Η Ελλάδα σκέπτεται, προσεύχεται, ελπίζει. H Ελλάδα ζει.

«Ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος, αλλ’ επί παντί ρήματι εκπορευομένω δια στόματος Θεού» (Ματθ. 4,4)

Κατά Λουκάν

51 ᾿Εποίησε κράτος ἐν βραχίονι αὐτοῦ, διεσκόρπισεν ὑπερηφάνους διανοίᾳ καρδίας αὐτῶν· 52 καθεῖλε δυνάστας ἀπὸ θρόνων καὶ ὕψωσε ταπεινούς,
53 πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀγαθῶν καὶ πλουτοῦντας ἐξαπέστειλε κενούς.

---

Η Ελλάδα βρίσκεται στη δίνη μιας παγκοσμίων διαστάσεων κρίσης πρωτίστως πνευματικής, ηθικής και αξιών.

Οι οικονομικές δυσχέρειες, τα αδιέξοδα, οι ταλαιπωρίες και οι δοκιμασίες που υφίσταται ο ελληνικός λαός, έχουν τις ρίζες τους στην ηθική κατάπτωση του
«νέου Ισραήλ» αλλά και όλου του σύγχρονου χριστιανικού κόσμου και μη.

Η εκρίζωση του Χριστού από τις ζωές μας καθιστά βέβαιη την περιπέτεια μας σε επικίνδυνα μονοπάτια.

Οι Έλληνες όπως γνωρίζουμε από την Καινή Διαθήκη επιλέχθηκαν από τον ίδιο τον Κύριο, για να φέρουν εις πέρας μια αποστολή παγκοσμίου βεληνεκούς.

Να δοξασθεί ο Υιός του ανθρώπου μέσα από τον μικρό αυτό λαό με τη διάδοση του Ευαγγελίου αλλά κυρίως από τη Ορθόδοξη ζωή μας.

Εμείς έχουμε την υψηλή ευθύνη να δίνουμε το παράδειγμα σε όλη την Οικουμένη.

Οφείλουμε και έχουμε μεγαλύτερη ευθύνη να είμαστε ο οφθαλμός εις το σώμα της ανθρωπότητας, όπως τόνιζε και ο Άγιος Νεκτάριος και κυρίως η Ελλάς σε ρόλο οδηγού να δείχνει σε όλα τα Έθνη το δρόμο προς τον Χριστό.

Αντ‘ αυτού η σύγχρονη νέα παγκόσμια τάξη έσπειρε ζιζάνια διαφθοράς και ηθικής κατάπτωσης και παρασύρει στον γκρεμό ότι μπορεί και είναι εύκολο να ξεριζωθεί. Υπάρχει όμως η μαγιά που για αυτήν εγγυάται ο ίδιος ο Χριστός και δεν ξεριζώνεται έτσι απλά.

Ψαλμ.72, στιχ.27 ὅτι ἰδοὺ οἱ μακρύνοντες ἑαυτοὺς ἀπὸ σοῦ ἀπολοῦνται

Ο Άγιος Γέρων Πορφύριος τόνιζε στα πνευματικά παιδιά του το χωρίο της Αγίας Γραφής « ἱμάτιον ἔχεις, ἀρχηγὸς ἡμῶν γενοῦ» (Ησαΐα 3:6) και τους προέτρεπε να βρούνε που είναι αυτό γραμμένο στην Παλαιά Διαθήκη γιατί αυτό το κεφάλαιο μιλάει ακριβώς για αυτά που ζούμε στις ημέρες μας.

Ίσως είναι από τα συγκλονιστικότερα κεφάλαια, στο οποίο καθρεπτίζεται το σήμερα, η κατάπτωση του σύγχρονου κόσμου, η καταδυνάστευση των πτωχών από τους ισχυρούς

Ησ. 3,15  «τί ὑμεῖς ἀδικεῖτε τὸν λαόν μου καὶ τὸ πρόσωπον τῶν πτωχῶν καταισχύνετε»; και προειδοποιεί την παγκόσμια ανηθικότητα και ανομία και τη βέβαιη καταστροφής της

Ησ. 3,11 «οὐαὶ τῷ ἀνόμῳ· πονηρὰ κατὰ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτοῦ συμβήσεται αὐτῷ».

Τα Ευαγγελικά κείμενα δίνουν το σύνθημα για το τι έρχεται, τι συμβαίνει, ποια είναι η αιτία, καθώς και τα αποτελέσματα των επιλογών μας.

Αν εμείς φτάνουμε σε μια αθλία κατάσταση που προείδε και ο Γέρων Πορφύριος και μάλιστα την παρομοίασε με την εποχή λίγο πριν έλθει ο Χριστός, αυτό οφείλεται διότι δεν υπάρχουν άνθρωποι με ιδανικά, αξίες και κυρίως αγάπη στο Χριστό.

Θα πει κάποιος, μα αυτό είναι ισοπεδωτικό, το να λες ότι δεν υπάρχει κανείς.

Την δεδομένη στιγμή όμως που τα αναστήματα όλων είναι ψηλά τεχνηέντως από την αλαζονεία μας και γιατί ο Θεός έτσι το επιτρέπει μέχρι να καταλάβουμε την αλήθεια, και κανείς δεν σκύβει το κεφάλι να δει αν από κάτω του βρίσκεται κάποιος αληθινός φίλος του Χριστού, μέχρι τότε που θα κοντύνουν τα αναστήματα όλων, που αυτό κάνει η παγκόσμια κρίση, δεν θα μπορούμε να διακρίνουμε όχι απλά λύση, αλλά κανένα διέξοδο.

Ησ. 3,12  «λαός μου, οἱ πράκτορες ὑμῶν καλαμῶνται ὑμᾶς, καὶ οἱ ἀπαιτοῦντες κυριεύουσιν ὑμῶν· λαός μου, οἱ μακαρίζοντες ὑμᾶς πλανῶσιν ὑμᾶς καὶ τὸν τρίβον τῶν ποδῶν ὑμῶν ταράσσουσιν».

Όταν πέσουμε καταγής θα διακρίνουμε τι είναι αληθινό και στέκεται όρθιο.

Όταν θα γκρεμιστεί το ψευτορωμέικο που ύψωσε τα είδωλα και δημιουργεί πλάνες και σύγχυση στον λαό , αντί να προβάλλει τα αληθινά πρότυπα της χριστιανοσύνης.

Η Ελλάδα ήδη αρχίζει και γνωρίζει τις ευεργετικές συνέπειες της κρίσης όσο και να φαίνεται παράδοξο.

Αρχίζει η Ελλάδα να σκέπτεται, γιατί ο Θεός έδωσε τη λογική στον άνθρωπο για αυτό ακριβώς το λόγο, η Ελλάδα αρχίζει να προσεύχεται γιατί μόνο κοντά στον Χριστό υπάρχει η ελπίδα, η ασφάλεια και η παρηγοριά και η Ελλάδα ελπίζει σε ένα καλύτερο αύριο, όχι μόνο για τους Έλληνες αλλά για όλη την ανθρωπότητα.

Η Ελλάδα σκέπτεται, προσεύχεται και ελπίζει για όλο τον κόσμο και περιμένει από τον Θεό να αναστήσει τη ρωμιοσύνη ως φάρο ενότητας της οικουμένης.

Την ανάσταση της ρωμιοσύνης που οραματίστηκε ο Ιωάννης Καποδίστριας και για αυτό δολοφονήθηκε.

Την ενωμένη Ορθόδοξη Ευρώπη και όχι το σημερινό οικονομικό έκτρωμα που το τέλος του διαφαίνεται με πάταγο.

Τότε μπορεί να μην ήταν η ορισμένη από τον Θεό ώρα.

Μπήκαν τα θεμέλια όμως για την πραγματική και αληθινή ανάσταση της ρωμιοσύνης.

Για την Romfea.gr /

 Ιερομόναχος Γεώργιος.

Ιερά Καλύβη Ζωοδόχου Πηγής Αγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων