Είναι η Εκκλησία η εγγύηση του ΈΘνους;

   Οκτώ μήνες πριν η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος εκδίδει την ανακοίνωση με τίτλο ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ. Στους 8 αυτούς κρίσιμους μήνες η Ελλάδα δένεται χειροπόδαρα από τους πατριδοκάπηλους δανειστές με την ανοχή της Ελληνικής Κυβέρνησης, και πραγματικά εξ αποτελέσματος φαίνεται να έχει κοπεί ο ομφάλιος λώρος εκκλησίας-κράτους όχι τόσο υλικά, αλλά πνευματικά.  Ίσως αποτελεί αποτέλεσμα χρόνιων διεργασιών αλλά σε αυτή την κρίσιμη καμπή της βιωσιμότητας του ΄Έθνους είναι αναγκαίο να αντλούμε ιστορικά πρότυπα είτε προς μίμηση, είτε προς αποφυγή.


Η ιστορία δεν υπάρχει για να κρέμεται στα ράφια της βιβλιοθήκης μας, δεν υπάρχει για να περηφανευόμαστε ότι έχουμε ένδοξους ήρωες προγόνους και ότι είμαστε απόγονοι της Δημοκρατίας και των ηρώων που πολέμησαν και ήταν Έλληνες.


Η ιστορία υπάρχει για να την χρησιμοποιείς χειροπιαστά, είτε να αντλείς τρόπους μίμησης είτε αποφυγής. 


Όταν ο Ι.Καποδίστριας έλεγε ότι η Εκκλησία είναι η εγγύηση του Έθνους, το έλεγε γιατί σύσσωμος ο κλήρος τότε το απεδείκνυε καθημερινά στον πόνο και τον κόπο των δοκιμαζομένων Ελλήνων. Είτε ηθικά, είτε υλικά.

«Παι­διά μου, πρέ­πει νά φυ­λά­ξε­τε τήν πί­στιν σας καί νά τήν στε­ρε­ώ­σε­τε», προ­έ­τρε­πε ὁ Θε­ό­δω­ρος Κο­λο­κο­τρώ­νης τούς νέ­ους, «δι­ό­τι ὅ­ταν ἐ­πι­ά­σα­μεν τά ἅρ­μα­τα, εἴ­πα­μεν πρῶ­τα ὑ­πέρ πί­στε­ως καί ἔ­πει­τα ὑ­πέρ πα­τρί­δος».

Καί κα­τά τήν μα­κρά πε­ρί­ο­δο τῆς τουρ­κο­κρα­τί­ας ἡ Ὀρ­θό­δο­ξη Ἐκ­κλη­σί­α ἦ­ταν αὐ­τή πού κρά­τη­σε ὄρ­θιο τό Γέ­νος, πού φρόν­τι­σε γιά τήν ἐκ­παί­δευ­ση τῶν ἑλ­λη­νο­παί­δων, πού ἔ­θρε­ψε γε­νι­ές καί γε­νι­ές μέ τήν πί­στη καί τήν προ­σμο­νή τῆς πο­θη­τῆς ὥ­ρας τῆς λευ­τε­ριᾶς, πού ἐκ­ποί­η­σε ἀ­κό­μη καί τά ἱ­ε­ρά της κει­μή­λια γιά τήν οἰ­κο­νο­μι­κή ὑ­πο­στή­ρι­ξη τοῦ ἀ­γώ­να, πού προ­σέ­φε­ρε ὡς θυ­σί­α πλειά­δα νε­ο­μαρ­τύ­ρων, ἱ­ε­ρο­μαρ­τύ­ρων καί ἐ­θνο­μαρ­τύ­ρων στόν βω­μό τῆς ἀ­νε­ξαρ­τη­σί­ας τοῦ νέ­ου ἑλ­λη­νι­σμοῦ.

Τό αἱ­μα­το­βα­μέ­νο ρά­σο, οἱ τα­πει­νοί πα­πά­δες καί οἱ κα­λό­γε­ροι ἦ­ταν τό σύμ­βο­λο τοῦ ἀ­δού­λω­του φρο­νή­μα­τος καί τοῦ ἀ­γώ­να γιά τήν ἀ­πο­τί­να­ξη τοῦ ὀ­θω­μα­νι­κοῦ ζυ­γοῦ. Τά μο­να­στή­ρια καί οἱ ἐκ­κλη­σι­ές ἦ­ταν τά κέν­τρα τῆς παι­δεί­ας, τά κέν­τρα τοῦ συν­το­νι­σμοῦ, τά κέν­τρα φύ­λα­ξης πο­λε­μι­κοῦ ὑ­λι­κοῦ, τά κέν­τρα τοῦ ἔ­νο­πλου ἀ­γώ­να. Ἦ­ταν ἡ ἴ­δια ἡ καρ­διά τῆς σταυ­ρι­κῆς πο­ρεί­ας, τοῦ Γολ­γο­θᾶ τῶν Ἑλ­λή­νων πρός τήν ἐ­θνι­κή τους ἀ­νά­στα­ση.

«Αὐ­τά τά μο­να­στή­ρια ἦ­ταν τά πρῶ­τα προ­πύρ­για τῆς ἀ­πα­νά­στα­σής μας –μαρ­τυ­ρεῖ ὁ Στρα­τη­γός Μα­κρυ­γιά­ννης- Ὅ­τι ἐ­κεῖ ἦ­ταν οἱ τσεμ­πι­χα­νέ­δες μας κι ὅ­λα τά ἀ­ναγ­καῖ­α τοῦ πο­λέ­μου, ὅ­τ’ ἦ­ταν πα­ρά­με­ρον καί μυ­στή­ριο ἀ­πό τούς Τούρ­κους. Καί θυ­σί­α­σαν οἱ κα­η­μέ­νοι οἱ κα­λό­γε­ροι, καί σκο­τώ­θη­καν οἱ πε­ρισ­σό­τε­ροι εἰς τόν ἀ­γώ­να».




Σήμερα είναι η Εκκλησία η εγγύηση του Έθνους;


Το αιματοβαμμένο ράσο, οι ταπεινοί ιερείς και οι μοναχοί είναι το σύμβολο του αδούλωτου φρονήματος και της αποτίναξης αυτής της νέας κατοχής;;


Ας σκεφτούμε όλοι μας είτε λαϊκοί, είτε ιερείς τι στάση θα κρατήσουμε...