Τρίτη 12 Ιουλίου 2011
Λίγο πριν το «γεγονός»;
Παρατηρώντας την ειδησεογραφία και τις παγκόσμιες εξελίξεις τόσο σε οικονομικό, όσο και σε πολιτικό και γεωπολιτικό επίπεδο, ως πολίτες αντιλαμβανόμαστε πως κάτι μεγάλο συμβαίνει και κάτι ακόμη μεγαλύτερο… έρχεται!
Οι πιέσεις που ασκούνται στους λαούς από την παγκόσμια οικονομική αλήτ, η οποία υπάρχει αλλά κανένας (ή σχεδόν κανένας) δεν γνωρίζει ποιοι την απαρτίζουν, αλλά και γεγονότα που μοιάζουν πλέον να τρέχουν χωρίς να δίνουν την πολυτέλεια ύπαρξης επαρκούς χρόνου για την ανάλυσή τους, δημιουργούν ένα θολό (αλλά ταυτόχρονα και απολύτως σαφές) σκηνικό σύγκρουσης. Δυστυχώς, η ιστορία έχει διδάξει πως οι μεγάλες αλλαγές συνοδεύονται από τεράστιες κοινωνικο-οικονομικές αλλά και στρατιωτικές συγκρούσεις.
Αυτή τη στιγμή με τις Ηνωμένες Πολιτείες να αντιμετωπίζουν το φάσμα της οικονομικής κατάρρευσης, την Ευρώπη να δείχνει ανίκανη να ελιχθεί επαρκώς για να αντιμετωπίσει προβλήματα όπως της Ελλάδας, την Κίνα να βρίσκεται σε κατάσταση ανάπτυξης που όμως απειλεί την πολιτικο-οικονομική της σύνθεση, την Ρωσία και την Ινδία να βρίσκονται σε μία ιδιόμορφη στάση αναμονής και το Ισλάμ (μην ξεχνάμε πως δεν είναι απλώς θρησκεία…) να δείχνει σαφέστατες τάσεις συμμετοχής στις επερχόμενες γεωπολιτικές και οικονομικές αλλαγές, το παγκόσμιο μωσαϊκό δείχνει να αποσχηματίζει υπάρχουσες «φόρμες» και να μεταλλάσσει το υπάρχον περιβάλλον σε έναν κατά πολύ διαφορετικό κόσμο – περιβάλλον από αυτό που μέχρι σήμερα οι κοινωνίες θεωρούσαν ως «ντε-φάκτο».
Τι είναι, λοιπόν, αυτό το οποίο έρχεται;
Τι είναι αυτό που απειλεί να μεταβάλλει την σημερινή πραγματικότητα και να θέσει νέους όρους – κανόνες στους λαούς;
Ποιοι προσπαθούν να χειραγωγήσουν πανίσχυρα κράτη και πώς θα το πραγματοποιήσουν αυτό;
Ήδη, κατά κοινή ομολογία, ζούμε έναν οικονομικό πόλεμο, άκρως καταστροφικό (εμείς στην Ελλάδα το γνωρίζουμε πολύ καλά επειδή ήδη βιώνουμε τα αποτελέσματά του).
Ποιο θα είναι το επόμενο βήμα αυτών που επιτίθενται στον δυτικό κόσμο;
Πώς θα αντιδράσει η Δύση στην επέλαση των πανίσχυρων και αόρατων αντιπάλων της;
Μπορεί κάποιοι να θεωρούν πως τα παραπάνω ερωτήματα αποτελούν παραδοξολογίες ή είναι αποτέλεσμα συνωμοσιολογίας… Όμως, τη στιγμή που αποδεδειγμένα οι «αγορές» προτιμούν να επενδύουν σε παράγωγα (πτωχεύσεις κρατών) και όχι στην παραγωγή (ανάπτυξη εθνικών οικονομιών άρα και κοινωνιών), βρίσκοντας πως τα κέρδη είναι ασφαλέστερα και κατά πολύ περισσότερα, ποιος μπορεί να αποκλείσει την εξέλιξη που η φύση ορίζει ως μέγιστο κανόνα; Ποιος μπορεί να αποκλείσει πως δεν θα υπάρξει αντίδραση στην δράση που αυτή τη στιγμή δείχνει να απειλεί άμεσα ολόκληρα κράτη και εκατοντάδες ή και δισεκατομμύρια ανθρώπων; Και αν θα υπάρξει αντίδραση θα είναι ίσου μεγέθους απέναντι στη δράση της παγκόσμιας «αλήτ»;
Αυτό που έρχεται είναι μία άνευ προηγουμένου σύγκρουση. Αποσπασματικά υπάρχουν ήδη όλα τα χαρακτηριστικά που οδηγούν σε αυτήν. Είναι άγνωστο που βρίσκεται το σημείο «μηδέν» αυτής της σύγκρουσης. Όμως, όλοι πλέον ξέρουμε πως είναι αναπόφευκτη, θα είναι βίαιη και θα αποτελέσει κομβικό σημείο για την επόμενη ημέρα, η οποία και θα καθορίσει την μορφή των κοινωνιών του αύριο…
ΠΗΓΗ