Κωμειδύλλιο του «Μακεδόνα» Νίκολα Γκρουέφσκι στον ΟΗΕ
Το ζήτημα της ονομασίας αποτέλεσε τον βασικό άξονα της ομιλίας του πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ, Νίκολα Γκρούεφσκι,, στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Ο Γκρούεφσκι υπεραμύνθηκε των θέσεων του στα αποκαλούμενα ζητήματα «εθνικής ταυτότητας» και στο ζήτημα της ονομασίας της χώρας του:
Εμείς γνωρίζουμε ποιοι είμαστε και πώς θα ζήσουμε. Εμείς είμαστε Μακεδόνες, μιλούμε μακεδονικά και η χώρα μας ονομάζεται Δημοκρατία της Μακεδονίας. Εμείς δεν θέλουμε να είμαστε στη θέση να αμφισβητείται το όνομα και η ταυτότητά μας από μια χώρα και βεβαίως, εμείς οι ίδιοι δεν το ζητήσαμε αυτό. Είναι γεγονός ότι ο νότιος γείτονάς μας αντιτίθεται τόσο στο όνομά μας, όσο και στην ταυτότητά μας. Και η αντίθεσή του καθίσταται δικό μας πρόβλημα και καταλήγει σε διένεξη, η οποία είναι μοναδική στον κόσμο, διένεξη επιβεβλημένη εξαιτίας της ανάγκης μιας χώρας, του γείτονά μας, να έχει μονοπώλιο σε δύο ονόματα, ή από την άλλη πλευρά, του στρατηγικού του προσανατολισμού να μην είμαστε αυτό που αισθανόμαστε.
Και συνέχισε: Σας παρακαλώ, προσπαθήστε μόνο για λίγο να έλθετε στη θέση μας, προσπαθήστε να σκεφτείτε πως θα αισθανόσασταν αν κάποιος σας ζητούσε να μην είσαστε Γερμανοί, Βρετανοί, Αμερικάνοι, Ρώσοι, Κινέζοι, Νιγηριανοί, Αργεντινοί κ.λπ. Μόνο αυτό σας ζητώ. Μόνο γι’ αυτό σας παρακαλώ. Προκειμένου να τελειώσει αυτό, προκειμένου να είμαστε αυτό που είμαστε, χωρίς να πληγώνουμε κανέναν, χωρίς να βλάπτουμε κανέναν, με κατανόηση, ανεκτικότητα και σεβασμό προς όλους τους γείτονές μας, προς τους φίλους, προς όλους εσάς, με σεβασμό προς τον γείτονά μας με τον οποίο έχουμε αυτή τη διένεξη και με κατανόηση των φόβων του, εμείς δεν έχουμε καμία αξίωση ή πρόθεση να μονοπωλήσουμε τον όρο Μακεδονία, είπε ο Γκρουέφσκι, απευθυνόμενος στο συναίσθημα των ακροατών του, παραβιάζοντας όμως κάθε έννοια λογικής.
Παρέλειψε φυσικά να αναφερθεί στην αλυτρωτική προπαγάνδα που το κρατίδιο του εξαπολύει σε κάθε δυνατή στιγμή, με κάθε δυνατό τρόπο, κατά της Ελλάδας – ακόμα και στο πρόσφατο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Μπάσκετ – ζητώντας απελευθέρωση της «Μακεδονίας του Αιγαίου» από τους Έλληνες, υιοθετώντας ως εθνικό ήρωα τον αρχικομιτατζή και υπεύθυνο για τις δολοφονίες εκατοντάδες Ελλήνων, Κάλτσεφ και πάνω από όλα ληστεύοντας, κυριολεκτικά, μια ιστορία χιλιετιών που δεν του ανήκει.
Ο Γκρουέφσκι είναι κατά συνέπεια τόσο «Μακεδόνας», όσο εμείς είμαστε από το Σουδάν ή τη Ρουάντα και το Μπουρούντι. Ο αδικημένος από την κακή Ελλάδα Γκρουέφσκι, ζητά να αποκτήσει το δικαίωμα χρήσης της Ιστορίας μας, της ίδια της ψυχής μας. Δυστυχώς στην προσπάθειά του αυτή έχει έναν μεγάλο σύμμαχο, τις ελληνικές κυβερνήσεις, διαχρονικά.
Εμείς γνωρίζουμε ποιοι είμαστε και πώς θα ζήσουμε. Εμείς είμαστε Μακεδόνες, μιλούμε μακεδονικά και η χώρα μας ονομάζεται Δημοκρατία της Μακεδονίας. Εμείς δεν θέλουμε να είμαστε στη θέση να αμφισβητείται το όνομα και η ταυτότητά μας από μια χώρα και βεβαίως, εμείς οι ίδιοι δεν το ζητήσαμε αυτό. Είναι γεγονός ότι ο νότιος γείτονάς μας αντιτίθεται τόσο στο όνομά μας, όσο και στην ταυτότητά μας. Και η αντίθεσή του καθίσταται δικό μας πρόβλημα και καταλήγει σε διένεξη, η οποία είναι μοναδική στον κόσμο, διένεξη επιβεβλημένη εξαιτίας της ανάγκης μιας χώρας, του γείτονά μας, να έχει μονοπώλιο σε δύο ονόματα, ή από την άλλη πλευρά, του στρατηγικού του προσανατολισμού να μην είμαστε αυτό που αισθανόμαστε.
Και συνέχισε: Σας παρακαλώ, προσπαθήστε μόνο για λίγο να έλθετε στη θέση μας, προσπαθήστε να σκεφτείτε πως θα αισθανόσασταν αν κάποιος σας ζητούσε να μην είσαστε Γερμανοί, Βρετανοί, Αμερικάνοι, Ρώσοι, Κινέζοι, Νιγηριανοί, Αργεντινοί κ.λπ. Μόνο αυτό σας ζητώ. Μόνο γι’ αυτό σας παρακαλώ. Προκειμένου να τελειώσει αυτό, προκειμένου να είμαστε αυτό που είμαστε, χωρίς να πληγώνουμε κανέναν, χωρίς να βλάπτουμε κανέναν, με κατανόηση, ανεκτικότητα και σεβασμό προς όλους τους γείτονές μας, προς τους φίλους, προς όλους εσάς, με σεβασμό προς τον γείτονά μας με τον οποίο έχουμε αυτή τη διένεξη και με κατανόηση των φόβων του, εμείς δεν έχουμε καμία αξίωση ή πρόθεση να μονοπωλήσουμε τον όρο Μακεδονία, είπε ο Γκρουέφσκι, απευθυνόμενος στο συναίσθημα των ακροατών του, παραβιάζοντας όμως κάθε έννοια λογικής.
Παρέλειψε φυσικά να αναφερθεί στην αλυτρωτική προπαγάνδα που το κρατίδιο του εξαπολύει σε κάθε δυνατή στιγμή, με κάθε δυνατό τρόπο, κατά της Ελλάδας – ακόμα και στο πρόσφατο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Μπάσκετ – ζητώντας απελευθέρωση της «Μακεδονίας του Αιγαίου» από τους Έλληνες, υιοθετώντας ως εθνικό ήρωα τον αρχικομιτατζή και υπεύθυνο για τις δολοφονίες εκατοντάδες Ελλήνων, Κάλτσεφ και πάνω από όλα ληστεύοντας, κυριολεκτικά, μια ιστορία χιλιετιών που δεν του ανήκει.
Ο Γκρουέφσκι είναι κατά συνέπεια τόσο «Μακεδόνας», όσο εμείς είμαστε από το Σουδάν ή τη Ρουάντα και το Μπουρούντι. Ο αδικημένος από την κακή Ελλάδα Γκρουέφσκι, ζητά να αποκτήσει το δικαίωμα χρήσης της Ιστορίας μας, της ίδια της ψυχής μας. Δυστυχώς στην προσπάθειά του αυτή έχει έναν μεγάλο σύμμαχο, τις ελληνικές κυβερνήσεις, διαχρονικά.
