Γράφει ο Κωστούλας Βασίλειος
Στις 28 Μαΐου 1979 υπογράφεται στο Ζάππειο Μέγαρο η Πράξη Προσχώρησης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Οι ηγέτες της Ελλάδος υπογράφουν σε ένα όραμα για την ολοκλήρωση της Ευρωπαϊκής συνένωσης στην ουσία της Ευρώπης των λαών.
Αν κοιτάξει κάποιος στο παρελθόν και στον στόχο της Ευρωπαϊκής ενοποίησης θα διαπιστώσει ότι κάτι δεν πήγε καλά . Κάτι πήγε στραβά μάλλον. Πήγε όμως;
Ίσως όμως και να πήγε τέλεια ο σχεδιασμός και ίσως τελικά αυτό το οικοδόμημα είχε ως στόχο το σημερινό κατάντημα, δηλαδή ένα συνοθύλευμα πολιτικών, μια ασυμφωνία κρατών πολιτισμών και θρησκευτικών αντιλήψεων.
Ποιος μπορεί να πεί σήμερα ότι η Ελλάδα ανήκει σε μια Ευρωπαϊκή οικογένεια;
Υπάρχει το χαρακτηριστικό της οικογένειας στην Ευρώπη του 2012;
Έχουμε οικογένεια ή δούλους και αφεντικά;
Έχουμε σήμερα την Ευρώπη των λαών ή μήπως την Ευρώπη των Τραπεζών;
Γιατί 33 χρόνια μετά με τους λαούς της Ευρώπης να είναι στο μεταίχμιο της πείνας και τους τοκογλύφους να γεμίζουν τα ταμεία τους, μάλλον το δεύτερο ισχύει.
Και αν ανατρέξουμε στον Άγιο Γρηγόριο Νύσσης και στον λόγο του «Κατά των τοκιζόντων» ίσως βγάλουμε και το συμπέρασμα ότι αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση τελικά ως απώτερο σκοπό είχε όχι την ενοποίηση αλλά την υποδούλωση των λαών της.
Την καταδυνάστευση των δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν σε συλλογικό επίπεδο. Μια σιωπηλή οικονομική Pax Romana
, μέγγενη στις ελευθερίες των κατοίκων της Ευρώπης, που συνθλίβει κάθε έννοια εθνικής κυριαρχίας, εθνικής ταυτότητας, θρησκευτικής συνείδήσεως. Ένας οδοστρωτήρας που ισοπεδώνει κάθε τι κάνει τον ένα λαό να ξεχωρίζει από τον άλλο.
Μια κοινότητα που διοικείται από τοκογλύφους και κρατούν όσο πιο εξαθλιωμένους μπορούν τους λαούς γιατί;
Τι θέλουν να πετύχουν;
Χαρακτηριστικά γράφει ο Άγιος Γρηγόριος για αυτούς:
«Τί ωφελείς όταν κάνεις πολλούς πτωχούς, και ικανοποιείς έναν; Εάν δεν υπήρχε το πλήθος των τοκιστών, δεν θα υπήρχε το πλήθος των πεινασμένων. Διάλυσε την συμμορία σου, και όλοι θα αποκτήσουμε την αυτάρκεια. Όλοι κατηγορούν τους τοκιστές, και δεν θεραπεύεται το κακό από τον νόμο, τους προφήτες και τους Ευαγγελιστές.
Όπως λοιπόν λέγει ο θεσπέσιος Αμώς: «ακούσατε, σεις που συντρίβετε το πρωΐ τον πτωχό και καταδυναστεύετε τους πτωχούς επάνω στην γη, εσείς που λέγετε πότε θα περάσει ο μήνας, και να κάνουμε νέα συναλλαγή» (Αμώς 8, 4 εξ). Διότι ούτε οι πατέρες τόσον χαίρονται όταν γεννώνται τα παιδιά τους, όσον χαίρονται οι τοκιστές όταν συμπληρώνονται οι μήνες».
Βέβαια όσο σκοτεινό φαίνεται το μέλλον της Ευρώπης τόσο θάρρος έδινε ο Γέρων Παϊσιος για τη σχέση των Ελλήνων με την Ενωμένη Ευρώπη.Έλεγε συγκεκριμένα:
"Στην ΕΟΚ οι χώρες που μπαίνουν είναι έτοιμα χαλιά. Τα χαλιά, όσο και να τα ενώσεις, το ένα πάει από δω και το άλλο από κει. Έτσι μη φοβάσθε για δυσμενείς συνέπειες από την ΕΟΚ. Δεν πρόκειται ποτέ οι χώρες της Ευρώπης να ενωθούν πλήρως ώστε να μας βλάψουν. Στην ΕΟΚ υπάρχουν διαπλεκόμενα συμφέροντα".
Και αυτό βλέπουμε στις ημέρες μας. Μια παγκόσμια σύγκρουση συμφερόντων, δανειστών – δανειζομένων – τοκογλύφων – ηγετών - πολιτικών στο πεδίο μάχης της Ευρώπης και ίσως πιο συγκεκριμένα πάνω από το πεδίο της μάχης που λέγεται Ελλάδα. Και όπως δείχνουν τα πράγματα εδώ θα είναι και η πιο καθοριστική μάχη.
Μάχη απελευθέρωσης όμως και όχι μάχη αντίστασης.
Γιατί η Ελλάς ήδη εάλω.
Την παραμονή της επετείου της άλωσης της Κωνσταντινουπόλεως στις 28 Μαϊου το 1979 η Ελλάδα υπέγραψε την προδιαγεγραμμένη άλωση της. Μια άλωση τελευταία πράξη μιας πολιορκίας που ξεκίνησε μετά τη δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια και την ανακήρυξη του πρώτου ανεξάρτητου Ελληνικού κράτους το 1831.
Με την υπογραφή των πολιτικών της που εμείς εκλέξαμε η Ελλάδα αλώνεται καθημερινά. Η Ελλάδα από την ημέρα της δολοφονίας του Καποδίστρια αλώνεται από εγχώρια και ξένα συμφέροντα με σκοπό τον αφανισμό κυρίως της Ορθοδόξου Πίστεως από την ψυχοσύνθεση των Ελλήνων και μετέπειτα αφανισμού κάθε έννοιας της πατρίδας, της γλώσσας, του πολιτισμού και των παραδόσεων.
Άραγε τυχαίο είναι ότι η ΕΕ νομοθετεί το κάθε τι αντίχριστο και μετά βδελυγμίας αποκαθηλώνει θρησκευτικά σύμβολα και ότι έχει σχέση με τον Χριστό, Έθνος, Οικογένεια;
Τι όφελος αποκομίσαμε από την 33ετή παρουσία μας σε αυτή την ένωση;
Πέρα από τον πακτωλό χρημάτων που διέφθειρε γενιές ολόκληρες και ξερίζωσε κάθε τι πατριωτικό και δημοκρατικό, τι κερδίσαμε;
Εδώ γεννήθηκε η δημοκρατία, η φιλοσοφία, οι επιστήμες, η γλώσσα του Ευαγγελίου και στην ουσία τα έχουμε απωλέσει όλα. Από τη στιγμή που δεχθήκαμε τον λόγο του Ευαγγελίου, έπρεπε να είμαστε προετοιμασμένοι ότι θα μιμηθούμε τον ιδρυτή της Ορθόδοξης Εκκλησίας τον Χριστό και ότι θα ακολουθήσουμε στενό και δύσβατο μονοπάτι και σταυρικό δρόμο και όχι δρόμο μέσα σε πλούτη και ευδαιμονία, ειδικά σαν αυτή των τελευταίων 33 χρόνων.
Ωστόσο αυτοί που μισούν τον Χριστό και την αλήθεια του Ευαγγελίου και μάχονται τους Αγίους και ότι Ιερό και Όσιο έχουμε, κατάλαβαν εξ αρχής ότι η αντίσταση της ανθρωπότητας θα πέσει μόνο αν χτύπηθεί η Ορθοδοξία και η Ελλάδα που κρατά όσο γίνεται τη σημαία ψηλά. Η ανόθευτη διδασκαλία του Χριστού χωρίς παρεκκλίσεις και κακοδοξίες. Το να χτυπηθεί αυτό που δίνει ελπίδα και όραμα στον κόσμο και δύναμη να στηριχθεί στην κάθε δυσκολία.
Για να καταλάβουμε την αλήθεια πρέπει να μιλήσουμε με σκληρή γλώσσα. Όπως είναι η πραγματικότητα.
«Η ΕΟΚ είναι το κράτος του Ισραήλ είναι λίγα τα ψωμιά της» Έτσι έλεγε ο Γέρων Παϊσιος δεν το λέγω εγώ.
Και το ότι είναι λίγα τα ψωμιά της φαίνεται από την μανία των ηγετών της και των ντόπιων μας πολιτικών να κρατήσουν δήθεν τη χώρα σε τροχιά Ευρώπης γιατί αν βγούμε, όπως λένε, θα αφανιστούμε, θα χρεοκοπήσουμε και ότι άλλο εκβιαστικό τους ήρθε το έριξαν και αυτό στο τραπέζι.
Γιατί τόσος ζήλος για την Ελλάδα;
Γιατί τόσος κόπος για αυτή την Ευρώπη που μόνο αλληλεγγύη δεν έχει δείξει και αλτρουϊσμό;
Γιατί τόση μανία να μείνει η Ελλάδα μέσα σε ένα παραμορφωτήριο που μας άλλαξε τόσο που δεν αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη;
Γιατί τόση μεγάλη επιθυμία από τις οικονομικά ισχυρές χώρες να κρατήσουν σε αυτή την άτυπη «οικογένεια» και τις αδύναμες χώρες. Δεν βλέπουν ότι το πείραμα αποτυγχάνει παταγωδώς;
Αλλά θυμίζει και το μύθο του Αισώπου με την αλεπού και την ουρά της .Που έχασε η αλεπού(ηγετικά κράτη μέλη) την ουρά της και για να διασκεδάσει τον πόνο της, έλεγε και στις άλλες αλεπούδες(φτωχά κράτη μέλη) τι ωραία είναι χωρίς ουρά.
Δυστυχώς αν δεν νιώθεις τον άλλο ίσο με σένα να έρθεις «εις γάμου κοινωνία» δεν γίνεται. Και αυτό θα είναι και το διαφαινόμενο τέλος της Ένωσης που τρομάζει τόσους.
Τρομάζει όσους δεν έχουν μέσα τους Χριστό.
Οι Έλληνες έχουν τη μαγιά και λίγο Χριστό μέσα τους.
Μας λείπει η καθοδήγηση γιατί αν τα πράγματα τείνουν προς τα εκεί που όλοι πάνω κάτω καταλαβαίνουμε, θα χρειαστούμε ποιμένα. Γιατί ο λαός λέει ότι τα πρόβατα που βγαίνουν από το μαντρί τα τρώει ο λύκος. Το μοναδικό «μάντρωμα» που θα πρέπει να επιζητούμε είναι στο μαντρί του Χριστού.
Και αν μας πετάξουν έξω από το Ευρώ ή βγούμε εθελούσια δεν θα έπρεπε να μας απασχολεί καθόλου. Έχουμε την πιο πλούσια ύπαιθρο στην Ευρώπη. Και χρήματα να μην έχουμε, θα βρούμε κάτι να μας συντηρήσει , θα σταθεί ο ένας στον άλλο. Το φιλότιμο αυτό είναι προνόμιο του Έλληνα. Η διαφαινόμενη κατάρρευση πρώτα τους πρωτεργάτες της έπρεπε να τρομάζει. Εμείς έχουμε τα αντισώματα. Έχουμε ότι μας χρειάζεται να ανταπεξέλθουμε.
"Χριστός και ψυχή σας χρειάζεται" έλεγε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. "Όλα τα άλλα ας τα πάρουν".
Στην προκειμένη περίπτωση η Ορθόδοξη ταυτότητα είναι αυτό που χάσαμε μέσα στην Ευρώπη και όχι τα χρήματά μας.
Στα μάρκετ παλιά είχανε πίσω από τα ταμεία καλάθια για να ρίχνουμε τρόφιμα για τους αναξιοπαθούντες αδερφούς μας. Τότε ήταν μονίμως άδεια. Τότε που όλοι είχαν χρήματα τα καλάθια ήταν άδεια. Τώρα που τα χρήματα λείπουν από όλους και καταλαβαίνουμε τι είναι πείνα και ότι η ενότητα έχει αληθινή και ουσιαστική αξία, τώρα αρχίζουν και γεμίζουν τα καλάθια. Τώρα που αγγίζει η πείνα την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού καταλαβαίνουμε ότι μόνο στον Θεό μπορούμε πρώτα να στηριχθούμε και στον αδερφό.
Η δική μας στάση καθορίζει την πορεία του Έθνους. Η ιστορία μας το δείχνει φωναχτά.
Η Ελλάς εάλω κυρίως για πνευματικούς και ηθικούς λόγους.
Τα προβλήματα αυτό λένε, όσο και να εθελοτυφλούμε.
Έτσι επισκέπτεται και ο Θεός το λαό Του.
