Αξιότιμε Κύριε Πρωθυπουργέ,
Σε λίγο καιρό θα είστε πάλι Πρόεδρος της Ρωσίας, εγκαταλείποντας την θέση του Πρωθυπουργού.
Η ενέργεια σας αυτή δείχνει την έμπρακτη επιθυμία αναμίξεώς σας στην ενεργό εσωτερική και εξωτερική πολιτική κονίστρα. Ελπίζω την παρούσα επιστολή να σας την διαβιβάσει η εν Αθήναις Ρωσική Πρεσβεία, η οποία πάντοτε και ορθώς παρακολουθεί τα δρώμενα στο διαδίκτυο.
Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε,
Όταν επισκεφθήκατε τη Χώρα μου παλαιότερα είπατε δημόσια στον τότε Πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή ότι οι θρησκευτικοί δεσμοί είναι ισχυρότεροι από δεσμούς αίματος. Και αυτό είναι αληθές όσο και ορθό. Με τα αισθήματα αυτά εμείς αντιμετωπίζουμε τους Ρώσους αδελφούς μας, με τους οποίους κάνουμε με τον ίδιο τρόπο τον σταυρό μας. Έτσι θέλω να πιστεύω ότι μας αντιμετωπίζουν και εκείνοι και εσείς.
Απόδειξη της ορθότητας αυτής της παλαιάς σας δήλωσης είναι η ιστορική τεκμηρίωση. Συγκεκριμένα, οι σχέσεις αλληλοεκτίμησης και φιλίας του Αυτοκράτορα – Τσάρου Αλεξάνδρου της Ρωσίας με τον πρώτο της Ελλάδος Κυβερνήτη Κόμη Καποδίστρια που διετέλεσε και Υπουργός των Εξωτερικών της αδελφής για εμάς Χώρας σας. Αυτές οι σχέσεις ήταν που ουσιαστικά οδήγησαν στην απελευθέρωση της Χώρας μου από τον Τουρκικό ζυγό.
Σχετικά με τη στάση του Καποδίστρια στα ελληνικά ζητήματα είναι απαραίτητο να αναφερθεί το συγκεκριμένο περιστατικό στο Συνέδριο της Βιέννης στα τέλη του 1814: σε κάποια στιγμή των εργασιών του συνεδρίου θεώρησε ότι ήταν και η καταλληλότερη στιγμή να θέσει υπόψη του συνεδρίου το ζήτημα των Ελλήνων που παρέμεναν υπό τον τουρκικό ζυγό. Τότε πλησιάζοντας τον Αυτοκράτορα Αλέξανδρο του μίλησε ιδιαιτέρως προκειμένου εκείνος ν΄ αναλάβει την πρόνοια υπέρ των Ελλήνων προσθέτοντας μεταξύ άλλων ότι οι Έλληνες μετά τον Θεό θεωρούν προστάτη τους μόνο την ομόθρησκη Αυτοκρατορία (Ρωσία). Τότε ο Τσάρος του έδωσε την άδεια να θέσει το ζήτημα σε μία των συνεδριάσεων και στη συνέχεια θ΄αναλάμβανε εκείνος το βάρος. Πράγματι ο Καποδίστριας στην αμέσως επόμενη συνεδρίαση λαμβάνοντας τον λόγο είπε: «Νομίζω πως χρέος των Μεγαλειοτάτων είναι να λάβετε οποιαδήποτε πρόνοιαν και δια το καταδυναστευόμενον ελληνικόν έθνος παρά της Οθωμανικής εξουσίας, το οποίον υποφέρει τόσους αιώνας τον τυραννικόν οθωμανικόν ζυγόν και το οποίον διακινδυνεύει να πέση εις την τελευταίαν εξόντωσιν και τον μηδενισμόν, όθεν δεν μου φαίνεται δίκαιον το να αδιαφορήσουν οι Βασιλείς.» Τότε ο Μέττερνιχ, που καλλιεργούσε αντιλαϊκά πνεύματα, σηκώθηκε και απαντώντας στον Ρώσο διπλωμάτη Καποδίστρια με έντονο ειρωνικό, προσβλητικό αλλά και απειλητικό τρόπο είπε: «Κύριε Κόμη! Η Ευρώπη δεν γνωρίζει Έλληνας, γνωρίζει την Οθωμανικήν Αυτοκρατορίαν υπό της οποίας την εξουσίαν είναι οι κατοικούντες σ΄ αυτήν Έλληνες. Δια τούτο φαίνεται, Κύριε Κόμη, υποστήριξες τόσον, και άφησες εκτός Συνδέσμου της Ιεράς Συμμαχίας, το απέραντον Οθωμανικόν Κράτος, αλλά δεν θα επιτύχεις τις ελπίδες σου περί τούτων». Τότε ο Αυτοκράτορας Αλέξανδρος θεωρώντας την προσβολή αυτή του αντιπροσώπου του ως ενάντια του προσώπου του εγέρθηκε και με έντονη φωνή διέκοψε τον Μέττερνιχ λέγοντάς του: «Οι Έλληνες διά της Θείας Πρόνοιας και της Ευρωπαϊκής αιχμής ενόπλου βοήθειας θέλουν ελευθερωθούν ταχέως και συμφώνως προς τα αρχαία πατρογονικά των δίκαια, θα μείνουν ελεύθεροι, αυτόνομοι και ανεξάρτητοι.» Κατόπιν αυτών ο μεν Καποδίστριας δεν συνέχισε την ομιλία του αλλά και ούτε ο Μέττερνιχ τόλμησε ν΄ απαντήσει, στη δε δημιουργηθείσα εκείνη ένταση που φαίνεται πως μάλλον επέφερε κάποια διακοπή, ανέλαβε στη συνέχεια ο αρχηγός της ρωσικής αντιπροσωπίας Νέσελροντ να θέσει αντιπρόταση επί της εισήγησης του Καποδίστρια της οποίας ακολούθησαν διάφορες ανταλλαγές απόψεων.
Σήμερα στην Ελλάδα δεν έχουμε Καποδίστρια αγαπητέ Κύριε Πρόεδρε. Η Ελλάς κινδυνεύει με καταστροφή. Μόνη μας ελπίδα είστε πλέον εσείς, η Χώρα που σε κρίσιμες στιγμές ήταν στο πλάι μας έστω και αν οι νεώτεροι το ξεχνούν. Η Ελλάδα κινδυνεύει να πέση εις νέα εξόντωση και μηδενισμό. Από νέους επιβήτορες.
Σας παρακαλώ να μην μας ξεχάσετε. Δυστυχώς δεν έχουμε ηγέτες του βεληνεκούς ενός Καποδίστρια. Ίσως δεν έχουμε καθόλου εδώ πια ηγέτες……..
Σαν Έλληνας Αξιωματικός του Στρατού και έχοντας υπηρετήσει σε Νατοϊκές θέσεις, η Χώρα σας ήταν για μένα ο εν δυνάμει εχθρός, όλοι οι σχεδιασμοί μας βασιζόντουσαν στην Ρωσική απειλή και παλαιότερα την απειλή του Συμφώνου της Βαρσοβίας το γνωστό και ως «orange block» στην Νατοϊκή ορολογία.
Η Ιστορία όμως αναδεικνύει τον καθοριστικό σας ρόλο και τη συμβολή σας σε αυτό που ήταν η Ελλάδα μέχρι σήμερα.
Μην μας ξεχνάτε, μη μας εγκαταλείπετε. Κινδυνεύουμε, καταστρεφόμαστε και μαζί με εμάς κινδυνεύουν πολλές κοινές μας αξίες και ιδανικά.
Ελπίζω να αντιμετωπίσετε τη πρόκληση και τη φωνή της αγωνίας μας με την στιβαρότητα ενός νέου Τσάρου Αλεξάνδρου. Μην περιμένετε από αυτούς που μας κυβερνούν σήμερα να ζητήσουν την βοήθειά σας. Ο εχθρός βρίσκεται εντός της Χώρας μου πια.
Μην αργείτε…… Χανόμαστε……
Αναγνώστης
Η ενέργεια σας αυτή δείχνει την έμπρακτη επιθυμία αναμίξεώς σας στην ενεργό εσωτερική και εξωτερική πολιτική κονίστρα. Ελπίζω την παρούσα επιστολή να σας την διαβιβάσει η εν Αθήναις Ρωσική Πρεσβεία, η οποία πάντοτε και ορθώς παρακολουθεί τα δρώμενα στο διαδίκτυο.
Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε,
Όταν επισκεφθήκατε τη Χώρα μου παλαιότερα είπατε δημόσια στον τότε Πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή ότι οι θρησκευτικοί δεσμοί είναι ισχυρότεροι από δεσμούς αίματος. Και αυτό είναι αληθές όσο και ορθό. Με τα αισθήματα αυτά εμείς αντιμετωπίζουμε τους Ρώσους αδελφούς μας, με τους οποίους κάνουμε με τον ίδιο τρόπο τον σταυρό μας. Έτσι θέλω να πιστεύω ότι μας αντιμετωπίζουν και εκείνοι και εσείς.
Απόδειξη της ορθότητας αυτής της παλαιάς σας δήλωσης είναι η ιστορική τεκμηρίωση. Συγκεκριμένα, οι σχέσεις αλληλοεκτίμησης και φιλίας του Αυτοκράτορα – Τσάρου Αλεξάνδρου της Ρωσίας με τον πρώτο της Ελλάδος Κυβερνήτη Κόμη Καποδίστρια που διετέλεσε και Υπουργός των Εξωτερικών της αδελφής για εμάς Χώρας σας. Αυτές οι σχέσεις ήταν που ουσιαστικά οδήγησαν στην απελευθέρωση της Χώρας μου από τον Τουρκικό ζυγό.
Σχετικά με τη στάση του Καποδίστρια στα ελληνικά ζητήματα είναι απαραίτητο να αναφερθεί το συγκεκριμένο περιστατικό στο Συνέδριο της Βιέννης στα τέλη του 1814: σε κάποια στιγμή των εργασιών του συνεδρίου θεώρησε ότι ήταν και η καταλληλότερη στιγμή να θέσει υπόψη του συνεδρίου το ζήτημα των Ελλήνων που παρέμεναν υπό τον τουρκικό ζυγό. Τότε πλησιάζοντας τον Αυτοκράτορα Αλέξανδρο του μίλησε ιδιαιτέρως προκειμένου εκείνος ν΄ αναλάβει την πρόνοια υπέρ των Ελλήνων προσθέτοντας μεταξύ άλλων ότι οι Έλληνες μετά τον Θεό θεωρούν προστάτη τους μόνο την ομόθρησκη Αυτοκρατορία (Ρωσία). Τότε ο Τσάρος του έδωσε την άδεια να θέσει το ζήτημα σε μία των συνεδριάσεων και στη συνέχεια θ΄αναλάμβανε εκείνος το βάρος. Πράγματι ο Καποδίστριας στην αμέσως επόμενη συνεδρίαση λαμβάνοντας τον λόγο είπε: «Νομίζω πως χρέος των Μεγαλειοτάτων είναι να λάβετε οποιαδήποτε πρόνοιαν και δια το καταδυναστευόμενον ελληνικόν έθνος παρά της Οθωμανικής εξουσίας, το οποίον υποφέρει τόσους αιώνας τον τυραννικόν οθωμανικόν ζυγόν και το οποίον διακινδυνεύει να πέση εις την τελευταίαν εξόντωσιν και τον μηδενισμόν, όθεν δεν μου φαίνεται δίκαιον το να αδιαφορήσουν οι Βασιλείς.» Τότε ο Μέττερνιχ, που καλλιεργούσε αντιλαϊκά πνεύματα, σηκώθηκε και απαντώντας στον Ρώσο διπλωμάτη Καποδίστρια με έντονο ειρωνικό, προσβλητικό αλλά και απειλητικό τρόπο είπε: «Κύριε Κόμη! Η Ευρώπη δεν γνωρίζει Έλληνας, γνωρίζει την Οθωμανικήν Αυτοκρατορίαν υπό της οποίας την εξουσίαν είναι οι κατοικούντες σ΄ αυτήν Έλληνες. Δια τούτο φαίνεται, Κύριε Κόμη, υποστήριξες τόσον, και άφησες εκτός Συνδέσμου της Ιεράς Συμμαχίας, το απέραντον Οθωμανικόν Κράτος, αλλά δεν θα επιτύχεις τις ελπίδες σου περί τούτων». Τότε ο Αυτοκράτορας Αλέξανδρος θεωρώντας την προσβολή αυτή του αντιπροσώπου του ως ενάντια του προσώπου του εγέρθηκε και με έντονη φωνή διέκοψε τον Μέττερνιχ λέγοντάς του: «Οι Έλληνες διά της Θείας Πρόνοιας και της Ευρωπαϊκής αιχμής ενόπλου βοήθειας θέλουν ελευθερωθούν ταχέως και συμφώνως προς τα αρχαία πατρογονικά των δίκαια, θα μείνουν ελεύθεροι, αυτόνομοι και ανεξάρτητοι.» Κατόπιν αυτών ο μεν Καποδίστριας δεν συνέχισε την ομιλία του αλλά και ούτε ο Μέττερνιχ τόλμησε ν΄ απαντήσει, στη δε δημιουργηθείσα εκείνη ένταση που φαίνεται πως μάλλον επέφερε κάποια διακοπή, ανέλαβε στη συνέχεια ο αρχηγός της ρωσικής αντιπροσωπίας Νέσελροντ να θέσει αντιπρόταση επί της εισήγησης του Καποδίστρια της οποίας ακολούθησαν διάφορες ανταλλαγές απόψεων.
Σήμερα στην Ελλάδα δεν έχουμε Καποδίστρια αγαπητέ Κύριε Πρόεδρε. Η Ελλάς κινδυνεύει με καταστροφή. Μόνη μας ελπίδα είστε πλέον εσείς, η Χώρα που σε κρίσιμες στιγμές ήταν στο πλάι μας έστω και αν οι νεώτεροι το ξεχνούν. Η Ελλάδα κινδυνεύει να πέση εις νέα εξόντωση και μηδενισμό. Από νέους επιβήτορες.
Σας παρακαλώ να μην μας ξεχάσετε. Δυστυχώς δεν έχουμε ηγέτες του βεληνεκούς ενός Καποδίστρια. Ίσως δεν έχουμε καθόλου εδώ πια ηγέτες……..
Σαν Έλληνας Αξιωματικός του Στρατού και έχοντας υπηρετήσει σε Νατοϊκές θέσεις, η Χώρα σας ήταν για μένα ο εν δυνάμει εχθρός, όλοι οι σχεδιασμοί μας βασιζόντουσαν στην Ρωσική απειλή και παλαιότερα την απειλή του Συμφώνου της Βαρσοβίας το γνωστό και ως «orange block» στην Νατοϊκή ορολογία.
Η Ιστορία όμως αναδεικνύει τον καθοριστικό σας ρόλο και τη συμβολή σας σε αυτό που ήταν η Ελλάδα μέχρι σήμερα.
Μην μας ξεχνάτε, μη μας εγκαταλείπετε. Κινδυνεύουμε, καταστρεφόμαστε και μαζί με εμάς κινδυνεύουν πολλές κοινές μας αξίες και ιδανικά.
Ελπίζω να αντιμετωπίσετε τη πρόκληση και τη φωνή της αγωνίας μας με την στιβαρότητα ενός νέου Τσάρου Αλεξάνδρου. Μην περιμένετε από αυτούς που μας κυβερνούν σήμερα να ζητήσουν την βοήθειά σας. Ο εχθρός βρίσκεται εντός της Χώρας μου πια.
Μην αργείτε…… Χανόμαστε……
Αναγνώστης
