ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ) (24/3/2013)
Αναγνώσματα: Απόστολος: Εβρ. ια΄, 24 – 26 & 32 - 40. Ευαγγέλιο: Ιωάν. α΄, 44 – 52 (Εωθινό 9ο, Ήχος α΄)
Φαίνεται ότι η Ιουδαιοχριστιανική κοινότητα, στην οποία απευθύνεται ο συγγραφέας της επιστολής, αντιμετώπιζε κάποιο κοινωνικό διωγμό, από τον οποίο μερικοί κινδύνευαν να χάσουν την πίστη τους στο Χριστό. Ο διωγμός προερχόταν από πρώην ομοθρήσκους τους, Εβραίους, που τους κατέκριναν γιατί εγκατέλειψαν την θρησκεία των πατέρων τους, με τις μεγαλοπρεπείς θυσίες στο ναό και τις λοιπές τελετές. Ο Απόστολος γράφει την επιστολή για να τους στηρίξει στην πίστη και να διδάξει ότι λαός του Θεού πορεύεται στην ιστορία, μέσα από εμπόδια, προς την τελική πραγματοποίηση της επαγγελίας. Τα ηρωικά παραδείγματα πίστης των αγίων ανδρών της Π. Διαθήκης, που προβάλλονται, εμπνέουν και την δική τους πορεία και εναποθέτουν στους ώμους τους μεγάλες ευθύνες. Τα μάτια τους πρέπει να είναι στραμμένα προς τον Ιησού, που κι Αυτός γνώρισε το σταυρό της αισχύνης, αλλά τώρα βρίσκεται στα δεξιά του θρόνου του Θεού.
Να γιατί η επιλογή του συγκεκριμένου Αποστολικού κειμένου, την σημερινή ημέρα, δεν είναι τυχαία. Η Εκκλησία θέλει να μάς διδάξει ότι η μοίρα εκείνων των Αγίων ανδρών της Χριστιανικής προϊστορίας, είναι κοινή με αυτή των Αγίων της Χριστιανικής Ορθόδοξης πίστης, στην εξέλιξη της μετά Χριστόν ιστορίας. Είναι κοινή με την μοίρα όλων των Χριστιανών, που επέλεξαν να ζουν Ορθοδόξως, ορθώνοντας ανάστημα πίστης και ευσεβείας, σε καιρούς απιστίας και ασεβείας. Η ζωή των Ορθοδόξων είναι παράλληλη με εκείνη των Αγίων της Π. Διαθήκης. Με την πίστη αντιμετώπισαν τους άρχοντες του κόσμου, πέτυχαν την πραγματοποίηση των υποσχέσεων του Θεού, δοκίμασαν διωγμούς και μαρτύρια, έγιναν από αδύνατοι δυνατοί, θαυματούργησαν, δοκίμασαν εμπαιγμούς και λοιδορίες για
την αγάπη του Θεού, γνώρισαν την εγκατάλειψη, επέλεξαν όχι τα πλούτη και τις ηδονές του κόσμου, αλλά τον ονειδισμό του Χριστού.
Αυτή η εικόνα συνοδεύει την Ορθόδοξη πραγματικότητα και σήμερα, όταν, βέβαια, η Ορθόδοξη Εκκλησία καταφέρνει ν’ απαλλαγεί από εσωτερικές αγκυλώσεις, ανορθόδοξες ακρότητες, ανούσιες διεκδικήσεις, κοσμικά προνόμια, φονταμενταλιστικές τάσεις και μικροπρεπείς συμπεριφορές. Όταν η Ορθοδοξία στέκεται στο ύψος της, συνεχίζει το έργο των Αγίων και λειτουργεί φωτιστικά σ’ ένα κόσμο που επέλεξε να ζει στο σκοτάδι. Τότε υποφέρει και πονά, δοκιμάζεται και αγωνιά. Και αυτή η δοκιμασία, η πολεμική και το μένος των εχθρών της είναι η απόδειξη ότι πορεύεται ασφαλώς στον δρόμο της αλήθειας που χάραξε ο Χριστός. Η δοκιμασία και το μαρτύριο είναι συνυφασμένα με το ήθος και την ιστορία της Ορθοδοξίας. Λέει χαρακτηριστικά ο Σέρβος Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, που γνώρισε προσωπικά τον διωγμό της κομμουνιστικής θηριωδίας εις βάρος της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Σερβία: «Χωρίς πολύ ράπισμα η Ορθοδοξία δεν θα ήταν φορέας της αλήθειας του Θεού, μέσα από τόσα χαρακώματα και σκότος αιώνων και αιώνων. Διέσχισε μακρύ δρόμο με εμπόδια, φυλάσσοντας την αλήθεια και τα ιερά καθαρά. Χωρίς βάσανα η Ορθοδοξία δεν θα κρατούσε την καθαρότητά της ούτε εκατό χρόνια. Ποτέ δεν είχε έναν ολόκληρο αιώνα ειρήνη και ελευθερία, χωρίς διωγμούς, χωρίς μαστιγώματα, χωρίς σκλαβιά, φωτιά και φρίκη, εδώ και είκοσι αιώνες»1
Γι’ αυτό, στις μέρες μας, η πολεμική κατά της Ορθοδοξίας λαμβάνει νέες μορφές. Δε γίνεται ευθέως, αλλά με ύπουλο τρόπο. Χρησιμοποιεί την «τέχνη», την «διανόηση», τα Μ.Μ.Ε., την σταδιακή αποϊεροποίηση της Παιδείας, την κατασυκοφάντηση των Λειτουργών της Εκκλησίας. Ο σκοπός είναι ο ίδιος: να ξεριζωθεί από τις καρδιές των ανθρώπων, γιατί «η Ορθοδοξία είναι η μόνη δύναμη που μπορεί ν’ αντισταθεί εναντίον της νέας «δαιμονικής» τάξης. Γι’ αυτό έχουν βαλθεί να την ξεριζώσουν. Αν το καταφέρουν αυτό, τότε η κοινωνία μας θα χάσει κάθε ελπίδα σωτηρίας»
