Το ζήτημα της αντιπυραυλικής ασπίδας των ΗΠΑ πρόκειται να αποτελέσει το νέο ζήτημα το οποίο η Τουρκία θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί για να αποκομίσει γεωπολιτικά οφέλη στην περιοχή μας.
Η Μόσχα εξέφρασε την επιθυμία να ξεκινήσει συνομιλίες «εν λευκώ» με την Τουρκία αναφορικά με την εγκατάσταση της ΝΑΤΟϊκής και αμερικανικής αντιπυραυλικής ασπίδας στην Ευρώπη και την Ανατολική Μεσόγειο. Η συγκεκριμένη επιθυμία της Ρωσίας μεταφέρθηκε στην τουρκική ηγεσία μέσω του μόνιμου αντιπροσώπου της Ρωσίας στο ΝΑΤΟ, Ντμίτρι Ρογκόζιν, κατά την επίσκεψή του (28 Ιουλίου) στην Άγκυρα.
Την ίδια όμως στιγμή, η Τουρκία βρίσκεται ανάμεσα στις υποψήφιες χώρες προς εγκατάσταση της αντιπυραυλικής ασπίδας των ΗΠΑ. Η δήλωση αυτή έγινε από εκπρόσωπο του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ ο οποίος διευκρίνισε πως οι συζητήσεις γίνονται με σκοπό να καθοριστεί ο χώρος αλλά και ο χρόνος για την εγκατάσταση επίγειων συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης (ραντάρ), με την Τουρκία να αποτελεί μία από τις υποψήφιες χώρες.
Ο Ρώσος εκπρόσωπος αφίχθη στην πρωτεύουσα της Τουρκίας με σκοπό να συναντήσει και να συνομιλήσει με υψηλόβαθμα στελέχη των υπουργείων Εξωτερικών και Άμυνας της χώρας. Εκτός όμως των υπηρεσιακών παραγόντων των καθ’ ύλην αρμόδιων υπουργείων η επίσκεψη κρίνεται ως ιδιαίτερης βαρύτητας αφού ο Ν. Ρογκόζιν θα έχει και συνάντηση με τον πρόεδρο της χώρας Αμπντουλάχ Γκιουλ.
Υπενθυμίζεται πως ο Ρώσος εκπρόσωπος στο ΝΑΤΟ, αποτελεί προσωπική επιλογή του Βλάντιμιρ Πούτιν, όταν κατείχε τον θώκο του προέδρου της χώρας, και είναι γνωστός για τον «ευθύ» του χαρακτήρα και λόγο ο οποίος πολλές φορές έχει βγάλει από τα ρούχα τους ΝΑΤΟϊκούς.
Η κίνηση της Μόσχας αναφορικά με την προσπάθεια προσέλκυσης της Τουρκίας προς την πλευρά της σε ένα θέμα το οποίο κατά την τελευταία συνάντησης κορυφής του ΝΑΤΟ, κατά την οποία και δημοσιοποιήθηκε και το νέου του δόγμα, απασχόλησε εντόνως όλα τα μέλη, αποτελεί κορυφαία διπλωματική μανούβρα.
Είναι προφανές πως η Μόσχα, υπολογίζοντας τόσο στον αλαζονικό, νεοθωμανικό, τρόπο με τον οποίο πολιτεύεται στα εξωτερικά θέματα η Άγκυρα, όσο και στην διμερή ενεργειακή συνεργασία, προσπαθεί να δημιουργήσει θέμα στους κόλπους της ΝΑΤΟϊκής συμμαχίας. Είναι επίσης προφανές πως η Τουρκία δεν πρόκειται να μην προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί, με τον τρόπο που γνωρίζει πολύ καλά, την ευκαιρία και να προσπαθήσει να «πουλήσει ακριβά το τομάρι» της τόσο στους Ρώσους όσο και στις ΗΠΑ.
Βέβαια το ερώτημα αυτή τη στιγμή είναι το κατά πόσο πραγματικά η Άγκυρα έχει αντιληφθεί τις αλλαγές στις γεωπολιτικές ισορροπίες στην περιοχή και το κατά πόσο έχει καταλάβει πως τα πράγματα σήμερα δεν είναι όμοια με αυτά του 1990, του 2000 ή ακόμα και του 2010. Με άλλα λόγια, εάν η Τουρκία πιστεύει πως μπορεί να κινείται με τον τρόπο που έκανε πριν από πέντε ή δέκα χρόνια τότε την περιμένουν πολύ δυσάρεστες εκπλήξεις. Οι εξελίξεις αναμένονται με ενδιαφέρον…
Όπως αναφέραμε και στο παρελθόν το θέμα αναμένεται να λάβει διαστάσεις αφού θα τεθούν ζητήματα τόσο από τις ΗΠΑ όσο και από την Ρωσία αναφορικά με το που και πως θα λειτουργούν συστήματα της αντιπυραυλικής ασπίδας στην Τουρκία. Η Ρωσο-Αμερικανική συνεργασία στο εν λόγω θέμα παρά το γεγονός πως έχει εξαγγελθεί κατά την τελευταία σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, παρουσία της Ρωσίας και της ενεργοποίησης του συμβουλίου ΝΑΤΟ-Ρωσίας για πρώτη φορά μετά τον πόλεμο της Γεωργίας το 2008, δεν είναι καθόλου σίγουρη και καρκινοβατεί, χωρίς να έχουν ληφθεί οι αναγκαίες αποφάσεις που θα την εξασφαλίζουν.
Μία ακόμα παράμετρος η οποία θα πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι το ζήτημα της απόκτησης από την Τουρκίας συστημάτων αντιαεροπορικής αντιβαλλιστικής προστασίας μεγάλου βεληνεκούς. Η ΗΠΑ και η Δύση έχουν ξεκαθαρίσει πως θα θεωρήσουν ως εχθρική και «αντισυμμαχική» τη στάση της Άγκυρας εάν και εφόσον αυτή αποφασίσει να προμηθευτεί ρωσικά ή κινεζικά συστήματα.
Σε γενικές γραμμές το θέμα της αντιπυραυλικής άμυνας θα προσθέσει νέα κεφάλαια «δόξας» στην νεοθωμανική εξωτερική πολιτική. Είναι αυτονόητο πως η Αθήνα θα πρέπει να βρίσκεται σε εγρήγορση αφού είναι ξεκάθαρο πως τα ανταλλάγματα που θα ζητά η Άγκυρα θα έχουν να κάνουν με τους χώρους αεροπορικού ελέγχου δηλαδή με το ποιος ακριβώς θα κάνει κουμάντο στον υδάτινο άξονα Μαύρη Θάλασσα-Στενά-Αιγαίο-Ανατολική Μεσόγειος.