Το 1830 πραγματοποιείται η επίσημη ανακήρυξη του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους. Μετά από αιώνες οι Έλληνες αποκτούσαν ελεύθερο κράτος. Εδώ όμως άρχιζαν τα χειρότερα. Η πραγματικότητα ήταν εφιαλτική. Οι ξένοι όταν έλεγαν “έχομεν ανάγκη μιας Ελλάδος” την εννοούσαν ως προτεκτοράτο της Αγγλίας κυρίως, όπως κατηύθυναν οι ιουδαϊκές στοές Αγγλίας-Γαλλίας και ο μεγάλος πολέμιος του Καποδίστρια ο Καγκελάριος Μέττερνιχ.
 |
| O μέγας ανθέλλην Μέττερνιχ είχε πει αμέσως μετά τη δολοφονία του Ι,Καποδίστρια
«Ο Καποδίστριας είναι πλέον νεκρός.
Δεν φοβούμαι ούτε τους
νεκρούς ούτε τα φαντάσματα»
|
Καταδικαστική για τον Καποδίστρια ήταν η απαγόρευση συμμετοχής πολιτών και πολιτικών στη μασονία και κάθε μυστική οργάνωση καθώς και η αντίθεσή του στη Γαλλική Επανάσταση (1789), τις αντιθρησκευτικές αρχές της, διότι ο Κυβερνήτης μεγαλωμένος με ορθόδοξες αρχές γνώριζε ότι δεν γίνεται να υπηρετήσεις Πίστη και Πατρίδα μέσα από ασυμβίβαστες προς την Ορθοδοξία έννοιες ( για αυτό το λόγο εξέδωσε και 2 εγκυκλίους κατά της μασονίας). Έτσι ήλθε σε σύγκρουση με τις εγχώριες και ξένες δυνάμεις που ήθελαν εξευρωπαϊσμό της Ελλάδος, αποσυνδεμένης από την υπόλοιπη Ρωμηοσύνη καί το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το κέντρο του Ελληνισμού. Μετά την δολοφονία του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας, Ιωάννη Καποδίστρια το 1831, την διοίκηση της χώρας αναλαμβάνει ο Βαυαρός βασιλιάς Όθωνας. Επειδή ο Όθωνας ήταν ανήλικος, την εξουσία ασκούν τρεις Βαυαροί σύμβουλοί του.
180 χρόνια μετά η πραγματικότητα ελάχιστα έχει αλλάξει. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (Τρικούπη,Ελ.Βενιζέλο ,Πλαστήρα) το σχέδιο εξόντωσης της Ρωμιοσύνης βρίσκεται σε πλήρη εφαρμογή. Η χώρα χάνει την Εθνική της Κυριαρχία και με μαθηματική ακρίβεια οδεύει στα χέρια των τοκογλύφων και πιστωτών, που δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες ώστε η χώρα να μεταμορφώθει σε ένα τύπου Κοσόβου προτεκτοράτο με μηδαμινή επιρροή στα ευρωπαϊκά και γενικότερα της περιοχής γεωπολιτικά θέματα.
Η Ελλάς βάλλεται από παντού απροκάλυπτα πλέον από αντίχριστες δυνάμεις που επιδιώκουν το τέλος της Ρωμιοσύνης, το τέλος ενός Έθνους με κάθε έννοια γιατί αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντα των "μεγάλων".
180 χρόνια μετά η πραγματικότητα ελάχιστα έχει αλλάξει. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (Τρικούπη,Ελ.Βενιζέλο ,Πλαστήρα) το σχέδιο εξόντωσης της Ρωμιοσύνης βρίσκεται σε πλήρη εφαρμογή. Η χώρα χάνει την Εθνική της Κυριαρχία και με μαθηματική ακρίβεια οδεύει στα χέρια των τοκογλύφων και πιστωτών, που δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες ώστε η χώρα να μεταμορφώθει σε ένα τύπου Κοσόβου προτεκτοράτο με μηδαμινή επιρροή στα ευρωπαϊκά και γενικότερα της περιοχής γεωπολιτικά θέματα.
Η Ελλάς βάλλεται από παντού απροκάλυπτα πλέον από αντίχριστες δυνάμεις που επιδιώκουν το τέλος της Ρωμιοσύνης, το τέλος ενός Έθνους με κάθε έννοια γιατί αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντα των "μεγάλων".
Παρακάτω μέρος του ειρωνικού άρθρου του γερμανικού περιοδικού FOCUSΟ Θεός βοηθός: Καινούργιοι άγιοι για καινούρια προβλήματα
Το 97% των Ελλήνων είναι χριστιανοί ορθόδοξοι. Οι εικόνες των αγίων τους κρέμονται όπου μπορεί κανείς να φανταστεί.
Έχουν ρόλο υπουργού και γενικού γραμματέα του Θεού και κρέμονται εκτός από τις εκκλησίες και στις ταβέρνες στα σπίτια, στα σούπερ μάρκετ δίπλα στο ταμείο.
Όποιος έχει προβλήματα απευθύνεται σε αυτούς και μάλιστα κατευθείαν στους ειδικούς. Στον Άγιο Νικόλαο (οι ναυτικοί) ή στην Άγια Παρασκευή (όσοι έχουν προβλήματα οράσεως). Όταν βέβαια εμφανιστεί καμιά καινούρια ασθένεια, τότε βαφτίζουμε κάποιον καινούριο Άγιο όπως το 1959 τον Άγιο Ραφαήλ για τους καρκινοπαθείς.
Μόνο που για τους πολιτικούς τους δεν βρέθηκε ακόμη κανένας.
Σχόλιο δικό μας: Οι Γερμανοί θα έπρεπε να γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα ότι η ένωση της Γερμανίας των 47 Ομοσπονδιών οφείλεται σε μέγιστο βαθμό στον Ιωάννη Καποδίστρια . Τον Άγιο της Πολιτικής που μας προτρέπουν να βρούμε η Ελαία αγωνίζεται να προβάλλει, και ίσως θα έπρεπε οι φίλο μας Γερμανοί να αναζητήσουν το ίδιο πρότυπο
Όμως το θέλημα του Θεού δεν είναι ο αφανισμός της Ελλάδας, διότι αν η χώρα μας αποκτήσει πάλι τα χαμένα ιδανικά της, την ομόνοια των πολιτών της και αν ανατρέξουμε λίγο στην ιστορία μας θα διαπιστώσουμε ότι αρκεί μια νέα επανάσταση για να υψώσουμε πάλι το Έθνος στην πρώτη γραμμή και να γίνουμε πάλι ο φάρος της ανθρωπότητας σε κάθε επίπεδο. Από άποψη Ορθοδοξίας, από άποψη πολιτισμού και από άποψη πολιτικών ηγετών. Για αυτό τόνιζε με έμφαση ο Γέρων Παϊσιος ότι έιναι επιτακτική πλέον η ανάγκη προβολής ενός προτύπου ηγέτη για να αποκτήσει ο λαός τα ορθά πολιτικά κριτήρια.
Είναι πράγματι ένα τεράστιο σημάδι ελπίδας ότι κάποιοι Ιεράρχες στην Πατρίδας μας άρχισαν να λένε τα αυτονόητα πράγματα με το όνομα τους και να στηλώνουν τα πόδια ενάντια σε όσους κοπιάζουν με μόχθο για να κόψουν τον ομφάλιο λώρο Εκκλησίας - Κράτους. Είναι ελπίδα ότι στον πονεμένο λαό οι Ποιμένες της Εκκλησίας μας θα προτάξουν τα στήθη τους μπροστά στην ανθελληνική λαίλαπα.
Ναυπάκτου Ιερόθεος "Χρειάζονται ηγέτες που θα καθοδηγούν θετικά τον λαό"
http://www.romfea.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6738:--q-------q&catid=26:2009-12-18-08-38-40
Αμβρόσιος "Πάμε σε ένα άθρησκο Κράτος, η παγκοσμιοποίηση προωθείται συστηματικά"
http://www.romfea.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6782:-q--------q&catid=13
Βαρυσήμαντη ομιλία του Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως στο Πολεμικό Μουσείο
http://www.romfea.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6793:2010-12-29-21-38-31&catid=26:2009-12-18-08-38-40
Είναι παρακαταθήκη του Γέροντος Παϊσιου η επιτακτική ανάγκη προβόλης ενός προτύπου σαν τον Καποδίστρια για τον τόπο και η Ελαία πρωτοστατεί σε αυτήν την παρακαταθήκη μέσα από το εξαιρετικό πόνημα μα και ιστορικό ντοκουμέντο "Ιωάννης Καποδίστριας- Ο Άγιος της Πολιτικής".
Ένα παγκόσμιο έργο πραγματικό λάβαρο επανάστασης και αφύπνισης του κόσμου, ταυτόχρονα ιστορικό εργαλείο και πυξίδα για την Ιεραρχία μας, ένας οδηγός για να διεκδικήσουμε την Πατρίδα μας πίσω.
Η Ελαία προβάλει τον Ιωάννη Καποδίστρια σαν το πρότυπο εκείνο που θα θεμελιώσει τις βάσεις για τον επαναπροσδιορισμό μας ως Έθνους μέσα από έργα και όχι μόνο λόγια, αποδεικνύοντας μέσα από τις επιστολές του τις ηθικές αξίες και τον τρόπο σκέψης που πρέπει να διακατέχει ένα Κράτος.
Ο Κυβερνήτης για να πετύχει τους στόχους του συνεργάσθηκε με την Εκκλησία αναγνωρίζοντας ότι στα χρόνια της σκλαβιάς που δεν υπήρχε κράτος, η Εκκλησία στήριξε το Έθνος. Γράφει σε επιστολή:
"Οι Πατέρες ημών ηνωμένοι δια της σταθεράς πίστεώς των, αντέτειναν εις την ολεθρίαν μάστιγα των Τούρκων, φυλάττοντες αγνάς τας αρχάς και τα ήθη, άτινα μόνα συνιστώσιν εν Έθνος δια της ενώσεως ανθρώπων τινών, λέγω την θρησκείαν και δι΄ εκείνης την γενικήν καταγωγήν του και την εκουσίαν υποταγήν του εις μίαν και την αυτήν κυριότητα".
Ο χαρακτηρισμός του Καποδίστρια ως «του πρώτου και τελευταίου Κυβερνήτου που αγάπησε και ενδιαφέρθηκε ειλικρινώς για την Εκκλησία» δεν είναι υπερβολή. Αναγνωρίζει την Εκκλησία "ως πραγματική νησίδα σωτηρίας μέσα στον ταραγμένο κόσμο της σκλαβιάς και της βαρβαρότητας" που εξημερώνει ήθη, εμφυσεί ελπίδα, καλλιεργεί φιλαλληλία, προάγει φιλανθρωπία, τονώνει συνεργασίες, εργατικότητα, εμπεδώνει σύνεση, πειθαρχία-αυτοπειθαρχία, ως βασικές προϋποθέσεις για αναγέννηση της Ελληνικής κοινωνίας. Θέλει Εκκλησία και κράτος αδιάσπαστα ενωμένα κυρίως για την ηθική μόρφωση των πολιτών.
Ο πρώτος και μοναδικός ίσως ηγέτης του νεοελληνικού κράτους με Θεό και Ελλάδα στη ψυχή του, δολοφονείται από εκπροσώπους του λησταρχικού κοτζαμπασισμού και ξένων συμφερόντων. Επί του αίματος ενός αθώου ήρωα πολιτικού θεμελιώνεται το Ελληνικό κράτος που από τότε κατευθύνεται με άνομες σχέσεις ξένων εξουσιών και εγχώριων οργάνων τους. Ότι συμβαίνει μέχρι σήμερα θυμίζει τους συνωμότες του εγκλήματος αυτού. Μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια δεν κυβέρνησαν ποτέ οι ελεύθεροι Έλληνες αλλά κοτζαμπάσηδες, τζουτζέδες καί ξένοι ανθέλληνες. Το Έθνος εισέρχεται σε νέα δουλεία χειρότερη των Τούρκων. Επικρατεί περίοδος αναρχίας, εμφυλίου πολέμου. Οι «προστάτιδες» δυνάμεις θέτουν θεσμούς που οι ραγιάδες δεν είχαν ποτέ επιζητήσει. Ακόμα και ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, αδελφός και πατέρας των δολοφόνων έλεγε: «Ανάθεμα τους Άγγλο–Γάλλους που ήταν η αιτία και εγώ να χάσω τους δικούς μου ανθρώπους και το Έθνος να χάσει έναν κυβερνήτη που δεν θα ματαβρεί. Το αίμα του με παιδεύει έως σήμερα». Φίλος του Καποδίστρια γράφει για τον αληθινό Πατέρα της Ελληνικής Πατρίδος:
«Ο θάνατος του Κυβερνήτου είναι συμφορά δια την Ελλάδα, είναι δυστύχημα δι' όλην την Ευρώπην... Το λέγω με διπλήν θλίψιν: ο κακούργος, όστις εδολοφόνησε τον κόμητα Καποδίστρια, εδολοφόνησε την πατρίδα του»
Η Ελαία αναδυκνύει την Αγιοσύνη του Ιωάννη Καποδίστρια όταν οδηγήθηκε στο μαρτύριο, προγνωρίζοντας ότι επρόκειτο να δολοφονηθεί και συνάμα αγωνίζεται για την "ανάσταση" ενός ανθρώπου-προτύπου για τον Ελληνισμό,την Ρωμιοσύνη και την Ορθοδοξία γενικότερα. Μια ανάσταση που θα σημάνει και την ανάσταση της Ελλάδας.
Όταν επισκέφθηκαν οι Έλληνες τον Ιησού, οι μαθητές προ της χάριτος τότε, εναντιώθηκαν σε αυτή την επίσκεψη όμως τα λόγια του Κυρίου Υμών Ιησού Χριστού "Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθεί ο Υιός του Ανθρώπου", μας έδωσε την πραγματική δίασταση του παγκόσμιου χρέους που έχουμε.
Έχουμε βαριά κληρονομιά και είναι στο χρέος μας να την μεταδώσουμε. Εκεί ακριβώς στοχεύει και η μικρή Ελαία.
Σε αυτούς που εναντιώνονται με κάθε μέσο στο θέλημα του Θεού ανάγλυφη είναι η περιγραφή που κάνει ο Ευαγγελιστής Λουκάς διά την μεταστροφή του Παύλου εις τον Χριστιανισμό. Εις τον δρόμο προς την Δαμασκό ο Παύλος είδε να τον περιλούει ένα λαμπρό φως και, καθώς έπεσε χάμω, ήκουσε μια φωνή να του λέγει: «Σαούλ, Σαούλ τι μέ διώκεις, σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν» (Πρ.26.24). Το προς «κέντρα λακτίζειν» ήτο Aρχαία Ελληνική παροιμιακή φράσις και εσήμαινε το να μάχεσαι κατά της βουλήσεως των θεών.
Ευχόμεθα με πολλή αγάπη ο σύγχρονος κόσμος να ασπαστεί τα ιδανικά και την πίστη που γέννησαν τη Ρωμιοσύνη και το Βυζάντιο και να κλείσουμε με την ευχή του Γέροντος Παϊσίου:
«Άλλον ο Θεός τον κάνει μοναχό για να βοηθήση μια οικογένεια και άλλον για να βοηθήση ολόκληρο Έθνος. Το Άγιον Όρος πολλά μπορεί να προσφέρει. Μπορεί να δημιουργήση πάλι το Βυζάντιο από το οποίο προήλθε».
επιμέλεια άρθρου: οι φίλοι της Ελαίας
πηγές για το άρθρο: το διαδίκτυο
Η Ελαία προβάλει τον Ιωάννη Καποδίστρια σαν το πρότυπο εκείνο που θα θεμελιώσει τις βάσεις για τον επαναπροσδιορισμό μας ως Έθνους μέσα από έργα και όχι μόνο λόγια, αποδεικνύοντας μέσα από τις επιστολές του τις ηθικές αξίες και τον τρόπο σκέψης που πρέπει να διακατέχει ένα Κράτος.
Ο Κυβερνήτης για να πετύχει τους στόχους του συνεργάσθηκε με την Εκκλησία αναγνωρίζοντας ότι στα χρόνια της σκλαβιάς που δεν υπήρχε κράτος, η Εκκλησία στήριξε το Έθνος. Γράφει σε επιστολή:
"Οι Πατέρες ημών ηνωμένοι δια της σταθεράς πίστεώς των, αντέτειναν εις την ολεθρίαν μάστιγα των Τούρκων, φυλάττοντες αγνάς τας αρχάς και τα ήθη, άτινα μόνα συνιστώσιν εν Έθνος δια της ενώσεως ανθρώπων τινών, λέγω την θρησκείαν και δι΄ εκείνης την γενικήν καταγωγήν του και την εκουσίαν υποταγήν του εις μίαν και την αυτήν κυριότητα".
Ο χαρακτηρισμός του Καποδίστρια ως «του πρώτου και τελευταίου Κυβερνήτου που αγάπησε και ενδιαφέρθηκε ειλικρινώς για την Εκκλησία» δεν είναι υπερβολή. Αναγνωρίζει την Εκκλησία "ως πραγματική νησίδα σωτηρίας μέσα στον ταραγμένο κόσμο της σκλαβιάς και της βαρβαρότητας" που εξημερώνει ήθη, εμφυσεί ελπίδα, καλλιεργεί φιλαλληλία, προάγει φιλανθρωπία, τονώνει συνεργασίες, εργατικότητα, εμπεδώνει σύνεση, πειθαρχία-αυτοπειθαρχία, ως βασικές προϋποθέσεις για αναγέννηση της Ελληνικής κοινωνίας. Θέλει Εκκλησία και κράτος αδιάσπαστα ενωμένα κυρίως για την ηθική μόρφωση των πολιτών.
Ο πρώτος και μοναδικός ίσως ηγέτης του νεοελληνικού κράτους με Θεό και Ελλάδα στη ψυχή του, δολοφονείται από εκπροσώπους του λησταρχικού κοτζαμπασισμού και ξένων συμφερόντων. Επί του αίματος ενός αθώου ήρωα πολιτικού θεμελιώνεται το Ελληνικό κράτος που από τότε κατευθύνεται με άνομες σχέσεις ξένων εξουσιών και εγχώριων οργάνων τους. Ότι συμβαίνει μέχρι σήμερα θυμίζει τους συνωμότες του εγκλήματος αυτού. Μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια δεν κυβέρνησαν ποτέ οι ελεύθεροι Έλληνες αλλά κοτζαμπάσηδες, τζουτζέδες καί ξένοι ανθέλληνες. Το Έθνος εισέρχεται σε νέα δουλεία χειρότερη των Τούρκων. Επικρατεί περίοδος αναρχίας, εμφυλίου πολέμου. Οι «προστάτιδες» δυνάμεις θέτουν θεσμούς που οι ραγιάδες δεν είχαν ποτέ επιζητήσει. Ακόμα και ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, αδελφός και πατέρας των δολοφόνων έλεγε: «Ανάθεμα τους Άγγλο–Γάλλους που ήταν η αιτία και εγώ να χάσω τους δικούς μου ανθρώπους και το Έθνος να χάσει έναν κυβερνήτη που δεν θα ματαβρεί. Το αίμα του με παιδεύει έως σήμερα». Φίλος του Καποδίστρια γράφει για τον αληθινό Πατέρα της Ελληνικής Πατρίδος:
«Ο θάνατος του Κυβερνήτου είναι συμφορά δια την Ελλάδα, είναι δυστύχημα δι' όλην την Ευρώπην... Το λέγω με διπλήν θλίψιν: ο κακούργος, όστις εδολοφόνησε τον κόμητα Καποδίστρια, εδολοφόνησε την πατρίδα του»
Η Ελαία αναδυκνύει την Αγιοσύνη του Ιωάννη Καποδίστρια όταν οδηγήθηκε στο μαρτύριο, προγνωρίζοντας ότι επρόκειτο να δολοφονηθεί και συνάμα αγωνίζεται για την "ανάσταση" ενός ανθρώπου-προτύπου για τον Ελληνισμό,την Ρωμιοσύνη και την Ορθοδοξία γενικότερα. Μια ανάσταση που θα σημάνει και την ανάσταση της Ελλάδας.
Όταν επισκέφθηκαν οι Έλληνες τον Ιησού, οι μαθητές προ της χάριτος τότε, εναντιώθηκαν σε αυτή την επίσκεψη όμως τα λόγια του Κυρίου Υμών Ιησού Χριστού "Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθεί ο Υιός του Ανθρώπου", μας έδωσε την πραγματική δίασταση του παγκόσμιου χρέους που έχουμε.
Έχουμε βαριά κληρονομιά και είναι στο χρέος μας να την μεταδώσουμε. Εκεί ακριβώς στοχεύει και η μικρή Ελαία.
Σε αυτούς που εναντιώνονται με κάθε μέσο στο θέλημα του Θεού ανάγλυφη είναι η περιγραφή που κάνει ο Ευαγγελιστής Λουκάς διά την μεταστροφή του Παύλου εις τον Χριστιανισμό. Εις τον δρόμο προς την Δαμασκό ο Παύλος είδε να τον περιλούει ένα λαμπρό φως και, καθώς έπεσε χάμω, ήκουσε μια φωνή να του λέγει: «Σαούλ, Σαούλ τι μέ διώκεις, σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν» (Πρ.26.24). Το προς «κέντρα λακτίζειν» ήτο Aρχαία Ελληνική παροιμιακή φράσις και εσήμαινε το να μάχεσαι κατά της βουλήσεως των θεών.
Ευχόμεθα με πολλή αγάπη ο σύγχρονος κόσμος να ασπαστεί τα ιδανικά και την πίστη που γέννησαν τη Ρωμιοσύνη και το Βυζάντιο και να κλείσουμε με την ευχή του Γέροντος Παϊσίου:
«Άλλον ο Θεός τον κάνει μοναχό για να βοηθήση μια οικογένεια και άλλον για να βοηθήση ολόκληρο Έθνος. Το Άγιον Όρος πολλά μπορεί να προσφέρει. Μπορεί να δημιουργήση πάλι το Βυζάντιο από το οποίο προήλθε».
επιμέλεια άρθρου: οι φίλοι της Ελαίας
πηγές για το άρθρο: το διαδίκτυο
