Τα του οίκου μας πρώτα

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

Γράφει ο Κωστούλας Βασίλειος

Η σύγχρονη Ελλάδα θυμίζει τη λαϊκή ρήση "η μάνα που τρώει τα παιδιά της". Η τραγική κατάσταση της δοκιμαζόμενης Ελλάδας, ενός ευλογημένου τόπου που γέννησε ιδανικά και αξίες που φώτισαν την ανθρωπότητα, να μην μπορεί να θρέψει τα παιδιά της και να αναγκάζεται ολόκληρη γενιά σε ένα πισωγύρισμα πενήντα και πλέον χρόνων, τότε που γέμιζαν τα βαπόρια με μετανάστες για την Αμερική και την Αυστραλία. Επιστήμονες, γιατρούς, φυσικούς, μαθηματικούς να μην μπορούν αξιοπρεπώς να ζήσουν, ούτε να ξεκινήσουν να χτίσουν οικογένειες και να αναζητούν ένα καλύτερο αύριο σε άλλες χώρες πιο ανεπτυγμένες (;). Η παγκοσμιών διαστάσεων κρίση όμως έχει χτυπήσει και τις πιο προηγμένες οικονομικά χώρες. Τίποτα δεν προμηνύει, ότι η φυγή στο εξωτερικό θα είναι μια βέβαιη λύση και σίγουρη.

Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ

Ωστόσο από τους Έλληνες που διαπρέπουν στο εξωτερικό με την εργατικότητά και μεθοδικότητά τους μπορεί να έρθει ένα ισχυρό μήνυμα ότι και το σκόπελο της κρίσης μπορούμε να διαβούμε και να ιαθεί η κρίση ήθους και αξιών που ταλανίζει όλα τα επίπεδα και αυτό  μόνο κοιτάζωντας βαθειά στις ρίζες της Ορθοδοξίας και της Ελληνικής παιδείας. Δύο πυλώνες, εν δυνάμει "πυρηνικές" βόμβες, που κλονίζουν όταν συγχρονιστούν το σύγχρονο σύστημα της παγκόσμιας ανηθικότητας και διαφθοράς. 

Ο ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ

Το κλειδί είναι πάντα το σχολείο της ιστορίας, που σαν οδηγός μας δείχνει τα πρότυπα, τις λύσεις και τον τρόπο. Σε όλη την ιστορία υπάρχουν τα υγιή πρότυπα και πιο συγκεκριμένα επειδή μιλάμε για την Ελλάδα, υπάρχουν Έλληνες από τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, τον Καποδίστρια και τον Μακρυγιάννη, τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό και τον Πατριάρχη Γρηγόριο Ε' και πλειάδα άλλων, μέχρι τους σύγχρονους  ανώνυμους νεοέλληνες που μοχθούν στα θρανία και στη βιοπάλη για ένα καλύτερο αύριο του τόπου, αλλά και τους Έλληνες ομογενείς που ξεχωρίζουν για το φιλότιμό τους και την εργατικότητά τους.

ΔΥΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΝΑΥΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

 Άνεργοι και δημόσιοι υπάλληλοι, ιδιωτικοί υπάλληλοι, έμποροι, αγρότες, άνθρωποι του μεροκάματου, εργάτες, αλιείς, σπουδαστές, συνταξιούχοι, ένστολοι και στρατευμένοι, όλοι αναζητούν εκείνο που μέχρι στιγμής λείπει, εκείνο που θα δίωξει την έλλειψη συντονισμού και στόχου που υπάρχει σήμερα, εκείνο που θα εγγυηθεί την ενότητα και την ομοψυχία εμπρός στην κρίση αφανισμού που μας απειλεί και θα υπογράψει την ελευθερία από τα σύγχρονα δεσμά της ανηθικότητας του χρήματος, της νέας τάξης πραγμάτων.

Έιναι Εκείνος που υπέγραψε την ελευθερία της Ελλάδος, κατά τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, και δεν παίρνει πίσω την υπογραφή του. Είναι ο Χριστός. Ας μη γελιόμαστε. Τα ανθρώπινα σχέδια είναι πλέον πολύ μικρά εμπρός στην γιγάντια κρίση και ποδοπατούνται εύκολα. Λείπει η επίγνωση της σοβαρότητας της κατάστασης και δυστυχώς  διαφαίνεται ότι αλλαγή του τρόπου σκέψης δεν υπάρχει. Η μεταβολή του νοώς, η μετάνοια δηλαδή, δυστυχώς έπρεπε να αγγίζει τον πρώτο και τον τελευταίο Έλληνα. Ας ακούσουμε τους σύγχρονους Νώε και Ιωνά. Ας προβληματιστούμε για αυτά που με Θεία φώτιση είδαν οι σύγχρονοι Άγιοι Παΐσιος και Πορφύριος και μίλησαν συγκεκριμένα για τα αίτια της κρίσης, ώστε να έρθουμε σε μια επίγνωση πριν μας χτυπήσει η κρίση με το χειρότερό της πρόσωπο.

Ο ΓΕΡΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ

«Μπορεί όμως, με το σχέδιο του Θεού, να έρθει, να έρθει ώστε οι άνθρωποι να αποκτήσουν μία επίγνωση, να ιδούνε το χάος ολόφωτο, ολοζώντανο μπροστά τους, να πούνε: Έεε! Πέφτουμε στο χάος, χανόμαστε. Όλοι πίσω, όλοι πίσω, γυρίστε πίσω, πλανηθήκαμε. 
Και να έρθουνε πάλι στο δρόμο του Θεού και να λάμψει η Ορθόδοξος πίστις. Αυτό εμείς επιδιώκομε και έτσι θέλομε τα πράγματα σιγά σιγά να γίνουνε με τη Χάρη του Θεού. Ο Θεός εργάζεται μυστικά. Δεν θέλει να επηρεάσει του ανθρώπου την ελευθερία. Τα φέρνει έτσι και σιγά-σιγά, σιγά σιγά πάει ο άνθρωπος εκεί που πρέπει». ΓΕΡΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ

Το πρόβλημα δεν είναι στους πολιτικούς και εκκλησιαστικούς ηγέτες. Εκεί ίσως βρίσκεται το αποτέλεσμα του προβλήματος το οποίο εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε. Τα δικά μας χέρια έχτισαν το ψευτορωμέικο, που προείδε ο Πατροκοσμάς και η δικές μας επιλογές, πάντα με την ελευθερία που μας παραχώρησε ο Θεός, είναι υπεύθυνες για τη σημερινή αδιέξοδη κατάσταση. Λανθασμένα ονοματίζουν κάποιοι ως ψευτορωμέικο τους πολιτικούς. Αυτό είναι το εύκολο, να το λες, όταν αποποιείσαι τις ευθύνες.
 Η αλήθεια όμως είναι ότι ψευτορωμέικο είναι κάθε Έλληνας που ζει σαν σαράκι επάνω στον αδελφό και όχι ως σημαντικός κρίκος σε μια αλυσίδα, που και ο κάθε κρίκος της είναι απαραίτητος για τη συνοχή.Ρωμιός σημαίνει Χριστός και Ελλάδα. Όταν ζεις χωρίς αυτά, αλλά εις βάρος αυτών, αυτομάτως είσαι ψευτορωμιός.
Το θέμα είναι ότι ακόμα και σήμερα να έφευγε το ψευτορωμέικο, χωρίς την απαιτούμενη ενότητα, πιο πολύ πιθανό είναι να συνασπιζόμασταν όλοι στον δρόμο προς τον γκρεμό. Το πρόβλημα ξεκινά από εμάς και αν δεν αποκαταστήσουμε το "σπίτι" μας πρώτα, δεν μπορούμε να θέλουμε να φτιάξουμε την κοινό μας σπίτι. Πρώτα τα του οίκου μας, πρώτα να ξηλώσουμε το "εγώ" μας.