Του Κώστα Πικραμένου*Η Noble Energy ξεκίνησε την προγραμματισμένη γεώτρηση στο Block 12 της Κυπριακής ΑΟΖ στις 19 Σεπτεμβρίου. Παράλληλα εξελίξεις σχετικά με το Παλαιστινιακό, τη Λιβύη, το PKK και τις σχέσεις Τουρκίας – Ισραήλ έχουν δημιουργήσει τις τελευταίες εβδομάδες ένα εκρηκτικό μείγμα που δύναται να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Ειδικοί προσπαθούν να προβλέψουν την επόμενη μέρα και κατά πόσο ένα θερμό επεισόδιο με εμπλοκή Ισραήλ, Ελλάδος-Κύπρου και Τουρκίας μπορεί να λάβει χώρα εντός εβδομάδων. Άποψη μου είναι ότι όλοι οι αναγκαίοι παράγοντες συνηγορούν προς αυτή την κατεύθυνση. Ας δούμε τα δεδομένα που έχουμε μπροστά μας:Κύπρος:
Βρισκόμαστε στο τέλος μιας διαδικασίας διαπραγματεύσεων που ξεκίνησαν (το 2008) από τους Χριστόφια – Ταλάτ και συνεχίζονται από τους Χριστόφια – Έρογλου με μηδαμηνά αποτελέσματα. Ο Χριστόφιας βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση λόγω του αδιεξόδου στις διαπραγματεύσεις ΑΛΛΑ κυρίως λόγω της δολοφονικής αμέλειας που οδήγησε στην τραγωδία στη Ναυτική Βάση «Φλωράκης». Επιθυμεί μέσω της γεώτρησης στο Block 12 να επιβιώσει πολιτικά για τις επόμενες Προεδρικές εκλογές στρέφοντας αλλού το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης. Επιθυμεί την κλιμάκωση και την λεκτική τουλάχιστον σύγκρουση με την Τουρκία.
Ισραήλ:
Το δίδυμο Νετανιάχου-Λίμπερμαν αποτελεί το πλέον ακραίο σιωνιστικό συγκυβερνητικό σχήμα που ανέδειξε ποτέ η Ισραηλινή πολιτική σκηνή από το 1948. Επιθυμούν την κλιμάκωση και τη σύγκρουση με την Τουρκία για 3 λόγους:
1) απομόνωση και έκθεση της κυβέρνησης Ερντογάν στη διεθνή κοινότητα και ενίσχυση των κεμαλικών φιλο-ισραηλινών κύκλων στην Άγκυρα,
2) αποπροσανατολισμό της διεθνούς κοινής γνώμης σχετικά με την αίτηση αναγνώρισης του Παλαιστινιακού Κράτους,
3) αποπροσανατολισμό της Ισραηλινής κοινής γνώμης που ξεσηκώνεται για το βιοτικό της επίπεδο.
Ελλάδα:
Η κυβέρνηση Παπανδρέου παραπαίει στις δημοσκοπήσεις (περίπου 20% των ερωτηθέντων). Παράλληλα τα νέα μέτρα (απολύσεις, εφεδρείες, μείωση μισθών-συντάξεων-εφάπαξ, φόροι, ιδιωτικοποιήσεις) οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε πολιτική αυτοκτονία το δίδυμο ΓΑΠ – Βενιζέλου. Ένα θερμό επεισόδιο με θετική εξέλιξη για τα Ελληνικά συμφέροντα θα έσωζε βραχυπρόθεσμα την εικόνα του ΓΑΠ ως «καταλληλότερου» πρωθυπουργού και θα μείωνε τις εσωκομματικές επιθέσεις στο πρόσωπο του. Δεν είναι άλλωστε τυχαία η αμυντική συμφωνία Ελλάδος-Ισραήλ της 4ης Σεπτεμβρίου 2011.
Τουρκία:
Ο Ερντογάν χτίζει την εικόνα του παγκόσμιου ηγέτη που δε φοβάται το Ισραήλ. Παράλληλα εκφράζει την κοινή γνώμη που ζητά εκδίκηση για τους νεκρούς του Mavi Marmara (2010). Οι Πασάδες στην Άγκυρα από την άλλη πλευρά θεωρούν ότι ένα περιορισμένο θερμό επεισόδιο θα βελτίωνε την δημόσια εικόνα και το ηθικό των ΤΕΔ που (από το 2007) δέχονται συνεχή χτυπήματα από μερίδα του Τύπου και τη Δικαιοσύνη λόγω «Εργκενεκόν» και «Βαριοπούλας».
Συμπέρασμα:
Και οι τέσσερις πολιτικές ηγεσίες προσβλέπουν σε ωφέλη από ένα θερμό επεισόδιο με την προυπόθεση ότι αυτό θα διαρκέσει λίγες ώρες, δε θα έχουν σημαντικές απώλειες και θα κερδίσουν τις εντυπώσεις στο εσωτερικό των χωρών τους. Επειδή όμως «όσα φέρνει η ώρα, δε τα φέρνει ο χρόνος» κερδισμένα θα είναι τα κράτη που θα αξιοποιήσουν το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού και θα χτυπήσουν τον αντίπαλο προτού ο τελευταίος βγει από το …liman ή το …havalimani. Mετά θα είναι πλέον αργά κ. Μπεγλίτη!
* Ο Κώστας Πικραμένος είναι συγγραφέας του βιβλίου «Wikileaks – Tα Διπλωματικά Εγγραφα για την Τουρκία»
