Τελευταίες
ημέρες του Γέροντα Πορφυρίου στη γη. Ο
Γέροντας κυριολεκτικά ξεσηκώνει το
μοναστήρι του για να βρουν τα πνευματικά
παιδιά του, που αναγράφεται το “ἱμάτιον
ἔχεις, ἀρχηγὸς ἡμῶν γενοῦ” γιατί
αυτά ακριβώς που αναφέρει αυτό το
Κεφάλαιο ισχύουν για τις ημέρες μας.
Σχόλια πολλά δεν χωρούν σε αυτό το
κείμενο του Προφήτη Ησαΐα. Το κείμενο
κατά Θεία παραχώρηση δείχνει το σήμερα,
τα προβλήματα μας, την ρίζα του προβλήματος
(αἱ γλῶσσαι αὐτῶν μετὰ ἀνομίας, τὰ
πρὸς Κύριον ἀπειθοῦντες· διότι νῦν
ἐταπεινώθη ἡ δόξα αὐτῶν, καὶ ἡ αἰσχύνη
τοῦ προσώπου αὐτῶν ἀντέστη αὐτοῖς·
τὴν δὲ ἁμαρτίαν αὐτῶν ὡς Σοδόμων
ἀνήγγειλαν καὶ ἐνεφάνισαν. οὐαὶ τῇ
ψυχῇ αὐτῶν), τους σύγχρονους
νεανίσκους και άπειρους δυνάσταις που κυβερνούν (καὶ ἐπιστήσω
νεανίσκους ἄρχοντας αὐτῶν, καὶ
ἐμπαῖκται κυριεύσουσιν αὐτῶν.), δείχνει
την έλλειψη ηγετών και σοφών και ενάρετων
ανθρώπων (ἀφελεῖ ἀπὸ τῆς ᾿Ιουδαίας
καὶ ἀπὸ ῾Ιερουσαλὴμ ἰσχύοντα καὶ
ἰσχύουσαν, ἰσχὺν ἄρτου καὶ ἰσχὺν
ὕδατος, 2 γίγαντα καὶ ἰσχύοντα καὶ
ἄνθρωπον πολεμιστὴν καὶ δικαστὴν καὶ
προφήτην καὶ στοχαστὴν καὶ πρεσβύτερον
3 καὶ πεντηκόνταρχον καὶ θαυμαστὸν
σύμβουλον καὶ σοφὸν ἀρχιτέκτονα
καὶ συνετὸν ἀκροατήν·), δείχνει
την απομόνωση των ενάρετων και φωτισμένων
ανθρώπων από το σύνολο των ανθρώπων (
δήσωμεν τὸν δίκαιον, ὅτι δύσχρηστος
ἡμῖν ἐστι) αλλά τελικώς δείχνει ότι
αν δεν αλλάξουμε δρόμο θα πληρωθούμε
αναλόγως των “εργασιών” μας (τοίνυν
τὰ γεννήματα τῶν ἔργων αὐτῶν
φάγονται….»).
Με
λίγα λόγια, δεν μοιάζει λογικό να
πιστεύουμε ότι γεγονότα βιβλικά έγιναν
μόνο για να τα γνωρίζουμε ως ιστορικά
στοιχεία. Σε ένα Θεόπνευστο βιβλίο τα
πάντα είναι διδακτικά και σκοπό έχουν
τη σωτηρία του ανθρωπίνου γένους. Η
ιστορία επαναλαμβάνεται για να διδάξει.
Οι νουθεσίες όμως δεν μπορεί να διαρκούν
για πάντα. Λέγει ο Απόστολος Παύλος:
(Τιτ.
3,10) αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ
δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ,
Η
ανθρωπότητα γνώρισε σε λιγότερα από
εκατό χρόνια δύο Παγκοσμίους Πολέμους
και είναι στα πρόθυρα του τρίτου. Δυστυχώς
στο κατώφλι της επετείου των 100 χρόνων
από τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, αποδεικνύουμε
ότι από τις “δύο” νουθεσίες του
προηγούμενου αιώνα δεν διδαχθήκαμε
τίποτα. Αλλίως δεν θα βιώναμε το αδυσώπητο
πρόσωπο της κρίσης, που καλά καλά ακόμα
δεν έχει απλώσει. Το “μετά παραίτου”
ελπίζουμε να μην το πράξει ο Θεός για
εμάς και να επιζητούμε δια της αληθινής μετανοίας, το έλεός Του.
Ακόμα και αν χρειαστεί να μπει το νυστέρι
βαθειά στην πληγή, θα είναι για να σωθεί
ο ασθενής από βέβαιο θάνατο.
Παρακάτω
το προφητικό κείμενο του Προφήτη Ησαΐα:
«ΙΔΟΥ
δὴ ὁ δεσπότης Κύριος σαβαὼθ ἀφελεῖ
ἀπὸ τῆς ᾿Ιουδαίας καὶ ἀπὸ ῾Ιερουσαλὴμ
ἰσχύοντα καὶ ἰσχύουσαν, ἰσχὺν ἄρτου
καὶ ἰσχὺν ὕδατος, 2 γίγαντα καὶ ἰσχύοντα
καὶ ἄνθρωπον πολεμιστὴν καὶ δικαστὴν
καὶ προφήτην καὶ στοχαστὴν καὶ
πρεσβύτερον 3 καὶ πεντηκόνταρχον καὶ
θαυμαστὸν σύμβουλον καὶ σοφὸν
ἀρχιτέκτονα καὶ συνετὸν ἀκροατήν·
4 καὶ ἐπιστήσω νεανίσκους ἄρχοντας
αὐτῶν, καὶ ἐμπαῖκται κυριεύσουσιν
αὐτῶν. 5 καὶ συμπεσεῖται ὁ λαός,
ἄνθρωπος πρὸς ἄνθρωπον καὶ ἄνθρωπος
πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ· πρσκόψει τὸ
παιδίον πρὸς τὸν πρεσβύτην, ὁ ἄτιμος
πρὸς τὸν ἔντιμον. 6 ὅτι ἐπιλήψεται
ἄνθρωπος τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ ἢ τοῦ
οἰκείου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ λέγων·
ἱμάτιον ἔχεις, ἀρχηγὸς ἡμῶν γενοῦ,
καὶ τὸ βρῶμα τὸ ἐμὸν ὑπὸ σὲ ἔστω.
7 καὶ ἀποκριθεὶς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ
ἐρεῖ· οὐκ ἔσομαί σου ἀρχηγός· οὐ γὰρ
ἔστιν ἐν τῷ οἴκῳ μου ἄρτος, οὐδὲ
ἱμάτιον· οὐκ ἔσομαι ἀρχηγὸς τοῦ λαοῦ
τούτου. 8 ὅτι αἰνεῖται ῾Ιερουσαλήμ,
καὶ ἡ ᾿Ιουδαία συμπέπτωκε, καὶ αἱ
γλῶσσαι αὐτῶν μετὰ ἀνομίας, τὰ πρὸς
Κύριον ἀπειθοῦντες· διότι νῦν ἐταπεινώθη
ἡ δόξα αὐτῶν, 9 καὶ ἡ αἰσχύνη τοῦ
προσώπου αὐτῶν ἀντέστη αὐτοῖς· τὴν
δὲ ἁμαρτίαν αὐτῶν ὡς Σοδόμων ἀνήγγειλαν
καὶ ἐνεφάνισαν. οὐαὶ τῇ ψυχῇ αὐτῶν,
διότι βεβούλευνται βουλὴν πονηρὰν
καθ᾿ ἑαυτῶν 10 εἰπόντες· δήσωμεν τὸν
δίκαιον, ὅτι δύσχρηστος ἡμῖν ἐστι·
τοίνυν τὰ γεννήματα τῶν ἔργων αὐτῶν
φάγονται….» (Προφ. Ησαΐα, ΚεφΓ’ 1-10)
ΑΠΟΔΟΣΗ
«Ιδού
λοιπόν, ο δεσπότης, ο Κύριος των δυνάμεων
θα επιτρέψει να λείψει από την χώραν
της Ιουδαίας και από την πόλιν της
Ιερουσαλήμ κάθε δύναμις ανδρός και
γυναικός, δύναμις και στήριγμα άρτου
και ύδατος και όλων των απαραιτήτων
βιοτικών αγαθών. Θα αφαιρέση κάθε γίγαντα
και γενικώς κάθε ισχυρόν άνδρα, άνδρα
εμπειροπόλεμον και δικαστήν και προφήτην
και συνετόν και έμπειρον πρεσβύτην. Θα
αφαιρέση κάθε στρατιωτικόν αρχηγόν
μέχρι και πεντηκόνταρχον, κάθε αξιόλογον
σύμβουλον και σοφόν αρχιτέκτονα και
άνθρωπον, ο οποίος μετά συνέσεως θα
ακούει την αλήθειαν. Αντι δε αυτών θα
επιτρέψη να καταλάβουν την αρχήν και
να τεθούν επικεφαλής σας νεαροί άνδρες
χωρίς πείραν, απατεώνες δε θα αναδειχθούν
κύριοι και δυνάσται του λαού. Τότε θα
λείψει ο αμοιβαίος σεβασμός, ο λαός θα
περιέλθει σε κατάστασιν συγχύσεως και
αναρχίας. Ο ένας άνθρωπος θα επιπέση
εναντίων του άλλου και κάθε άνθρωπος
εναντίον του πλησίον του. Με αυθάδειαν
θα συγκρουσθή το παιδίον προν τον
γέροντα, και ο ανέντιμος προς τον έντιμο
και ευϋπόληπτον. Εξ’ αιτίας της αναρχίας
αυτής και δια την έλλειψην συνετών
αρχηγών και βιοτικών αγαθών, θα κρατή
από το ένδυμα κάθε άνθρωπος τον πρώτο
τυχόντα ομοεθνή του ή τον συγγενή του
πατρός του, και θα λέγη «συ έχεις ένδυμα,
δεν είσαι γυμνός όπως ημείς. Γίνε λοιπόν
αρχηγός μας και η διατροφή μας ας είναι
στα χέρια σου». Εκείνος κατά την φοβεράν
αυτήν ημέραν θα απαντήση και θα ειπή:
«δεν θα γίνω αρχηγός σας, διότι ούτε εις
την ιδικήν μου οικίαν δεν υπάρχει άρτος
ούτε άλλο ιμάτιον. Δεν θέλω και δεν
ημπορώ να γίνω αρχηγός του λαού αυτού».
Αυτά ασφαλώς θα γίνουν, διότι η Ιερουσαλήμ
θα έχει εγκαταλειφθή από τον Κύριον και
θα έχει περιπέσει εις καταστροφήν, διότι
αι γλώσσαι των κατοίκων της χώρας αυτής
ελάλουν παράνομα και οι άνθρωποι
εδεικνύοντο απειθείς προς τον Θεόν. Και
τώρα ήλθεν ο καιρός να ταπεινωθεί το
ψευδές μεγαλείον αυτών. Η αναισχυντία
του προσώπου των εγείρεται μάρτυς
κατηγορίας εναντίον αυτών. Διεκήρυξαν
και παρουσίασαν αναισχύντως την αμαρτίαν
αυτών, όπως άλλοτε οι κάτοικοι των
Σοδόμων. Αλλοίμονον εις αυτούς, διότι
έχουν σκεφθή και λάβει αποφάσεις πονηράς
και κακάς, αι οποίαι εις τελευταίαν
ανάλυσην θα εκσπάσουν εναντίον των.
Αυτοί είπαν:» Ας δέσωμεν και ας απομονώσωμεν
έγκλειστον τον ενάρετον, διότι μας είναι
δυσμεταχείριστος και εμπόδιον εις τον
δρόμον μας». Δι’ αυτάς τας παρανομίας
των θα γευθούν τα επίχειρα των κακών
έργων των».
