 |
Αποτελεί μονόδρομο η Ελλάδα ή μάλλον οι ηγέτες
της να πράξουν τα αυτονόητα βάσει του Διεθνούς
Δικαίου για το Δίκαιο της Θαλάσσης. Επέκταση των
χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ πράγμα που έχει κάνει
πάνω από το 80% των κρατών παγκοσμίως. Πράγμα
που έχει κάνει και η Τουρκία
στις βόρειες θάλασσές της...... |
Α) Δεν πραγματοποιεί καμία από τις απειλές του ούτε
στρατιωτικά ( πράγμα που είναι απίθανο, δηλαδή
να επιχειρήσει να απειλήσει εταιρεία αμερικανικών συμφερόντων) όταν η
τελευταία βρίσκεται υπό την στρατιωτική κάλυψη της Ισραηλινής πολεμικής
μηχανής, αλλά ούτε και ερευνητικά στην Αν. Μεσόγειο. Δηλαδή να αμφισβητήσει την
ήδη ανακηρυγμένη ΑΟΖ του Ισραήλ με την Κύπρο, και να προχωρήσει σε δικές του
έρευνες με την ΤΡΑΟ για πετρέλαιο στην συγκεκριμένη περιοχή. Η πρώτη επιλογή
μοιάζει λοιπόν απίθανη αφενός ότι αν δεν επιχειρήσει τίποτα χάνει το κύρος του
ως φιλόδοξος ανερχόμενος φιλο-αραβικός ηγέτης, αφετέρου η διπλωματική ήττα θα
ήταν τεραστίων διαστάσεων.
Β) Η δεύτερη επιλογή είναι να κάνει πράξη τις απειλές του στα
μέτωπα με Ισραήλ και Κύπρο και με τον στολίσκο της Γάζας (αυτό με το στολίσκο
είναι για να γίνεται ντόρος γιατί όλοι γνωρίζουν ότι το συμφέρον είναι το
φυσικό αέριο).
Επιλέγοντας τη σύγκρουση με το Ισραήλ ο Ερντογάν θα ανέβει
στα μάτια του αραβικού κόσμου ως ο νέος επόμενος ηγέτης, αλλά η στρατιωτική
ήττα απέναντι σε μια πολύ πιο εκσυγχρονισμένη μηχανή όπως του Ισραήλ θα είναι
μια εξίσου ήττα και χειρότερη της διπλωματικής. Γιατί τα λόγια και τις απειλές
μπορείς να τις πάρεις και πίσω, αλλά ένα βυθισμένο στόλο δεν γίνεται.
Άρα μειώνονται και οι πιθανότητες για την δεύτερη επιλογή.
Γ) Τρίτη και φαρμακερή είναι η μετατόπιση της κρίσης στον πιο
αδύναμο κρίκο του άξονα Ισραήλ, Κύπρου και Ελλάδας, δηλαδή τη χώρα μας. Και λέμε αδύναμο κρίκο ελέω
οικονομικής κρίσης, που τελικά μάλλον εκεί αποσκοπεί η στοχευμένη επίθεση όλων
στην Ελλάδα. Όταν ξεσπάσει η κρίση μήπως η Ελλάδα θα πρέπει να είναι στο
χείριστο διαπραγματευτικό επίπεδο ;;
Το Καστελόριζο σαν αγκάθι στο μάτι του Ερντογάν ενώνει την
Ελληνική με την Κυπριακή ΑΟΖ. Μοιάζει σαν κακόγουστο αστείο στους Τούρκους πως
ένα μικρό νησάκι που ίσα φαίνεται στο χάρτη αλλάζει όλο το γεωπολιτικό χάρτη
της Ανατολική Μεσογείου. Η επιλογή του Ερντογάν είναι ξεκάθαρη. Να ακυρώσει το
ρόλο του Καστελόριζου στην Ελληνική ΑΟΖ ανακοινώνοντας έρευνες σε μεγάλα
τμήματα της ελληνοκυπριακής ΑΟΖ και να μπεί ως σφήνα στον αγωγό που θα
τροφοδοτεί μελλοντικά την Ευρώπη με φυσικό αέριο. Και δράττει της ευκαιρίας
εφόσον δεν βρέθηκε ακόμα πολιτικός ηγέτης στην Ελλάδα να ανακηρύξει την ΑΟΖ.
Αυτή η τρίτη επιλογή μοιάζει πιο ρεαλιστική και πιθανή.
Αυτή όμως η τρίτη επιλογή της Τουρκίας δημιουργεί ένα
κρίσιμο μονόδρομο στην Ελλάδα. Θα πρέπει να πάρει η χώρα μας την πιο δυνατή
απόφαση για την επιβίωση του ελληνισμού και την εξασφάλιση των κυριαρχικών
δικαιωμάτων της και ταυτόχρονα να ακυρώσει τις όποιες παράνομες Τουρκικές
φιλοδοξίες στην περιοχή.
Να ανακηρύξει ΑΟΖ και να επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στα 12
ν.μ.
Κάθε άλλη επιλογή αποκόπτει την Ελλάδα από τη Μεσόγειο, την βγάζει εκτός ενεργειακού χάρτη. Αποτελεί μονόδρομο η Ελλάδα ή μάλλον οι ηγέτες της να πράξουν τα αυτονόητα βάσει του Διεθνούς Δικαίου για το Δίκαιο της Θαλάσσης. Επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ πράγμα που έχει κάνει πάνω από το 80% των κρατών παγκοσμίως. Πράγμα που έχει κάνει και η Τουρκία στις βόρειες θάλασσές της.
Οι κρίσιμες αποφάσεις ιστορικά πάρθηκαν είτε από γενναίους
πολιτικούς ή από ανίκητα αφελείς-πιόνια του Διεθνούς συστήματος.
Εδώ που φτάσαμε στα όρια της εξαθλίωσης δεν νομίζω ότι
μπορεί να υπάρξει Έλληνας που να φοβηθεί ενδεχόμενη εμπλοκή από το casus belli της Τουρκίας. Η επέκταση είναι απόφαση ζωής
για την Ελλάδα έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα.
Ο Ελληνικός λαός είναι έτοιμος για όλα. Ας αποδείξουν και οι
πολιτικοί πόσα απίδια χωράει ο σάκος.
Κ.Β
Κ.Β
