Oι περισσότεροι από εμάς έχουμε διαβάσει τις προφητείες του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού και Ισαποστόλου που αναφέρονται σε ιστορικά γεγονότα μεταγενέστερα του ιδίου. Από τις 136 περίπου έχουν με ακρίβεια επαληθευθεί αρκετές και αναμένονται κι άλλες πιθανότατα στις μέρες μας όταν είναι η έκταση της πνευματικής κρίσης σε τεράστια επίπεδα.
Ωστόσο όπως συνιστούσε ο Άγιος Κύριλλος προτιμότερο είναι να περιμένουμε την έκβαση της προφητείας παρά το "μαντεύειν και καταστοχάζεσθαι"
Η αγωνία του κόσμου για το τι επιφυλλάσει το μέλλον οδήγησε πολλούς ανθρώπους είτε σε παρανοήσεις, είτε σε εσφαλμένους λογισμούς, ακόμα και αγίους γέροντες να κάνουν τις δικές τους εκτιμήσεις κυρίως για να ανυψώσουν το ηθικό του λαού. Αυτό που τόνιζε ο Γέρων Παίσιος είναι να καλλιεργούμε την καλή ανησυχία και ότι όλα όσα περιμένουμε ο Θεός θα τα παραχωρήσει για τη σωτηρία του ανθρώπου και μόνο.
Οι ερμηνείες που έδωσε ο Γέρων Παϊσιος στις προφητείες του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, μόνο τυχαία δεν έγιναν εκείνη την εποχή. Ως σκεύος Θείας Χάριτος ο Γέροντας καθησύχασε τον Ελληνικό λαό για τις δοκιμασίες που έρχονται. Έιναι απαραίτητες να τις περάσουμε.«Διήλθωμεν δια πυρός και ύδατος»
"Μπόρες, μπόρες θα είναι, θα δώσουμε όμως εξετάσεις" ,τόνιζε ο Γ.Παϊσιος
 |
"......Στην βιβλικοπατερική παράδοση υπάρχει διαφορά μεταξύ Προφητών-θεοπτών-θεολόγων και στοχαστών, ανάλογα με την διαφορά που υπάρχει μεταξύ προφητείας και στοχασμού. Ο Προφήτης Ησαΐας διαλαλεί: «Ιδού δη ο δεσπότης Κύριος σαβαώθ αφελεί από της Ιουδαίας και από Ιερουσαλήμ ισχύοντα και ισχύουσαν ... και προφήτην και στοχαστήν» (Ησ. γ , 1-2).
Ερμηνεύοντας ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος αυτό το χωρίο κάνει την διάκριση μεταξύ στοχαστού και προφήτου. «Ενταύθά μοι δοκεί λέγειν στοχαστήν τον από συνέσεως πολλής των μελλόντων στοχάζεσθαι, και απ' αυτής των πραγμάτων της πείρας», ενώ η προφητεία είναι έμπνευση του Αγίου Πνεύματος στους Προφήτες. «Έτερον μεν γαρ στοχασμός, και προφητεία άλλο· ο μεν γαρ Πνεύματι θείω φθέγγεται, ουδέν οίκοθεν εισφέρων, ο δε τας αφορμάς από των ήδη γεγενημένων λαμβάνων, και την οικείαν σύνεσιν διεγείρων, πολλά των μελλόντων προορά, ως εικός άνθρωπον όντα συνετόν προϊδείν». Και συμπεραίνει: «Αλλά πολύ το μέσον τούτου κακείνου, και τοσούτον, όσον συνέσεως ανθρωπίνης και θείας χάριτος το διάφορον». Και για να τεκμηριώση αυτήν την διάκριση χρησιμοποιεί την διαφορά μεταξύ του βασιλέως Σολομώντος και του Προφήτου Ελισσαίου.
Ο Χριστός διακήρυξε στους συγχρόνους Του: «ουκ ανέγνωτε το ρηθέν υμίν υπό του Θεού λέγοντος, εγώ ειμι ο Θεός Αβραάμ και ο Θεός Ισαάκ και ο Θεός Ιακώβ; ουκ έστιν ο Θεός Θεός νεκρών, αλλά ζώντων» (Ματθ. κβ , 31-32). Ο Θεός για μας τους Ορθοδόξους δεν είναι μια αφηρημένη έννοια ούτε μια ιδεολογία, αλλά Αυτός που αναπαύεται σε ζώντας οργανισμούς, στους Αγίους, κατά την λειτουργική προσευχή: «Ο Θεός ο άγιος, ο εν αγίοις αναπαυόμενος...» και κατά τον ύμνο «ο Θεός των Πατέρων ημών». Επομένως, ο Θεός μας δεν είναι Θεός των στοχαστών και φιλοσόφων, αλλά ο Θεός των Πατέρων (όχι των μεταπατέρων), ο Θεός των ζωντανών οργανισμών που υπάρχουν σε κάθε εποχή....."
Ας θυμηθούμε κάποιες προρρήσεις του Ισαποστόλου Αγίου Κοσμά που πιθανών συνδέονται με την εποχή μας και τα δεινά στα οποία υποβάλλεται ο τόπος
«Θὰ σᾶς ἐπιβάλουν μεγάλο καὶ δυσβάστακτο φόρο, ἀλλὰ δὲν θὰ προφθάσουν».
«Θὰ βάλουν φόρο στὶς κότες καὶ στὰ παράθυρα».
«Θὰ ζητήσουν νὰ σᾶς πάρουν καὶ στρατιῶτας. Δὲν θὰ προφθάσουν ὅμως».
«Οἱ Τοῦρκοι θὰ μάθουν τὸ μυστικὸ 3 μέρες γρηγορώτερα ἀπὸ τοὺς Χριστιανούς».
«Ὅταν ἀκούσετε ὅτι ὁ πόλεμος πιάστηκε ἀπὸ κάτω, τότε κοντὰ θὰ εἶνε».
«Ἂν ὁ πόλεμος πιαστῆ ἀπὸ κάτω, λίγα θὰ πάθετε· ἂν πιαστῆ ἀπὸ πάνω, θὰ καταστραφῆτε».
«Οἱ βράχοι καὶ οἱ λάκκοι θὰ εἶνε γεμάτοι κόσμο».
«Θἄρθη ξαφνικά· ἢ τὸ βόϊδι στὸ χωράφι ἢ τὸ ἄλογο στ᾿ ἁλώνι».
