από τη φύση του, περιέγραψε την κάκιστη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, και άφησε, όπως πράττει πάντα, να αιωρείται μία αχτίδα ελπίδας, παρά το γεγονός ότι η πραγματικότητα είναι διαφορετική και πολύ οδυνηρή. Ο ίδιος γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα μας πως η Ελλάδα ίσως να βρίσκεται στο σημείο χωρίς επιστροφή.
Δυστυχώς, η χώρα οδηγήθηκε στον σκληρό μηχανισμό του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου χωρίς κανένα προγραμματισμό, και το κυριότερο χωρίς να γνωρίζουν ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου και ο τότε υπουργός Οικονομικών ότι δένοντας την Ελλάδα στο άρμα του ΔΝΤ απαιτούνται αιματηρές θυσίες, που τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι πληρώνει ακριβά ο λαός και μόνο αυτός. Διότι, ενώ για τους πάντες άλλαξε ο τρόπος ζωής, άλλαξε η ίδια η ζωή, για τους κυβερνώντες και γενικά τους Έλληνες πολιτικούς όλα είναι ίδια, όπως τον Σεπτέμβριο του 2009. Ξοδεύουν με τον ίδιο τρόπο, συμπεριφέρονται ως να μην έχει αλλάξει τίποτα...
Το βασικό πρόβλημα της χώρας είναι η έλλειψη ηγεσίας που θα οδηγήσει την οικονομία και την Ελλάδα στη σωτηρία. Είναι μία διαπίστωση που γίνεται και από τους δανειστές, οι οποίοι είναι και οι μόνοι που γνωρίζουν ότι το καράβι είναι γεμάτο τρύπες. Τι άλλο άραγε εννοούν οι αξιωματούχοι του Ταμείου και της Ε.Ε. όταν επαναλαμβάνουν τρεις φορές τη λέξη “εφαρμογή”; Διότι αυτοί ξέρουν και εμείς καταλαβαίνουμε... Αλλά οι Έλληνες ηγέτες συνεχίζουν να ζουν στον... κόσμο τους και αναλώνονται σε βλακώδεις δηλώσεις του τύπου ότι “η Ελλάδα θα καταφέρει να ξεπεράσει τις δυσκολίες και σύντομα θα βρεθεί στην άλλη όχθη”...
Τα ίδια συμβαίνουν και στην Κύπρο. Ο πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας κλείστηκε στο γυάλινο του σπίτι και επιμένει να αρνείται να αντιληφθεί τα πιο απλά πράγματα που συμβαίνουν στο νησί. Περικυκλωμένος από αυλοκόλακες, που ενδιαφέρονται να σώσουν τις θεσούλες τους και τα προνόμιά τους, βρίσκεται αντιμέτωπος με τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού του, ο οποίος δεν νομίζω ότι ζητούσε πολλά μετά την τραγωδία στο Μαρί. Κατανόηση ζητούσε, ευαισθησία ήθελε από τον ηγέτη του, ο οποίος “είδε” ανύπαρκτους πραξικοπηματίες και “βιαστές” της βούλησης του λαού, όπως εκφράστηκε στις προεδρικές εκλογές του 2008. Τα πράγματα άλλαξαν από τότε και οι δημοσκοπήσεις δυστυχώς λένε την αλήθεια και του δείχνουν τον δρόμο: Είναι πλέον υποχρεωμένος να ζητήσει ανανέωση της εμπιστοσύνης και της υποστήριξης των Ελληνοκυπρίων.
Το μέγα πρόβλημα της Ελλάδας και της Κύπρου είναι ότι στην πλέον κρίσιμη στιγμή για τον Ελληνισμό, οι ηγεσίες τους αποδεικνύονται κατώτερες των περιστάσεων. Τόσο ο κ. Παπανδρέου, όσο και ο κ. Χριστόφιας πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να φερθούν, έστω και την υστάτη, ως πραγματικοί ηγέτες. Είναι τόσο απλό: δεν έχουν την υποστήριξη των λαών τους... Οσο πιο γρήγορα το καταλάβουν, τόσο το καλύτερο. Διαφορετικά θα γίνουμε μάρτυρες δυσάρεστων καταστάσεων...
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Διαβάζοντας τομήνυμα φίλου αναγνώστη από τον χώρο του ΑΚΕΛ, ομολογώ ότι προβληματίστηκα. Με εγκαλεί με ευγενικό τρόπο για το γεγονός, ό πως αναφέρει, ότι συμπλέω με τον σκληρό πυρήνα του «Νενεκιστάν», ζητώντας και εγώ την παραίτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Εγώ εισηγήθηκα την ανανέωση της εμπιστοσύνης του λαού και αυτό θα μπορούσε να γίνει με εκλογές ή δημοψήφισμα. Απορρίπτω βέβαια την κατηγορία ότι συμπλέω με τους υποστηρικτές του φιλοτουρκικού σχεδίου Ανάν. Αλλωστε, ο ίδιος ο αγαπητός Πρόεδρος έχει χρίσει υπουργό την πλέον φανατική υποστηρίκτρια του ρατσιστικού σχεδίου, την κ. Πραξούλα, και μάλιστα στον νευραλγικό τομέα της Ενέργειας. Και είναι φανερό και σε ένα νήπιο ότι δεν σκαμπάζει τίποτα από ενέργεια η κυρία. Έχει διορίσει επίσης τους πλέους σκληρούς υποστηρικτές του «ναι» σε σημαντικές κρατικές θέσεις προφανώς για να τους επιβραβεύσει.
ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗστην κ. Πραξούλα: Παραμένει συνεργάτιδα του νορβηγικού ΡRΙΟ; Υποστηρίζει ακόμα τις θέσεις του νορβηγικού ινστιτούτου, που είναι ξεκάθαρα φιλοτουρκικές; Αναμένω απάντηση και θα επανέλθω...
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Είδα το βίντεο με τις δηλώσεις της μητέρας του Μίλτου και του Χρίστου Χριστοφόρου και συγκλονίστηκα. Τιμή σ’ αυτή τη μάνα... Και απόλυτος σεβασμός...
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ 16/10/2011
